De iets mindere pijltjesgooiers

Een maand geleden schreef ik de column ‘De beste pijltjesgooiers’, over het WK darts van de PDC, een van de twee dartbonden. Op dit moment is het andere WK bezig, dat van de BDO. Het toernooi dat Nederland aan het darten bracht, dankzij de successen van Raymond van Barneveld. Tegenwoordig heeft het BDO WK echter een stuk minder glans: de beste spelers zitten nu bij de PDC en de gemiddelden liggen daardoor een stuk lager dan bij de PDC. En bij die iets mindere pijltjesgooiers vallen de Nederlanders in positieve zin op.

Zo’n tien jaar geleden kende heel Nederland de darters die in Frimley Green om de wereldtitel darts streden. Dé wereldtitel, want van een andere bond hadden we helemaal nog niet gehoord. Raymond van Barneveld won het toernooi een paar keer, Co Stompé wist de halve finale te bereiken en er waren schitterende characters uit Engeland, zoals Andy Fordham, Ted Hankey en Darryl Fitton. Fantastisch om ieder jaar weer te zien. Totdat de Nederlanders een voor een overstapten naar de PDC, naar het grote geld, en naar de strijd tegen Phil Taylor, de beste darter aller tijden. Dat laatste gold dan vooral voor Van Barneveld.

Met die Nederlandse darters ben ik ‘meeverhuisd’, want het BDO WK ben ik daarna uit het oog verloren. Afgelopen december was het weer ouderwets genieten van het darts, op het PDC WK. De resultaten van de Nederlanders vielen tegen, maar het niveau was ongekend. Bestond de BDO nog? Wat maakte het uit, dit was pas echt darts. Gemiddeldes rond de 100 waren normaal, en 6 of  7 pijlen raak richting een 9-darter waren niet meer bijzonder. Er waren spannende halve finales, die beiden in 6-5 eindigden, er waren verrassingen en een mooie winnaar. Bestond de BDO nog? Wat maakte het uit, dit was pas echt darts.

Afgelopen week heb ik het BDO WK gevolgd, en het niveau viel me zwaar tegen. De gemiddeldes lagen eerder rond de 85 dan de 95 en van 9-darters mogen die spelers alleen maar dromen. Het werd me ook duidelijk waarom spelers als Ted Hankey en Darryl Fitton, de helden van vroeger, de overstap niet hebben gemaakt: ze zijn simpelweg niet goed genoeg voor de PDC. Er staan ineens ‘nieuwe’ Nederlanders, die de oude Engelsen laten zien hoe je darts speelt. Hankey werd gisteren in de halve finale uitgeschakeld door Christian Kist, een ‘nieuwe’ Nederlander die geen Engels spreekt of verstaat.

En dat is illustratief voor de BDO: het is een toernooi van oude Engelsmannen, met Martin ‘Wolfie’ Adams voorop. Hij leek oprecht te lachen toen hij afgelopen week werd weggespeeld door Tony O’Shea, de andere finalist. Het leek hem niet uit te maken, zolang hij de rest van z’n leven maar in Frimley Green kon blijven, met mastercaller Martin Fitzmaurice aan zijn zijde. Laat alle anderen maar naar die commerciële PDC gaan, hij blijft liever in z’n eentje achter bij de BDO. Een keer in het jaar mag hij dan gooien tegen de mindere goden, en zo verdient hij zijn geld.

Het is jammer dat het zo gaat in de dartswereld, want het mooiste zou zijn als de beste darters van de wereld gewoon in één bond zitten. Een Tony O’Shea zou echt niet misstaan bij de PDC. Gelukkig gaat het steeds meer die kant op: Hankey kondigde gisteren  aan de overstap te maken, en ik hoop dat O’Shea hem volgt. Als Kist vanavond het toernooi dan wint, is dat wat mij betreft het einde van de BDO. De oude Engelsen zijn dan verslagen door een onbekende Nederlander, die zijn tegenstanders, de scheidsrechter en de interviewers niet eens kan verstaan.