Het orakel van FOK!

Thako (Okaht)

Wat moet je als columnist, bij een totaal gebrek aan inspiratie, energie en tijd? Lastig toch?

De inspiratie is om vele redenen ver te zoeken. Ik werk me vooral de pestpokken, wat meteen ook weer het gebrek aan energie en tijd omvat. Bij een beetje sappig nieuws op het juiste moment, wil er dan nog wel eens een leuke column uit rollen, maar ook dat zit er deze week niet in.

Omdat ik het vertik om dan maar een willekeurig onderwerp te nemen en daar een middelmatig stukje over weg te pennen, lijkt het me wel aardig om over de volgende column na te denken. Twee vliegen in een luie klap, zeg maar. De lezer heeft toch nog vijf minuten van de baas kunnen verspillen en ik heb de volgende column alweer half klaar.

Wat wil het geval!
Ik sta zelfs onder de columnisten van FOK! bekend als nogal een betweter. Niemand kan hier een leuke, inhoudelijke column schrijven, of die kleine kale heeft wel weer een weerwoord. Nu is het nooit mijn bedoeling om een columnist meteen tegen de haren in te strijken of zijn stelling te bestrijden. Ik zoek altijd wel de nuancering in de verhalen en vind het altijd wel geinig om dingen dan met een lichte nuance net eens van een andere kant te bekijken.
Mijn handicap daarin? Ik kan dus écht nooit mijn bek houden. Mensen worden er gillend gek van! Daarnaast is het gewoon niet helemaal netjes, als de helft van de bijdragen onder een column, bestaat uit die van een andere columnist.

Maar we hebben een oplossing bedacht! Na ampel overleg ga ik voortaan wekelijks voor de zeer vroege zondagochtend een column schrijven, waar ik alle columns waar ik normaal gesproken weer zou gaan lopen etterbakken, tegen het licht mag gaan houden. Complimenteus. Kritisch. Nuancerend. Alles is geoorloofd.
Weet de redactie trouwens wel zeker of ze hier goed aan doen?

Weet ik het zelf eigenlijk wel? Ik moet nu verdomme iedere dag vier columns lezen! Acht- en twintig per week! Of ik nu zin heb of niet!
Ik hoef natuurlijk niet overal een reactie op te schrijven. Dan wordt zo’n stuk veel te lang, of de commentaren worden van het formaat domme oneliners, waar ik net zo goed een hekel aan heb. Maar ik moet wel weten waar ik WEL of juist NIET over wil schrijven.

Even voor de duidelijkheid: ik treed op namens mijzelf en handhaaf mijn gangbare normen en waarden. Links is goed en rechts is fout (kort door de bocht). Plat Haags ga ik dus per week met een andere bril lezen en attaqueren. Hoewel ik de laatste maanden op geen enkele wijze meer de vinger kan leggen op waar, welke columnist in Plat Haags voor staat. Een goeie kan de volgende keer zomaar weer een foute in de oorlog worden. Gek word ik ervan!

Nu moet ik wel meteen kwijt, dat ik gevoelig ben en blijf voor de pegels. Doekoe. Poen. Geld. Euries. Ik ben toch al een volslagen idioot dat ik nog steeds gratis columns schrijf en er nog een tweede per week bij neem ook. Wie dus een goede recensie wil krijgen, doet er goed aan om eens naar mijn rekeningnummer te vragen.
Trouwens: in een eerdere column is me dat ook gelukt, zonder tegenprestaties. Maar daarvoor moeten we wel heel ver terug in mijn loopbaan als columnist en dat kunstje doe je geen tweede keer meer.

Welnu. Voor de columnisten op FOK! zal de zondagmorgen nooit meer dezelfde zijn. Om zes uur in de ochtend, zullen ze al smachtend voor het scherm zitten. Wachtend op het oordeel van ...

"Het orakel van FOK!"