De techniek was vroeger beter
Gisteren stond ik nog te wachten bij de bushalte. Ondanks de grote problemen bij Vodafone, zag ik om me heen veel mensen rommelen met hun telefoon. Een meisje, dat ik rond de 15 schatte, zag ik druk twitteren, Facebooken en weet ik het allemaal. Bij anderen zag ik de smeekbede in hun ogen.
Vervolgens zie ik de bus aankomen, waarna ik en de rest van de mensen instap. Ik begroet op vrolijke toon de chauffeur en loop door. Zodra ik eenmaal zit zie ik iedereen om me heen spelen met hun telefoon, proberen het kleinste sprankje signaal op te vangen. Nou ja, misschien heb je geluk.
Een paar maanden geleden zag ik mijn lieve, oude moedertje achter de computer zitten om zo'n persoonlijke OV-chipkaart aan te vragen met abonnement. Helemaal verbaasd hoe alles veranderd is sinds haar jeugd. Gingen ze vroeger voor een busabonnement gewoon even naar het postkantoor. Geen enkel probleem, je kon diezelfde week gewoon je vervoersbewijs ophalen. Nee hoor, tegenwoordig gaat dat allemaal digitaal. Een paar dagen wachten voor je hem binnen hebt. Tot er wat mis is en je gekke dingen moet uithalen wanneer je belt naar de klantenservice wanneer je problemen hebt en een chagrijnige medewerker je vaak niet goed verder helpt.
Best fantastisch hoe de techniek zich ontwikkelt. OV-chipkaart tegen de RFID-reader houden en je kunt doorlopen. Toch een vervelend idee dat de overheid exact kan bijhouden waar je heen gaat en wanneer je dat doet. Ben ik dan toch het enige individu die zich daar druk over maakt? De enige die zijn ID-kaart in de magnetron stopt voor een paar seconden om de RFID chip die erin zit onschadelijk te maken? Wel verdomme, zeg. Wat een idee dat iedere keer wanneer je langs de winkel met je schoenen binnen het bereik loopt van de antenne, het bedrijf weet dat diegene met die schoenen weer is langsgelopen. Naar dat ik iedere keer word opgenomen zodra ik door het centrum van de stad loop om boodschappen te doen.
En dan toch die mensen die hun hele privéleven online gooien. Maakt mij het wat uit wat iedereen aan het doen is en wat gaat hun het aan wat ik doe? Er zijn zelfs artiesten die twitteren dat ze hun vrouw zwanger hebben gemaakt. ''Het is eindelijk gelukt!''. Op zich best handig, zo'n telefoon op zak. Op die manier kan altijd de locatie van een persoon bepaald worden. Het lijkt wel of mensen niet meer om hun privacy geven: ''Ik heb toch niets te verbergen.'' is een uitspraak die we vaak horen. De rage van het uitwisselen van AH Bonuskaarten is ook wel weer zo'n beetje voorbij.