Britt met haar tijger in de Playboy

Even met het Torentje gebeld: "Goedemorgen, Oplopers hier. De heer Rutte in de buurt?" De vriendelijke secretaresse vroeg mij om een ogenblik geduld. Onze premier zat met Hare Majesteit te bellen. Mobiel. Dat vond ik raar. Mark had de hele week toch al problemen met zijn BlackBerry? De telefoniste verklapte dat de BeatrixBerry het wél gewoon deed. Maar het gesprek met Marks bazin was inmiddels beëindigd, dus kreeg ik onze premier aan de lijn. "Ha, Mark. Mag ik je een groot compliment maken?" Met een wantrouwende toon in zijn stem vroeg onze premier, waar ik op doelde. "Gisteren. In de Kamer. Hoe je zo heel mooi vertelde over de historie van ons Koningshuis. Dat Trix en haar voorgangers al sinds zestienhonderdenzoveel de voorzitter van de Raad van State zijn. Dat je dingen die al zo lang zijn zoals ze zijn, niet wilt veranderen." Tevreden beaamde Mark dat. Hij was blij met het compliment. Onraad rook hij niet. Tijd om de miezerige baas van ons kabinet uit de droom te wekken. "Moordpartijen. Ook al eeuwen aan de orde. Dat laten we dus ook zo? Uitbuiting van arbeiders, een mooie eeuwenoude traditie die ook hoog bij je in het vaandel staat, hè? Buiten de deur neukende mannen met hordes bastaardkinderen. Nóg een traditie die diep in ons koningshuis is geworteld. Prins Hendrik. Prins Bernhard. Corruptie en omkoping! Ook van alle tijden. Ze weten niet beter bij de Oranjetjes." Beledigd stelde onze premier dat ik de zaak overdreef. Daar was ik het niet mee eens: "Misdaden tegen de menselijkheid, nog zoiets dat al eeuwen aan de orde is. Wat dat betreft is het frappant dat je weigert die Argentijnse moordenaar de toegang tot de kroning van zijn schoonzoon te ontzeggen. Je vindt dat dat nu niet aan de orde is. Schei toch uit!" Witheet schreeuwde Mark in de hoorn van zijn toestel, dat ik mij moest schamen voor mijn ongefundeerde aantijgingen. Tijd voor de afmaker: "O ja, nog iets wat van alle tijden is. Belastingvlucht. Net als die ene zus van Trix, die schizofreen, die eerst Marijke heette, maar zich tegenwoordig Christina laat noemen. Met het werkpaleis van Trix als postadres voor haar schimmige zaakjes. Dat soort gerotzooi, daar kan de gemiddelde zakkenvullende VVD'er nog wat van leren!" Witheet verbrak Mark de verbinding.

Ach ja, Trix als voorzitter van de Raad van State. Ik heb met haar te doen, en niet zo'n beetje ook. Ze schijnt nachtenlang wakker te liggen in het Koninklijke Hemelbed. Wordt Donner de nieuwe vicevoorzitter? Of wordt ‘ie het niet? Of wel? Verwarring alom. Ik gun het die arme Trix niet. Ik ben bepaaldelijk anti-koninklijk gezind, maar moeten samenwerken met Donner, dat gun je zelfs je ergste vijand niet. Donner, de man van de inperking van allerlei burgerrechten. De man die, toen hij hoorde dat de beveiliging van allerlei overheidswebsites lek was, meteen de loodgieter liet bellen. De man die de sociale volkshuisvesting de nek om wil draaien. De man die precies uitstraalt waar het Conservatief Demagogisch Apparaat (ook wel bekend als CDA) voor staat. Een viezige, morsige en hufterige club, die de VVD rechts heeft ingehaald en qua fatsoen zelfs door de PVV voorbij wordt gestreefd. Tranen springen in mijn ogen als ik Donner door Het Haagje zie fietsen. Dat heeft ‘ie nog uit de tijd van Dries van Agt, die had ook iets met fietsen.

Net als de Rotterdamse Sociale Dienst. Die heeft ook iets met fietsen. Daar worden prijzige, robuuste rijwielen uitgedeeld aan bijstandstrekkers. Zodat ze zich naar een eventueel te vinden baan kunnen verplaatsen. Ik heb zulke vrolijke dagen, als ik wat rondneus op zoek naar grappig nieuws. Zoals over fietsen uitdelen aan werkzoekenden. Misschien moet je ze eerst leren dat ze 's morgens op tijd moeten opstaan, dat ze zich dienen te wassen voordat ze op sollicitatie gaan. En als ze een baan hebben, dat het dan de bedoeling is dat ze daadwerkelijk de handen uit de mouwen steken. Maar nee hoor. We geven ze een fiets. Zodat ze volkomen voor lul door de stad fietsen, op hun herkenbare bijstandsrijwiel. En wat nog de grootste fout is? Het zijn nieuwe fietsen. Vergissing. Want op een oude fiets moet je het leren! Trouwens, de beste manier om een baantje te scoren, is geen fiets, maar een kruiwagen.

En dat kunnen ze dan toch weer het beste bij het CDA. Werken met kruiwagens. Anders had zo'n idioot als die Marja van Bijsterveldt nooit een ministersbaantje gehad. Deze week was ook de Nationale Coming Out Day. Dat homo's tegen hun collega's kunnen vertellen hoe ze zijn. Dat ze uit de kast kunnen komen. Marja van Bijsterveldt vond het uitgerekend op die dag nodig te verkondigen dat met name weigerambtenaren een teken van emancipatie in onze tolerante maatschappij zijn. Dus Van Bijsterveldt ontkent dat trouwambtenaren mensen die daartoe gerechtigd zijn, in de echt dienen te verbinden. Van Bijsterveld stuurt regelrecht aan op discriminatie van bevolkingsgroepen. Door haar verknipte emancipatiegedachte wordt het homo's en lesbiennes moeilijker gemaakt om te trouwen. We hebben met z'n allen wel een grote mond over de PVV, maar het CDA is dus net zo erg. Die houden niet van homo's.

En wat is er mis met seks tussen mensen van het zelfde geslacht? Volgens mij niets. Hoogstens seks met dieren, dat keur ik af. Zoals dat junglemeisje Britt. Die verstandelijk gehandicapte snol die amper tot drie kan tellen. Die nu met haar tieten in de Playboy gaat staan. Wordt nog een hele opgave om die trut goed op de gevoelige plaat vast te leggen. Want als de fotograaf zegt dat ze in de lens moet kijken, vraagt ze, wat een lens is. Lastig werken dus. Maar het ergste is, dat vieze Britt op de foto wil met, houd u vast, een tijger. Arm beest. Als dat dier na de fotosessie weer naar Artis is gebracht, wordt hij uitgelachen door al zijn collega-beesten daar. De hyena's die schateren dat ze hem nooit meer serieus zullen nemen. De panters die vragen of dat erg lastig is, zo'n nietje door je buik. Een wilde bosuil die smaalt dat je als dier totaal in je hemd staat, naast een naakte slettebak. Arme tijger. Mijn fax naar de Sophia-vereeniging Tot Bescherming Van Dieren is al verstuurd.