Blijkbaar van geen belang

Laurens (Gramps)

Het was een werkweek, de eerste na een kort vakantieweekje. Dat weekje werd grotendeels gevuld met timmerwerk. Gek trouwens dat het timmerwerk heet, ik heb mijn hamer niet aangeraakt. Ik moest aan het eind van de klus een paar plintjes inkorten en heb daarvoor een kapzaag van mijn zoon gebruikt. Dat was uit nood geboren, normaal staat er een elektrische afkortzaag stand-by. Maar dat ding is inmiddels dood, na een lang, arbeidzaam leven en ik ben er nog niet aan toe gekomen om een nieuwe aan te schaffen. Dat komt zeker nog wel want handwerk dient vermeden te worden. Wel moest ik langwerpige gaatjes maken in dunne stalen profielen en daarvoor gebruik je geen boortje meer plus een vijl, maar een Dremel. Je kunt er van alles mee uithalen, en het ding maakt een geluid dat je met de tandarts associeert; 37000 toeren geven een vreselijk doordringend gilgeluid. Vaak gaat mijn gastvrouw dan ook even weg als ik met dat ding doende ben.

Het was verder een stille week want ik had geen radio bij de hand. En dat geneurie van mij tijdens het werk is ook niet echt verheffend. Of geestverruimend. Nee, dan deze week. Ik zat nogal eens in de auto. Met Radio 1 aan. Het gebodene deed me naar twee dingen verlangen: naar de motor i.p.v. de auto – geen radio – en naar mijn timmerklus, ook zonder dat ding. Het was meestal van een tenenkrommende knulligheid en middelmatigheid. En schijnheiligheid, dat ook. Man, zet dat ding dan gewoon uit. Ja, gelijk hebt u, maar je hoopt altijd weer op iets beters. Joh, dat komt er al jaaaaren niet meer. Kan zijn, maar hoop doet leven.

Ik las ergens het begrip Mauroficatie van Nederland. Goed gevonden. Naarmate je langer luistert wordt het steeds belachelijker. Ook voor het geval Mauro zijn er regels die gewoon moeten worden uitgevoerd. Die regels en wetten zijn v.w.b. uitzetting met alle aankleve van dien ingesteld door een kabinet waaraan ook de PvdA deelnam. In 2007 is Mauro te verstaan gegeven dat hij niet kon blijven, in 2009 gevolgd door een brief van staatssecretaris Albayrak met dezelfde strekking. Niks nieuws dus, hij wist allang dat hij weg moet. Het is echter door de activiteiten van de vluchtelingenindustrie inmiddels zo dat letterlijk iedere uitweg wordt bewandeld om het moment van uitzetting zo ver mogelijk de toekomst in te duwen. Waarna, wanneer alle mogelijkheden op een mislukking zijn uitgedraaid een massale aanval op ons meegevoel wordt ingezet. Zorg voor een aura van zieligheid tegenover een spijkerharde, gevoelloze, wat zeg ik gewetenloze technocraat als Leers en je hebt prima kans dat je alsnog het pleit wint. Zelfs de Tweede Kamer wordt in twee kampen verdeeld, dat van de intens en terecht meelevenden die gaarne bereid zijn voor dit speciale geval een uitzondering aan te bevelen bij de verantwoordelijk minister, en het kamp van de ongevoelige hufters die op uitvoering van de wet aandringen. Zelfs een compleet partijcongres staat volledig in het teken van deze zaak. Nuance? NUANCE!!!!??? Volstrekt onnodig. Na een ja in dit geval nog vele honderden andere, minstens zo zielige gevallen? Die zijn er niet, hoorde ik iemand beweren. En als ze er wel zijn zien we dan wel weer. En die wet dan? Niks mee te maken, ons gevoel regeert, fuck the law.

Ten diepste komt het hele verhaal neer op het al dan niet eerbiedigen van een democratisch tot stand gekomen wet. Daarvoor moet je dan wel eerst het verheven ambt van kamerlid hebben binnengeharkt. Anders moet je, net als iedereen van het klootjesvolk je kop houden en de wet gehoorzamen. Of een hele grote bek cq een zielig verhaal hebben en connecties met bepaalde instanties buiten de TK alsmede bepaalde fracties binnen de TK. Dan is het allemaal weer heel anders. Animal Farm? Mmmmh, geen gekke gedachte. Ik zal wel een ouwe zak zijn maar ik vind het een uiterst beschamende vertoning. En als ze het partijstandpunt van hun club niet kunnen/willen onderschrijven moeten Ferrier en Koppejan gewoon ophoepelen uit het CDA en een tweemansfractie starten. Die, gezien de koppigheid en eigenwijsheid van beiden waarschijnlijk binnen zeer korte tijd zal worden vervangen door twee eenmans-, pardon eenpersoonsfracties. Zolang ze samen zijn heb ik ook al een naam voor ze: Emocratisch Appèl.

