[Tour] Sprinten is voor gekken

Kan er nog gewoon gesprint?
Of moet er eerst wat op de grond?
Een armpje hier, een beentje daar
En Cavendish zat op zijn kont

Gisteravond vroeg Bert Wagendorp zich in het programma De Avondetappe af of de tourorganisatie misschien uit drang naar sensatie soms aankomsten extra gevaarlijk maakte. Vandaag hebben we kunnen zien dat zoiets echt niet nodig is. De renners doen het gewoon zelf. Vallen in de aanloop naar de sprint op een brede, rechte weg. Waarom? Omdat iedereen vanwege de wind die van rechts kwam, links wilde rijden. Dat gaat nu eenmaal niet.
Weg kansen van Cavendish. Wiggins lag erbij. Op het moment dat ik deze column schrijf weten we nog niet of dat gevolgen heeft voor Wiggins.
Gelukkig lagen er geen Rabootjes bij. Volgens mij zijn ze nog allemaal heel. Behalve Louis Léon dan, maar die had al wat. Of heeft Renshaw iets aan de val overgehouden? Louis Léon is vrienden voor het leven met Tony Martin. Ze wijken niet van elkaars zijde.
Ik had vandaag nog gehoopt op een lekkere wind schuin in de rug tijdens de rit langs de kust. Helaas was er niet genoeg wind om waaiers te vormen. Bovendien hadden de renners totaal geen zin om zich bovenmatig in te spannen. Matig wel. Op die manier kon de regisseur wel veel toeristische informatie geven. We kregen mooie plaatjes uit de omgeving.
Ik vond het wel vreemd om Moncoutié in de kopgroep te zien. Die doet zoiets eigenlijk alleen maar als er wat bergen van redelijk formaat beklommen moeten worden. Het was ook niet om alvast wat punten te sprokkelen voor de bollentrui, want op een colletje van de vierde categorie zag ik hem gewoon tweede worden en er niet voor sprinten. Alleen de eerste krijgt dan maar een puntje. Misschien had Moncoutié gehoopt dat het peloton tot aan de finish zou blijven wandelen, maar dat was niet zo. Ik weet nu zo langzamerhand precies hoe Langeveld, Popovich, Voigt en De Greef eruit zien, want ik heb een paar uur tegen die koppen aan zitten kijken.
Verder was er niet veel te beleven. Even schrok ik wakker door het getoeter van een scooter. Twee leuke meisjes zaten erop en ze droegen niet zo erg veel kleren en wapperden met een vlag. Popovich moest erom lachen, maar ging er niet harder van fietsen. Even zag ik op vijfenveertig kilometer wat waaiervorming en een versnelling van het peloton, maar na honderd meter was dat alweer voorbij. Je houdt je vast aan kleine dingetjes die je wat afleiden van de saaiheid. Iemand kreeg een lekke helm, want hij wisselde van helm. Popovich kreeg ruzie met wat renners van Kathusha. Dat was het. Tot iets minder dan drie kilometer van de finish. Ineens lag er weer een heel pak renners op de grond. Toen werd duidelijk dat Cavendish de sprint niet zou gaan winnen.

De Nederlanders in de Tour.

Gisteren werd Johnny Hoogerland door Han Kock geïnterviewd. Kock begon weer eens te zeiken over prikkeldraad en Johnny werd duidelijk kwaad, maar hield zich in. Als Kock er nog een keertje over begint denk ik niet dat Johnny zich nog langer inhoudt en dan zou Han Kock best ineens Han Kokkin kunnen worden genoemd. Ik vind Johnny trouwens opvallend rustig meerijden in het peloton. Dat is niets voor hem. Ik denk dat we zaterdag wel wat van hem gaan zien.
Veelers deed weer goed mee in de sprint en Poels was zelfs even weg op het laatst.

Om over na te denken: Sebastian Langeveldwerk

Morgen staat de stad St.Quentin op het programma. Geen echt interessante stad. Er is wel iets over te vertellen. Onder dat basiliek in die stad is een labyrint, zoals in veel bedevaartskerken. Gelovigen doen daar boete voor hun zonden of die van familieleden door dat labyrint op hun knieën af te leggen. Ik heb eens zoiets gezien in Portugal. Je hebt daar in de buurt van Braga de Bom Jezus. Daar moeten de boetedoeners de hele kruisweg naar die kerk op hun knieën afleggen. Wij deden dat op de fiets via de weg naast die kerkelijke kruisweg en dat was al moeilijk genoeg. Toen we boven op het plein voor de kerk stonden, zagen we een oud vrouwtje met lappen om de knieën naar boven kruipen. Ik had echt medelijden met dat vrouwtje. Waarschijnlijk deed ze het niet eens voor zichzelf, maar voor een kleinzoon die aan de drugs was geraakt of zo. Wat bezielt zo’n mensje. Denkt ze dan dat God op zijn 3D TV naar haar zit te kijken, het grote boek pakt en daarin een eervolle vermelding maakt?
Ik hoop trouwens niet dat er een sprinter op zijn knieën door dat labyrint moet omdat hij in de massasprint een andere sprinter tegen de hekken heeft gesmeten. Want dat het een massasprint wordt, dat weet ik wel zeker. Maar wie? Cav is misschien geblesseerd. Weer Bokito?