Plat Haags - Wat koop je ervoor?

In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers en harry64 op zondagmiddag het Nederlandse politieke landschap onder de loep. Driek vanuit zijn gezellige studeerkamer met een liter koffie, TheGrandWazoo vanuit het gemoedelijke Limburg en harry64 vanuit het midden des lands.

Zo Driek en Harry. Ik neem aan dat de champagne koud staat bij jullie? Zijn de rechtse vingers helemaal afgelikt? Hier in Limburg zijn we er eerlijk gezegd niet zo mee bezig. Nee, het wielerseizoen staat voor de deur. Een prachtige sportzomer met hoge verwachtingen.

De hel van het Mergelland. Welk een fantastische naam voor een wielerwedstrijd. Het vat alles samen waar deze pracht sport voor staat. Verzuurde benen, afzien, klimmen en dalen. Modder tussen de spaken. Zwarte benen. Boeken zijn er volgeschreven over de romantiek van het asfalt. Maar thans is deze wielerklassieker vernoemd naar een boilerverkoper. ‘De Volta Limburg classic’, heet het nu. En ik maar hopen dat zoiets alleen in dit land kon gebeuren en dat de Belgen hun fietscultuur beter bewaken. Niets is minder waar. De ‘Ronde van Vlaanderen’ kent sinds dit weekeinde een andere route omdat het economisch gezien een stuk gunstiger zou zijn. Een yup op tv sprak: “Romantiek is fijn, maar je koopt er natuurlijk niets voor.” Wat is dat voor gelul? Dus als we het niet kunnen kopen, dan is het eigenlijk niets waard. Het doet me denken aan de politieke farce van afgelopen week. Zag ik Rutte, Verhagen en Wilders rollend over de grond in de tuin van het Catshuis? Dat is toch wel het minste wat je mag verwachten in deze politieke situatie. Nee, we zagen een uiterst relaxed mannenclubje keuvelend in de zon, elkaar op de schouder slaand alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Maar er was wel degelijk wat vuil; een hele gifwolk zelfs. Maar het CDA betaalde lachend het losgeld van ruim een miljard aan de PVV en daarmee lijkt de zaak afgedaan. Met romantiek koop je niks meer. Ook niet in de politiek. Als er maar op het pluche gezeten kan worden. Het liefs ten koste van idealen die ooit zijn vastgelegd door wijze mannen en waar je bij hebt aangesloten omdat je van mening was dat deze opvattingen de enige juiste waren.

Natuurlijk vonden enkele CDA-mastodonten het een schande dat er straks zoveel bezuinigd gaat worden op ontwikkelingshulp. Heel even leek het alsof de Christenen het zat waren en eindelijk Mr Hyde uit Dr Jekyll gingen verdrijven. Maar de knoflook en het houten kruis bleven achter slot en grendel. De brief met daarin hun bezwaren gingen niet over het gebrek aan mededogen, het gebrek aan de morele plicht te geven aan hen die niets hebben. Geen enkel woord over ‘heb uw naaste lief’. Nee, het zou vooral economisch slecht zijn om te breken met het morele plichtsbesef. ‘We hebben groot belang bij grondstofvoorziening vanuit ontwikkelingslanden’, zo was te lezen. Dat door ons toedoen een miljoen kinderen niet gered kunnen worden, tja wat koop je ervoor?

Gelukkig viel er toch nog een beetje te lachen bij de politieke wanvertoning van afgelopen week. De Nederlandse media is net als de politiek steeds meer van sensatie bewust. Verslaggevers stonden al om zeven uur aan de poort van het Catshuis om te melden dat pas rond tien uur het overleg verder zou gaan. Vervolgens kwamen de clowns van het Binnenhof vrolijk fietsend aan om niets te zeggen. Het hek ging weer op slot en de verslaggever kon ons vertellen dat het overleg verder ging. Wat een fantastisch werk! Je vertelt gewoon wat je ziet en wat de meeste mensen al weten. Maar dan op gewichtige toon. En we willen het allemaal zien want we zijn verbolgen wanneer niemand ons informeert. U vraagt en zij draaien. Toch vraag ik mij af…wat koop ik er eigenlijk voor?

And you may find yourself living in a shotgun shack
And you may find yourself in another part of the world
And you may find yourself behind the wheel of a large automobile
And you may find yourself in a beautiful house, with a beautiful wife
And you may ask yourself

Well...How did I get here?

(Once in a lifetime - Talking Heads)