Over the step(s)

Naar de sportschool gaan is voor mij net zoiets als op pumps uitgaan. Het is vermoeiend en te hoogdrempelig, letterlijk en figuurlijk.
Maar nu ik de 25 heb bereikt, kan ook ik niet meer alles eten zonder aan te komen. Na jarenlang fanatiek gesport te hebben, sta ik al enige jaren ‘droog' en wordt het eens tijd mezelf bij elkaar te rapen en het krachthonk in te gaan.

Ik zorg ervoor dat ik zo min mogelijk excuses heb om niet te gaan. Ik koop een nieuwe hippe sport-outfit, ik neem een vriendin mee en zorg dat de sportschool op nog geen vijf minuten loopafstand van mijn huis is. Al drie smoesjes minder.

Ook ga ik proberen de vooroordelen die ik heb aan de kant te schuiven. Er komen niet alleen maar kleerkasten van mannen en vrouwen met te dikke konten en de dames die naar de stepslessen gaan zijn niet allemaal motorisch gestoord.
Met deze gedachten, mijn superblauwe fitness-shoes in mijn tas en mijn vriendin aan mijn zijde waag ik me voor het eerst naar de sportschool.

Na een warm welkom en dus een goede eerste indruk, vragen we de eerste de beste begeleider om hulp. Bij het zien van de apparatuur, waan ik me in een futuristische omgeving, waarna in één oogopslag de angst toeslaat en ik me echt het domme meisje voel dat ook eens besluit te gaan sporten. De verschillende fitnessapparaten doen me denken aan een groot buizenstelsel, waarbij het niet duidelijk is wat de functie is en hoe deze te gebruiken. Help!

Na een korte uitleg gaan we als een stelletje fanatiekelingen aan de slag. De roeimachine kennen we en dus gaan we goed van start. Na een positieve warming-up, blijken mijn spierballen toch niet te zijn wat ze geweest waren, wanneer ik aan de apparaten ‘hang'.Het voelt alsof mijn armen uit mijn lijf gerukt worden. Helemaal als ik mijn best wil doen wanneer zo'n eerder genoemde kleerkast naast me een leg-press doet met twee vingers in zijn neus.

Al met al een zware uitputtingsslag, maar met een lichaam vol met nieuwe energie en sportiviteit sprint ik naar huis en besluit ik over twee dagen naar de stepsles te gaan. Ja, daar waar het wemelt van de motorisch gestoorde vrouwen.