Heb het niet over de snelwegschutter!

Pijltjes schieten. Ik gebruikte er de NCRV-gids altijd voor vroeger. Die likte het lekkerst. Je kreeg er de mooiste pijlen mee. Ik knipte lange repen papier uit de gids. Welke dag, dat maakte geen verschil. Zaterdagen schoten net zo nauwkeurig als maandagen. De strook papier wikkelde je om wijs- en middelvinger. Dan trok je de wikkel voorzichtig in een scherpe punt, bevochtigde je met je tong het stukje papier aan het uiteinde en je had een pijl. In een PVC-buis leggen, mikken en blazen maar. Ik schat dat ik indertijd de programmering van dik een half jaar televisie door open ramen in de buurt moet hebben geschoten. Leuk als je tien bent, stom als je elf wordt. Zo snel gaat dat. Bij de meesten tenminste, want niet alle kleintjes worden groot.

Pijltjes worden ijzeren balletjes, een PVC-buis wordt een luchtbuks en open ramen worden gesloten autoruiten. Et voilá, bizarre toestanden op de snelweg zijn geboren. Nederland is in de ban van een snelwegschutter. Alsof een waxinelichthoudersmijter en een Damschreeuwer nog niet genoeg zijn. Het kan gekker. Afgelopen maandag heeft Malle Eppie voor de vierendertigste keer een auto beschoten. Achterruit aan diggelen en de bestuurder over zijn toeren. Wanneer bedenk je dat je op rijdende auto's gaat schieten? Hoeveel pillen moet je hebben geslikt (of juist hebben overgeslagen) om met een buks in lang helmgras te gaan liggen wachten, totdat er een rode Fiat Panda voorbij komt? Ik denk veel. Heel veel. En dan het aantal beschietingen! Bij één keer denk ik nog aan iemand die het moeilijk heeft met een prijsverhoging van het ANWB-lidmaatschap, maar vierendertig keer? Dan is er meer aan de hand dan voor de tweede keer in een week een lekke band hebben en een rood stoplicht tegenkomen waar je niet op zit te wachten.

Dat er een verknipte maniak in de struiken langs de snelweg op auto's schiet is erg. Maar erger is de aandacht voor deze mislukkeling. Ik vraag me af of ik de enige ben die het door heeft. Die door heeft dat juist televisie en kranten zorgen dat hij blijft aanleggen voor weer een nietsvermoedende automobilist op de A29. Thuis lieten ze mij vroeger gewoon mijn gang gaan met mijn pijltjes. Niet te veel van zeggen, dan waait het zo weer over.