Misdaad voor een erectie

Deze week wil ik waarschuwen voor een nieuwe en zeer gevaarlijke bedreiging voor ons land. Slinkse heren die alle normen en waarden opofferen, enkel en alleen voor hun eigen gewin en bevrediging. Nee, ik heb het niet over terroristen, verkrachters, moordenaars of kindermisbruikers. Ik heb het over levensgevaarlijke … misdaadjournalisten.

Kijk. Ik vind het prima als misdadigers worden ontmaskerd. Ik hecht ook niet al te veel waarde aan de privacy van serieverkrachters of kinderneukers. Elk burgerinitiatief dat bijdraagt aan de strijd tegen criminaliteit, juich ik toe. Het is alleen maar goed als meer burgers hun ogen durven te openen voor misstanden en ook het lef hebben dit bij de politie te melden.

Wat mij mateloos irriteert is de geilheid waarmee deze programma’s worden gemaakt. Waar slachtoffers en rechtvaardigheidsgevoel voorop zouden moeten staan, is het doorgaans de verslaggever die in het middelpunt van de aandacht staat. Het is wachten op het moment dat Peter R. de Vries of Alberto Stegeman triomfantelijk met het afgehakte hoofd van een kinderlokker in de hand in beeld komen.
In de andere hand een machete. Eén voet op het lijk. En in de te strakke broek een enorme erectie!

Ze beweren de meest gruwelijke misdaden aan te pakken. Wat ik echter steeds zie is een uitzending of tien per jaar, waar niet eens 100% aan resultaat uitrolt. Dan vraag ik me meteen af hoeveel zaken ze de rest van het jaar hebben aangepakt en waar ze echt geen steek verder mee zijn gekomen. Als je een matig onderwerp al met een berg slimme montages op moet leuken, zie ik meteen alle andere pogingen, waarvan zelfs met die trucjes geen fatsoenlijke televisie meer is te maken.

Zo’n Van der Sloot was spannende televisie. Maar leverde het resultaat op? Ik zag een jonge, brallende “wanna-be-gansta”, die zat te bluffen tegenover een dealer en oplichter waar hij tegenop keek. Als je daar dan een uurtje of twaalf aan beeldmateriaal van maakt, kun je er vanzelf wel wat vage bekentenissen uitfilteren. Maar zelfs die “bekentenissen” konden Joran niet achter de tralies krijgen! Tot op de dag van vandaag is die moord niet bewezen.
Wat het wel opleverde? Gruwelijk veel aandacht en geld voor Peter R de Vries! John Mieremet heeft er alleen maar van mogen dromen om zoveel geld aan één enkele blowende gokker te verdienen!

Alberto Stegeman gaat doorgaans nog een stapje verder om gillend klaar te komen voor de camera. Prima dat hij kindermisbruikers opspoort, maar dat zelfvoldane smoelwerk waarmee hij naast zo’n viespeuk recht in de camera staat te lullen, doet mij net zo hard kotsen.
Wel weer grappig. Hij laat een vrouwelijke collega als dertienjarig meisje of als de moeder van zo'n dertienjarig meisje bellen met zo’n viezerik. Dit doet zij echter zo overtuigend geil, dat ik vermoed dat ze dit vaker heeft gedaan. Ik vraag me dan oprecht af of deze dame van de School voor Journalistiek of bij een sekslijn vandaan is geplukt.

Nog een uitzonderlijk verontrustende uitzending: de ontmaskering van een wapenhandelaar. Dáár begon ik pas écht te twijfelen aan heel die Stegeman.
Een reportage over een wapenhandelaar eindigde met de arrestatie van de betreffende kerel. Terwijl zogenoemde agenten de man in de boeien sloegen, haalden Stegeman en kompanen rustig zijn kofferbak leeg en richtten zij een aantal zware wapens op één van de vier cameramannen.
Huh? Bewijsmateriaal? Vingerafdrukken? Het hanteren van verboden wapens? De politie het werk laten doen?
Toen begon ik me dus echt af te vragen of die verward rondrennende agenten op de achtergrond - én de gepakte handelaar zelf - niet gewoon heel slechte acteurs waren, in dienst van de gigantisch erectie van Stegeman.

Wat? Heb ik John van den Heuvel niet genoemd? Klopt. Ik vind John eigenlijk wel oké. Ik zeik niet overal op hoor.