Zij

Vandaag leest u in de columnrubriek de winnende inzendingen van de jaarlijkse kerstverhalenwedstrijd. De users brachten de meeste stemmen uit op de columns die u hier vandaag leest. Op nummer 2 eindigde Zij door Fou.

Het was al twintig minuten geleden dat hij zijn biertje bestelde. Hij zit toch te wachten, dus wat maakt het uit. Een bierviltje glijdt door zijn vingers en maakt tikkende geluiden op de tafel. Wat zou zij bestellen. Waarschijnlijk een cola-light en een stuk appeltaart. Die combinatie heeft hij eigenlijk nooit begrepen.

Het was koud buiten. De wind sneed in zijn gezicht toen hij richting het café liep. Hij hield zijn sjaal nog voor zijn gezicht maar het maakte weinig verschil. Het deed zeer, echt zeer. Het schemerde al en de stad zag er triest uit. De sneeuw was veranderd in grijze blubber. Het leek wel of niemand er de lol nog van inzag.

Een meisje kwam zijn biertje brengen. Ze had een vriendelijke uitstraling. Hij bedankt en zet het glas aan zijn lippen.

Het leven was mooi met haar. Niet altijd, maar vaak wel. Het was zes jaar geleden toen ze elkaar ontmoetten. Hij zou nooit op haar zijn afgestapt. Ze was mooi, te mooi. Haar donkerbruine lokken leken haast niet te kloppen bij haar bleke huid. Maar ze was prachtig. Zij zag zijn blik en ze wist dat het klopte, dat hij klopte. Hij wilde het geloven maar wist het niet. Zij wist het wel. Na zes seconden al. Met hem zou ze de rest van haar leven gelukkig worden.

De ruzies met haar waren te heftig. Ze hebben wel eens vechtend op de grond gelegen. Hij zou haar nooit echt pijn doen, maar wat maakte ze hem soms kwaad. Hij heeft nog vaak gedacht om ermee te kappen. Maar terwijl de maanden, en later de jaren verstreken, waren ze gelukkig. Echt gelukkig. Wanneer hij aan haar dacht voelde hij zich warm worden van binnen. Als een kleedje om zijn hart.

Vorig jaar Kerst had ze zich niet zo lekker gevoeld. Ze had gezegd dat hij maar alleen naar zijn familie moest gaan. Een griepje, zou wel weer overgaan. Maar overgaan deed het niet helemaal. Vage klachten. Klachten waar je niet mee naar de huisarts gaat. Of in ieder geval niet op tijd.

Het barmeisje komt naar hem toe. ‘Ze komt niet hè?' Hij proefde de medelijden in haar stem. ‘Wat gaat jou dat aan.' fluisterde hij. Hij voelde zich kwaad worden.

Zij wilde zo graag nog één keer samen naar hun café. Gewoon doen alsof alles normaal was. Maar het was niet meer normaal, en het ging niet. Eenmaal buiten bleef ze staan. Zij greep zich vast aan zijn benen en kotste tegen de kathedraal. ‘Zo kom ik nooit in de hemel.' Hij hield haar haren omhoog en nam een hijs van z'n sigaret. ‘Ik breng je wel.'