Arsenal, lastminute kampioen

Arsenal had het er maar druk mee, afgelopen woensdagavond. Enkele uren voor de transfer deadline waren nog steeds niet de juiste opvolgers voor de vertrokken Cesc Fàbregas en Samir Nasri gevonden. Om elf uur, een uur voor de deadline, kwam dan alsnog een (gewenste) versterking in de naam van Mikel Arteta.

Schrijnend. Niet omdat Mikel Arteta een matige voetballer is, integendeel, maar schrijnend in de vorm van tijdsnood. Paniekaankoop. Last-minute gedoe. En dat door de doorgaans goed georganiseerde Arsène Wenger. De 8-2 in Manchester luidde een heuse crisis in voor Arsenal, waardoor Wenger met de handen in het haar zat. Daarom is het ook niet raar, dat Arteta niet bovenaan het lijstje stond van Wenger. Daarom is het niet raar, dat de aankopen van Arsenal dit seizoen minder denderend zijn dan de concurrentie.

Een andere aankoop die woensdag namelijk uit de lucht kwam vallen, was de aankoop van de Braziliaanse linksback André Santos. Die over kwam van Fenerbahçe, en ineens nodig bleek toen Armand Traoré vorige week zaterdag tegen Manchester United door de mand viel als linksback. Geen slechte aankoop, maar ook voor Santos kwam deze transfer uit de lucht vallen, en dat bleek aan zijn uitspraken: "Ik ben naar Arsenal gekomen met maar een doel: kampioen worden." Dat zijn hele ambitieuze, en politiek correcte uitspraken, maar totaal geen haalbare uitspraken. Zeker niet bij een team dat zich op deadlineday versterkt met vier spelers die mogelijk van verlanglijstje B komen.

Hoewel Arsenal een van de weinige ploegen in de Premier League is, die financieel gezond is, sluipt de concurrentie weg. Clubs als Manchester City en Tottenham Hotspur streven de ploeg voorbij die zich simpelweg teveel aan hun salarisplafond houdt, waardoor grote uitkopen uitblijven. De achterban begint te morren, en aankopen als Park Chu-Young en Youssi Benayoun zijn slechts tijdelijke oplossingen. Een filosofie die Wenger totaal niet prefereert. Een filosofie die totaal niet Arsenal waardig is. Maar wel een filosofie van een club in nood, en dus op dit moment de filosofie van Arsenal.