Irritant, dat ik het niet heb verzonnen

Het is lang geleden, dat ik zo verschrikkelijk heb gelachen om een boek. Afgelopen zaterdag ging ik naar Zwolle, en op het station Amsterdam-Amstel rende ik nog gauw even de boekhandel in om iets te lezen te kopen voor in de trein en voor ’s avonds in bed, want het ging om een familiebezoek met een paar overnachtingen.

Het boek ‘Irritant: al je dagelijkse ergernissen’ geschreven door Maartje Fleur sprak me aan, en met een halve blik op de achterkant rekende ik snel af bij de kassa. Wat een geweldig boek! Maartje Fleur staat met dit boek in de boeken top-10 en ik zie groen van jaloezie. Want het concept is zo eenvoudig. Waar erger je je aan in het dagelijks leven? Zij heeft haar eigen ergernissen beschreven, maar ze heeft ook via twittervolgers allemaal ideeën opgedaan.

Zo behandelt ze onderwerpen als de lachende achterbuurman in het theater, kinderen van een ander, hondenpoep, een etentje bij een ruziënd stel, irritaties in de auto, en het een is nog herkenbaarder dan het andere. Maar de manier waarop het is opgeschreven doet de truc, uiteraard. En dat kan Maartje Fleur erg goed. Vandaar, dat ik me zo nu en dan verslikte van het lachen. Maar tegelijkertijd werd ik ook pissig. Pissig op mezelf. Want waarom heb ik dit niet verzonnen? Ik, die me zo snel kan ergeren aan van alles om me heen? Ik ben -al is het dan nooit met zekerheid vastgesteld, geregistreerd en geaccepteerd- een HSP (High Sensitive Person) en als ik deelneem aan het verkeer, in de trein zit, in de rij sta bij de supermarkt, me probeer te verplaatsen op een overvolle markt, dan erger ik me aan alles en iedereen. Toen ik het boek uit had, wist ik nog wel tachtig onderwerpen voor Maartje Fleur om deel 2 mee te kunnen vullen.

Wat bijvoorbeeld te denken van mensen die op straat spugen en rochelen?
Het is vroeg in de ochtend. De zon doet haar uiterste best en je besluit om lopend naar je werk te gaan. Even je hoofd leegmaken, die frisse ochtendlucht opsnuiven, heerlijk. Bovendien ben je uitgeslapen wakker geworden voordat de wekker ging. Een goed teken! Je perst je sinaasappeltje, drinkt een kopje thee en eet een beschuitje met honing in de ochtendstilte in de serre van je mooie bungalow. De dauwdruppels hangen aan de hortensia en de vogels fluiten een lustig lied tussen de ritselende bladeren van de bomen. Je pakt je tas en stapt de deur uit. Er zijn nog niet veel mensen op straat op dit vroege tijdstip, maar als je iemand tegenkomt, glimlach je vriendelijk. Dan zie je een man staan. Hij staat op de stoeprand te wachten tot hij kan oversteken. Je hoort hoe hij zijn neus ophaalt. Het moet van diep komen. In de afgelopen nacht heeft zich heel wat slijm opgehoopt in de neusholten van de man. Nog eens haalt hij zijn neus op met kracht. Je voelt aan, dat al dit slijm ergens moet blijven, maar je hoopt dat het niet zal gebeuren. Helaas. De man schraapt zijn keel, waar al het slijm zich inmiddels heeft verzameld en fluimt de groengele klodder met kracht op straat. Jij voelt je beschuitje, je kopje thee en de verse sinaasappelsap omhoog komen en hebt spijt dat je vanmorgen überhaupt je ogen hebt opengedaan.

Nog een irritatie: als producten in de winkel zijn uitverkocht.
Je piekert je suf. Wat ga je nou weer eens koken vanavond? Je laat de gerechten van de afgelopen week de revue passeren. Zondag soep. Maandag. Wat stond er maandag ook alweer op tafel? O ja, bloemkool, gehaktballen en aardappels. Dan is het nu misschien wel lekker om lasagne te eten. Je kijkt in je kastjes wat er nog is, of beter gezegd, welke ingrediënten ontbreken.  Je maakt een briefje en fietst naar de winkel. Lasagnebladen. Hup, in de kar. Spinazie. Tomatensaus. Kaas. Dan het laatste ingrediënt van het briefje: een pond gehakt. Je rijdt je kar naar de vleesafdeling en constateert dat het gehakt op is. Niets meer. Je vraagt hoopvol aan een vakkenvuller of er achter misschien nog gehakt is, maar dit blijkt helaas niet het geval. Wat een gezeik! Nou kan je opnieuw beginnen met het bedenken van het diner.

Oh, ik ben al lekker op dreef. Zou Maartje Fleur misschien nog een ghostwriter zoeken? Ik kan het natuurlijk heel slim aanpakken. Een boek schrijven met als titel: “Mens, erger jij je ook zo?” En dan met allemaal ergernissen komen. Mochten mensen roepen, dat mijn boek wel heel veel op dat van Maartje lijkt, dan kan ik me van de domme houden. ‘Nooit gelezen, dat boek. Hoe was de titel, zei je? ‘Irritant, al je dagelijkse ergernissen?’ Slechte titel, zeg. En lijkt in de verste verte niet op die van mij. Hetzelfde onderwerp? Tja, dat leeft dus blijkbaar in Nederland. Trouwens, over heel veel onderwerpen worden meerdere boeken geschreven, dus ik snap niet wat daar fout aan is.”

Nee, nee. Ik zou het ook superirritant vinden. Als ik een goed idee zou hebben en een ander doet het na. En dan net op zo’n manier dat het net niet bewijsbaar is. Flauw is dat. Ik gun Maartje haar succes. Het is niet voor niets, dat ik haar boek hier promoot. Ik heb me ook heel irritant gedragen richting mijn huisgenoten, het afgelopen weekend. Steeds weer riep ik, terwijl ik de tranen van het lachen uit mijn ogen veegde: “O, moet je nou eens horen! Dit verhaaltje móet ik jullie gewoon voorlezen!” Geduldig luisterden mijn dierbaren dan weer naar een hysterisch gierend voorgelezen verhaal waar ze de helft niet van verstonden. Gelukkig heb ik het boek nu uit, en kunnen zij het zelf lezen. In alle rust.

O ja. Ook zo irritant. Je gaat aanstaande zaterdag met je gezin op vakantie naar Egmond aan Zee. Wekenlang hebben jullie ernaar uitgekeken. Jij hebt af en toe een leuk zomerkledingstuk gekocht, zoals een luchtig zomerjurkje, een korte broek, een topje en een bikini. Je zag het al helemaal voor je: weinig bagage. Wat badlakens, zonnebrandcrème, zwemkleding, het luchtige zomerjurkje, de korte broek en het topje. Maar nee hoor. De weersverwachting is nogal grillig van aard. Het kan regenen, maar er kunnen ook opklaringen komen. De vooruitzichten zijn: wisselend, koel zomerweer met zo nu en dan de zon. Voor een week Egmond aan Zee moet je nu op alles voorbereid zijn. Naast de luchtige zomerkleding moet je nu ook denken aan een regenpak, een paraplu, een fleecevest en een bijl om eventueel een wak in de Noordzee te hakken. Knap irritant!

En ach. Ik kan nog uren doorgaan met wat ik irritant vind in de dagelijkse beslommeringen van het leven. Wat vind jij irritant?