Lekkerder dan mijn dochter

Vrijdagavond zaten er zo'n 1.3 miljoen mensen naar de aftrap van een nieuw programma te kijken: Hotter than my daughter. In dit programma gaat Gordon op pad met moeders die zich jonger kleden dan hun eigen dochter. In deze show krijgen te jong geklede moeders een metamorfose, en ook de dochters worden onder handen genomen. RTL-4 heeft dit format overgenomen van de BBC, waar dit programma al wordt uitgezonden sinds 2010.

Ook mijn dochter en ik hadden ons op de bank genesteld om te kijken. Wij zijn dol op dit soort programma's. Ik had wel mijn twijfels bij de presentator, Gordon, want al moet ik best wel eens om hem lachen, ik vind hem ook vaak irritant. Dan probeert hij leuk te zijn en trekt daardoor het hele programma naar zich toe. Dat heeft hij in dit geval niet gedaan. Ik vind dat hij het programma op een integere manier presenteerde.

De eerste moeder was een vrouw van 51. Een slank figuurtje, maar wel een oud gezicht en flubberbeentjes en -armpjes. Ze was zonnebankbruin, had pornoblond haar en zuurstokroze hemdjes met bling-bling en een heel kort spijkerrokje met witte cowgirllaarzen eronder. Zie je het een beetje voor je? Tja, ik werd er niet warm of koud van. Zulke types kwam ik tegen toen ik nog in Rotterdam woonde, en hier in Amsterdam lopen er ook heel wat van rond. Wel was ik enigszins flabbergasted toen ik de vriendenkring van de vijftiger zag: allemaal jongens van rond de 20 jaar. De moeder gedroeg zich als een puber en was er ook trots op. De dochter daarentegen bekeek het allemaal met een zuur gezicht. Wat die moeder te veel had, had de dochter te weinig. Of andersom. In ieder geval leken de rollen wel omgedraaid.

Enfin, om een lang verhaal kort te maken: de moeder showt trots aan Gordon en haar dochter wat ze zoal in haar garderobekast heeft hangen, en alle kledingstukken worden afgekeurd. Zij (maar ook de slonzige dochter) krijgen een make-over, kijken daarna in de spiegel en de oh's en de ah's zijn vervolgens niet van de lucht. Dan, na reclameblok nummer vijftien, komt er nog zo'n soort moeder in beeld, zelfde verhaal, en dan is het afgelopen.

O ja, Gordon gaat ook met een billboard van moeder en dochter op een druk punt in de stad staan en vraagt om commentaar aan voorbijgangers. "Die tijd heeft ze gehad. Korte rokjes zijn voor jonge meiden." "Veel te bloot, ze zou zich naar haar leeftijd moeten kleden." "Ordinair, ze lijkt wel een hoer." Allemaal van dit soort kreten. Dan draait Gordon het bord om. Een foto van de dochter laat hij zien. "Wat een saaie meid!" "Ze mag zich wel eens beter kleden, wat een slordig type!"
Gordon confronteert de moeder en de dochter met de commentaren vanuit het publiek, en daar schrikken ze wel van. Zowel moeder als dochter worden omgeturnd, en komen als twee totaal andere dames uit hun metamorfose tevoorschijn. Ze kijken in de spiegel, en zijn blij verrast. "Ik voel me geweldig, en toch sexy!" roept de moeder blij, en ze is vastbesloten om het zo te laten.

Dat laatste vind ik dan wel weer onbegrijpelijk. Eerst krijg je een verhaal voorgeschoteld van moeders, dat ze ‘eindelijk zichzelf durft te zijn', dat ‘ze zich geweldig voelt en dol is op de kleding in haar kast', en laat zich vervolgens omturnen tot een compleet ander persoon, en vindt het nog fantastisch ook!

Het programma heeft me wel aan het denken gezet. Ook ik heb mijn mening over vrouwen die zich veel te jong kleden, en dat is bij mij puur een gevoelskwestie, maar dat is het em nou juist. Wat is de norm? Wat mag wel, wat mag niet? Zelf ben ik inmiddels ook de veertig gepasseerd, en ik kleed me met zorg. Sommige kledingstukken zal ik niet aanschaffen, omdat ik dat meer iets voor mijn dochter van zestien vind, of omdat ik het ordinair vind of zoiets. Ik vind persoonlijk dat je je niet alleen naar je leeftijd dient te kleden, maar ook naar je figuur. Een dikke vrouw met een strak truitje, of ze nou jong is of oud, vind ik niet mooi. Een dunne vrouw in een minirokje, zodat je staakjes van benen ziet, vind ik ook lelijk. En dan maakt de leeftijd ook niet veel uit.

Kijk, natuurlijk moet iedereen dragen wat ie wil. Daar gaat een ander niet over. Maar wat doe je met kritiek van anderen? Als mijn dochter zich zou doodschamen voor mij, zou ik me er wat van aantrekken? Ja. Dat zou mij echt wel wat doen. Ik zou ook goed luisteren naar haar kritiek. Maar wat, als ik die kritiek nou ongegrond vind? Onredelijk zelfs? Stel, dat ze zou vinden dat ik te oud ben om jeans te dragen, ik noem maar wat. Dan zou ik ook iets hebben van: take it or leave it.

Best een grijs gebied. En waarom trekt zo'n programma zulke hoge kijkcijfers? Natuurlijk, het is de eerste aflevering van een eerste seizoen. Mensen zijn altijd wel in voor iets nieuws. Maar veel programma's gaan over metamorfoses, woonstijl, kleedstijl, make-upstijl enzovoort. In wat voor behoefte wordt er dan voorzien?

Wanneer besluit je als moeder om aan het programma: "Hotter than your daughter" mee te doen? Ik ga echt de concurrentiestrijd niet aan met een jonge meid van zestien! Daar hoef ik me niet mee te meten. Je staat dan toch voor gek als midlifewoman? Maar wat, als mijn dochter mij zou opgeven voor dat programma? Dat Gordon hier opeens op de stoep staat om me te vertellen dat mijn dochter zich schaamt voor haar moeder. Lekker dan!

Ik zou mijn dochter meteen een metamorfose geven. Van bruine ogen naar twee blauwe!