Prins Friso en de feitjesjacht

Robin (petertjeprik)

Aangezien u deze website bezoekt neem ik aan dat u op de hoogte bent van het ongeval dat prins Friso van Oranje ten deel is gevallen. Een trieste zaak en ik wens zijn familie veel sterkte toe.

Friso’s artsen weten ongetwijfeld meer over zijn situatie en zullen zijn familie waarschijnlijk op de hoogte houden. Maar het zal voor hen, zoals zo vaak met dit soort situaties, met name een kwestie van afwachten zijn. Net zoals voor de rest van Nederland.

De media nemen hier echter geen genoegen mee. Ik heb het privilege om bij FOK! achter de schermen mee te kijken naar wat men bij de afdeling nieuwsgaring bekokstooft. Er is een ware jacht gaande naar informatie en bruikbaar materiaal om op de voorpagina te plaatsen. Op het eerste gezicht lijkt dit logisch en bovendien het werk van deze mensen. FOK! is er immers om u zo correct mogelijk te informeren over de actualiteit. Helaas is dit zo correct mogelijk, zowel achter als voor de schermen omgeslagen naar zo snel mogelijk. Hetgeen in de berichtgeving resulteert in speculaties in plaats van feitelijke informatie.

FOK! neemt hierin zeker niet het voortouw. Bij zowel de NOS als RTL is er al zoveel speculatie voorbijgekomen, dat men eigenlijk niet meer van nieuws mag spreken. Ook bij de dagbladen is dit het geval. Een lokale Oostenrijkse krant genaamd AO24 berichtte op haar website dat Prins Friso hersendood zou zijn. Dit bericht is overgenomen door het Parool en vervolgens ook door FOK! De feitelijke juistheid van Friso’s hersendood is geenszins na te trekken. Als het echter de waarheid blijkt te zijn, dan mag AO24 zeggen dat zij de eerste was die het bericht in het nieuws bracht. De eerste zijn is namelijk belangrijker geworden dan feitelijk juist berichten. Daarmee is de informatieverstrekking verworden tot het roddelen in de straat over de buurman van zeven huizen verder die tien minuten geleden met de ambulance is afgevoerd.

Resultaat: het klakkeloos overnemen van informatie uit andere mediabronnen zonder het degelijk te controleren op juistheid. Natuurlijk is niet alle informatie overgenomen zonder daar enige vorm van journalistieke integriteit bij te gebruiken. In dit soort situaties lijkt echter steeds vaker dat de snelheid waarmee nieuwe informatie in het nieuws moet worden gebracht belangrijker is dan de feitelijke juistheid ervan. In het huidige mediabestel is het namelijk 'not done' de laatste te zijn die het nieuws brengt. Nee, men verkoopt nog liever lulkoek en biedt achteraf wel, als het niet juist blijkt, een 'mea culpa' aan. De momenteel gaande 'feitjesjacht' is dan ook een uitmuntend voorbeeld van alles wat er vies en lelijk is aan de media van heden ten dage.