En dan het verhaal van de weigerambtenaar. Bepaalde ambtenaren van de burgerlijke stand hebben bezwaar tegen het huwelijk tussen twee personen van dezelfde sekse en willen dan ook niet aan zo’n verbintenis meewerken. Je zou zeggen dat dit geen bezwaar oplevert, er is altijd wel een ambtenaar te vinden die geen bezwaren heeft. Bovendien biedt de wet ruimte voor aanstelling van een ambtenaar voor 1 dag, dus wat is nou eigenlijk het probleem? Je wilt demooistedagvanjeleven toch niet verziekt zien door een ambtenaar die met lange tanden en kennelijke tegenzin de plechtigheid leidt? Dan zoek je toch iemand die dat helemaal volgens jouw inzichten doet? Het probleem is opgeklopt door Ineke van Gent van Groenlinks die vindt dat een ambtenaar niet MAG weigeren. Dus iedereen in de echt verbinden of niemand. Gewetensbezwaren worden min of meer bruusk terzijde geschoven.

Dat laat mij zitten met een hele legermacht aan vragen, vele ter zake doend maar niet beantwoord, andere van min of meer ironische aard. Zoekt u als lezer maar uit wat wat is. Allereerst natuurlijk de vraag of gewetensbezwaren legitiem zijn. En of Van Gent deze toestanden ook uit durft te halen in de gezondheidszorg waar gewetensbezwaren ook spelen maar waarvoor er plek is ingeruimd, zonder dat dit tot excessen of problemen heeft geleid. Geschermd wordt met de scheiding van kerk en staat, maar is dit geval daar ook onder te scharen?  Of moet de scheiding zo worden uitgelegd dat je als ambtenaar je geweten en de bezwaren die daarmee verband houden thuis laat en als een soort van automaton je ambtelijk werk doet? Terwijl je dat als verpleegkundige niet hoeft te doen? En als je als verpleegkundige op de een of andere manier door de staat wordt betaald, wat geldt er dan? O, het geldt voor ambtenaren, niet voor semi-ambtenaren? En trendvolgers, of bestaan die inmiddels niet meer?

Trouwens, we hebben het hier steeds over gewetensbezwaren die zijn gebaseerd op een religieuze overtuiging. Met een heel klein beetje fantasie is dit direct te koppelen aan het al dan niet toestaan van het gebedsmatje van de moslim. Niemand haalt het hier nog in zijn botte hersens om dat ter discussie te stellen. Ze kijken wel uit. Die Ineke van Gent, is dat nou iemand met wie we voortaan rekening gaan houden? Met een diepgravend oordeel over pregnante vraagstukken? Of heeft ze er in intellectuele zin de kantjes afgelopen en is ze uit goedkoop effectbejag met haar giechel op de buis geweest? Voor mij is ze nog steeds iemand met een groene ziel die een dikke Amerikaan voor haar Grunningse huisdeur heeft – of had – staan. Dat gaat niet samen? Uw mening.
 
Bestaan er eigenlijk ook gewetensbezwaarde ambtenaren die tegen gemengde huwelijken zijn?

Dat lijkt een onzinvraag, maar denkt u er maar eens over na. Gewetensbezwaren zijn bepaald niet het prerogatief van religieuze mensen, volgens de deskundigen heeft iedereen een geweten. Als dat in voorkomende gevallen niet zo is spreken we over een afwijking die moet worden gecorrigeerd. Dus ook een Groenlinkse agnost heeft een geweten? Welzeker, wat dacht u dan? Het is soms moeilijk te geleuve, maar al die 150 parlementsleden en tientallen kabinetsleden hebben een geweten. Echt Gramps? Ja, echt. Nu is het wel zo dat hoe minder je naar je geweten luistert, hoe zachter het stemmetje ervan wordt. Maar toch. Ik heb zelfs een paar van hen horen praten over ‘’naar eer en geweten handelen’’. Dus ook nog eer? Weet ik veel, het was hun tekst. Dit alles laat onverkort dat het handelen van de geachte clubleden niet gericht mag zijn op het onttakelen van onze wetten en regelen.  Dat werkt buitengewoon contraproductief.

Zo ongeveer alles was ik afgelopen week uit Den Haag en Hilversum (de haagse perspoot) vernam was van een wezenloze niksigheid die het ergste doet vrezen. Of ze durven de grote problemen niet aan te pakken, of ze hebben de besluitvorming erover buiten onze landsgrenzen neergelegd, zodat in principe slechts dit soort geneuzel overblijft. U zegt het maar, mijn respect is weer een eindje verder ingezakt.