Diversity kills, unless...

Vandaag de tweede column van de hand van groteherman.

Voortbordurend op mijn eerste column "Diversity kills" kan ik lezer dezes mededelen dat ik mij al jaren afvraag hoe het nu heeft kunnen gebeuren dat mensen volslagen tegengesteld over elementaire zaken kunnen denken.

Als voorbeeld noem ik graag Bertus Hendriks, ons aller Midden Oosten-deskundige, die bij de VPRO-radio met hoorbaar droge ogen geruststellend beweerde dat de sharia slechts symbolisch is, terwijl ons evenzo aller Ayaan Hirshi Ali haar hart, maar met name haar hoofd en dat van haar zoontje angstvallig vasthoudt.

Vrijwel vergelijkbaar zwaarwegend was de discussie over Agnes Jongerius' rol bij het tot stand komen van het pensioenakkoord. Was haar acteren dik in orde of alleen zijzelf?

Walvissen. Ook zo'n thema waarover kutjapanners en Sea Shepnerds het maar niet eens kunnen worden, omdat het, ondanks het verstoken van miljoenen liters dieselolie in de daardoor steeds minder wonderschoon wordende Zuidelijke Oceaan, prachtige televisie oplevert.

En Kardinaal Simonis? Der hat es nicht gewusst. Duizenden jochies hebben het echter wél geweten.

En wat dacht je van de economie? Decennia voeren we blind op de verwachte groei en kenden deze zelfs een waarde toe. Socialisten gooiden die waarde in gaten als pensioenfondsen, kansloze illegalen, dito cultuur, cultuurillegalen, riante andersoortige individuele- dan wel groepssubsidies en sommige kapitalisten werden er spannend rijk mee. Het ging vele jaren goed tot economen recentelijk vaststelden dat, net als met alles wat groeit, de economische groei niet onbegrensd is. Er zijn echter ook economen die de moed erin houden en zeggen dat alles wel in orde komt.

Door de stagnerende economie worden massaal mensen ontslagen en toch komt de FNV met een looneis. Is nul ineens hetzelfde als maximaal 2,5?

't Is niet meer te volgen.

Er gloort echter hoop op verheldering aan de horizon in zuidelijke en oostelijke richting. Er zijn ontwikkelingen in Afrika en Azië die ons wakker kunnen schudden.

In Afrika vechten landen zich vrij van het westerse juk en hollen dolenthousiast en hartverwarmend richting hun eigen identiteit en in Azië hebben ze inmiddels begrepen hoe ze hun economie op kunnen krikken: gewoon koppie erbij, logisch nadenken en hard werken. Grappig is het om vast te stellen dat wij, als westerlingen, dat allemaal toejuichen, terwijl we zelf gewoon onder het juk van onze diversiteit blijven aanmodderen en we al decennialang zijn vergeten hoe slim we zouden kunnen zijn en dat hard werken iets leuks kan zijn.

Terwijl wij onze welvaart voor lief aannemen beseft men in wat nu de nieuwe wereld schijnt te worden dat dit iets is waarvoor men continu moet blijven knokken.

History repeats itself. Wij zullen economisch gekolonialiseerd gaan worden door onze voormalige gebiedseigendommen. Het proces is al ingezet. Het hoofdkwartier van onze trotse Hoogovens staat tegensweurdig in Mumbai; op de gevel staat alleen Tata Steel. Saab wordt waarschijnlijk voor luttele roepies overgenomen door Mahindra&Mahindra. Legio andere voorbeelden zijn te noemen.

Als we dit proces willen stoppen zullen we onze verschillende gedachtengoedertjes moeten accepteren of op één lijn brengen. Da's namelijk de basis van de "emerging economies". Gewoon gaan voor je land met wat je als individu te bieden hebt en jezelf realiseren dat nul gewoon nul is en niet misschien ook wel 2,5. Zeg maar het gezonde Hollandse "boerenverstand" van weleer. We willen niet eens meer binnen ons land verhuizen om ergens werk te vinden. Nog ff zo doorgaan... Mumbai is tenslotte een prachtige stad, waar Henk Kamp vast al een optrekje op het oog heeft. Misschien krijgen we wel een eigen wijk: "Little Holland". Net als "Little India" in Singapore. Ach, het zit uiteindelijk wel in onze genen om die kant op te willen.

We zullen snel moeten kiezen: alle neusjes één kant op óf accepteren dat ze allemaal verschillende kanten op wijzen en daardoor weer één kant op. Gewoon dingen eens objectief bekijken en zelf oordelen in plaats van, lekker makkelijk, een bevooroordeelde mening hebben en op je pc, via de tv en middels de sociale media de bevestiging van je vermeende gelijk zoeken.

Doen we dit niet, dan zal een kno-arts in Mumbai weldra tegen je gaan zeggen: "Tja, ik kan joe wel aan joe neus opereren, maar it blijft een gok!"