Oud zaad, jonge eitjes

Ik maak me de laatste tijd ernstig zorgen over mezelf. Ik ben zevenenzestig, mijn vrouw is maar vier jaar jonger dan ik, we zijn vierenveertig jaar getrouwd en toch ben ik nog gek op haar. Is dat wel normaal? Wordt het niet hoog tijd om een lekker jong ding te nemen? 

Je hoeft tegenwoordig heus niet meer naar Pattaya of Phuket om als ouwe lul een bloemetje te plukken dat nog maar net bloeit. Ook in onze westerse cultuur zie je steeds vaker een oudere man met een leuk jong ding aan zijn zijde. Een escort dame? Welnee, gewoon zijn vriendin of zelfs zijn vrouw. 
Nog niet zo heel lang geleden waren het de bekende oude filmhanen of politici die er met een leuk, jong kippetje vandoor gingen. Politici zoals Berlusconi. Hij is trouwens niet het eerste Italiaanse staatshoofd dat een lekkere lolita wel zag zitten. Julius Ceasar had het in zijn tijd als man van vijfenveertig al erg naar zijn zin met de twintigjarige Cleopatra. En voor een relatie was twintig in die tijd behoorlijk oud. De meeste meisjes werden al op hun twaalfde, of in ieder geval kort na de menarche, uitgehuwelijkt. En dat was niet aan jongetjes van dertien. Als ze twintig waren, moesten ze in die tijd eigenlijk al kinderen hebben. Dat laatste is niet zo gek bedacht, want dan ben je ook weer van die kinderen af als je nog vrij jong bent. Zeker als dat ook weer meisjes zijn die ook op hun twaalfde worden uitgehuwelijkt.
Verder had je natuurlijk de mannelijke helden van het witte doek. Ik heb in 1999 de film Entrapment gezien met de oude Sean Connery en de toen nog maar dertigjarige Catherine Zetha-Jones en wilde meteen alsnog naar de toneelschool. Maar dat was natuurlijk niet een echte relatie. Die van Roman Polanski en Nastassja Kinski, toen zeventien, wel. Polanski was zesenveertig. Er werd in de hele wereld schande van gesproken. Maar dat was in 1979. Tegenwoordig zou het beslist geen schandaal meer zijn. Nu zijn het gewoon de bakker, de slager, de bloemist, de groenteboer en zelfs de paardenboer die hun liefdesleven een boost geven met geschikte ruilobjecten van jongere leeftijd dan hun vrouwen. Niet alleen Rob de Nijs wordt papa terwijl sommige leeftijdgenoten van hem aan tafeltjes in de kantine van het bejaardenhuis hun rode kool met appeltjes eten. Steeds meer oude mannen worden papa en dat kan alleen maar met een behoorlijk jongere vrouw, want de vrouw heeft zo haar limieten als het om kinderen krijgen gaat. Tenminste, als ze haar eigen eitjes wil uitbroeden. Praktisch is het wel, want zo’n kind heeft dan een opa en een papa tegelijk en dat scheelt weer een verjaardag en een cadeautje. 

Het is een oud verschijnsel: oude mannen die op jonge vrouwen vallen. Volgens de psychologische uitleg komt dat omdat de man op hoge leeftijd biologisch nog in staat is om kinderen te verwekken en daarom zijn de hormonen vooral gericht op jonge vrouwen. Dat lijkt me onzin. Een man van zestig neemt toch ook niet een nieuwe auto omdat hij op die leeftijd nog in staat is om auto te rijden? Hij neemt een nieuwe auto, omdat de oude auto te oud is om lekker in te rijden en dat is precies dezelfde reden dat hij een jongere vrouw wil.
Het fenomeen staat bekend als de midlifecrisis, maar zo langzamerhand duurt die crisis wel erg lang, want Rob is negenenzestig en Sylvio al dik in de zeventig. Het lijkt zo langzamerhand wel een afterlifecrisis.

Maar goed, ik gun al die mannen hun bunga bunga-feestjes. Ik kijk ook graag naar een leuke lolita met een iets te strak truitje en billetjes waar je handen precies omheen passen. Maar dat is geen liefde. Dat is geilheid. En voor geilheid ga je niet scheiden. En dat gebeurt nu juist vaak wel. Dat zijn dus mannen die niet meer van hun vrouwen houden, maar ook niet van die nieuwe vriendinnen of vrouwen, want die voldoen vooralsnog alleen aan hun seksuele wensen. Natuurlijk zullen veel mannen zeggen dat ze ook zo goed met hun nieuwe, jongere partner kunnen praten, maar dat praten komt dan toch wel na het neuken. Die mannen komen trouwens nogal eens bedrogen uit, want wat zul je na een aantal jaren zien? Weer een scheiding, omdat die vrouwen dan hun echtgenoten wel een beetje te oud en te passief in de liefde gaan vinden. En dat die mannen dan bedrogen uitkomen, kun je beslist letterlijk opvatten.

Maar ook al is het dan geen liefde, van de mannen kan ik het nog wel snappen. Die lopen gewoon hun lul achterna. Maar hoe zit dat in godsnaam met de vrouwen?
Welke vrouw van twintig wordt er nou verliefd op een man van vijftig? Wat heeft die meer te bieden dan een man van vijfentwintig? Geld? Zijn het vrouwen die vroeger op school als tiener verliefd zijn geweest op de gymleraar? Zijn het vrouwen die hogerop willen komen in de maatschappij? Ik heb er wat vrouwenreacties op nagelezen en was echt verbaasd. 
Veel jonge vrouwen kiezen graag voor een oudere man, omdat die ervaring heeft. En hij is verder in zijn ontwikkeling dan een man van de eigen leeftijd, heeft meer charisma en je kunt tegen hem opkijken, omdat hij iets heeft bereikt in het leven. Je ziet het zelfs al bij schoolmeisjes. Veel tienermeisjes voelen zich meer aangetrokken tot jongens boven de twintig dan tot de leeftijdsgenoten. Die zijn te kinderachtig, vinden ze. Meisjes zijn op die leeftijd geestelijk vaak een stuk verder dan jongens van dezelfde leeftijd. 
Natuurlijk kunnen er carrièrejaagsters tussen zitten of vrouwen die het om het geld te doen is, maar dat bleek niet uit de vele reacties die ik heb gelezen op diverse sites.

Als een vrouw van zesentwintig, en dus in de bloei van haar leven, echter verliefd wordt op Henk Bleker, dan is er toch iets grondig mis met de vrouwen van tegenwoordig. Hij heeft een rotkop, heeft totaal geen charisma (zeg ik als man), je kunt niet tegen hem opkijken, want het is een klein mannetje, hij heeft boerse manieren en hij heeft helemaal niets met groen, dus een jonge vrouw heeft niets bij hem te zoeken. Hoewel….hij is natuurlijk wel streng en hard en heeft een paardenstal met natuurlijk een collectie zweepjes. Zou dat het zijn?