Premier League speeltje van Mike Riley

We hadden al een flink lijstje, maar sinds het eind van vorig voetbalseizoen, kan Turkije zich daar ook op terug vinden. Het lijstje met landen die in verband zijn gebracht met omkoopschandalen. België, Italië, Argentinië, Griekenland, en nu dus Turkije. De voetbalwereld is ziek, en ongeneesbaar.

België was een van de eersten. Zheyun Ye, de gokchinees, werd bekend door zijn rol in het omkoop- en gokschandaal in 2005. Hij zou spelers en trainers geld hebben geboden, in ruil voor het beïnvloeden van bepaalde wedstrijden. Hierdoor zouden gokkantoren grote winsten behalen. Volgens de Belgische justitie was Zheyun een pion van de Chinese gokmaffia. Tevens vaardigde de Belgische justitie een internationaal aanhoudingsbevel tegen hem uit, nadat hij in oktober 2005, na zijn laatste verhoor, spoorloos verdween.

Men was het voetbalschandaal nauwelijks vergeten, of de volgende stond alweer voor de deur. Italië, 2006. Het Calciopoli-schandaal. Een scheidsrechts-schandaal. Spil en hoofdpersonage in dit verhaal; Luciano Moggi. De toenmalig algemeen directeur van Juventus had onder andere invloed op het systeem waarbij scheidsrechters aangesteld werden. Definitieve straf: levenslange schorsing van alle activiteiten in het Italiaanse voetbal. Juventus werd door de affaire teruggezet naar de Serie B, en raakte 2 titels kwijt. Uiteindelijk bleek het schandaal een veel groter doolhof, maar daarvoor verwijs ik jullie door naar de documentaire ‘Operazione Off-Side'.

Na het Calciopoli-schandaal zijn er nog tal van andere omkoop- en gokschandalen geweest. Maar juist het Calciopoli-schandaal deed me denken aan het Manchester United van afgelopen seizoen.

De Engelse Premier League beschikt eveneens als andere competities in Europa, over een scheidsrechters systeem. Hierdoor zouden eventuele verkeerde beslissingen van de leidinggevende, aan het eind van de rit, nauwelijks effect hebben op de competitie.

In Engeland staat ex-arbiter Mike Riley aan het roer van dat systeem. Dat is vreemd, aangezien Riley openlijk in de media, zijn voorkeur heeft geuit voor Manchester United. Eveneens was deze voorkeur terug te vinden in zijn beslissingen als arbiter zijnde. Zo eindigde de Arsenal-reeks van 49 ongeslagen wedstrijden in 2004, abrupt in een wedstrijd tegen Manchester. Leidsman van deze wedstrijd? Mike Riley. Zo kreeg Manchester in de periode van 2002 tot 2004, in de acht wedstrijden dat Riley floot op Old Trafford, 8 penalty's. Zo gaf Riley in 2003 tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen, een paar minuten voor tijd een strafschop aan Manchester, waardoor rivaal Everton Europees voetbal misliep.

Controversiële beslissingen van een arbiter, die nu aan het hoofd staat van een professioneel scheidsrechters systeem. The Guardian waagde zich aan een onderzoek naar de betrouwbaarheid van de ex-leidsman. Niet onverdienstelijk. Want waarom heeft Howard Webb, afgelopen seizoen, 3 van de 4 topduels op Old Trafford tegen Arsenal, Chelsea en Liverpool toegewezen gekregen? Oke, Webb is een internationale toparbiter, maar in het FA-cup duel van Manchester tegen Liverpool ging hij opzichtig in de fout door een strafschop toe te kennen aan The Devils, na een schwalbe. Een scheidsrechter die zoveel topduels fluit, heeft dus wel dergelijk invloed op de eindklassering van de Premier League.

Laten we even teruggaan naar 1 februari van dit jaar. De wedstrijd tussen Arsenal en Everton, onder leiding van de katholieke Lee Mason. De scheidsrechter die eerder al eens geschorst werd dankzij partijdig fluiten. Een rare aanstelling van een leidsman. Iedereen weet dat Everton beschikt over een zeer grote katholieke achterban.

Laten we het duel niet vergeten waar Arsenal het gat met Manchester vergat te verkleinen. In het duel met Sunderland waar Anthony Taylor, opgegroeid in Manchester, de scheidsrechter was. Keurde deze leidsman niet een geldig doelpunt af? En vergat hij Arsenal niet toevallig een strafschop te geven even voor tijd?

Een ander memorabel moment was een wedstrijd in Newcastle, onder leiding van Phil Dowd. De aanstelling van deze arbiter lijkt een weloverwogen keuze. Op papier, qua achtergronden of statistieken geen gekke dingen. Op het veld, qua fluiten zeer dubieuze dingen. Arsenal leidde de eerste helft met 0-4, geen vuiltje aan de lucht. Maar omdat Arsenal met deze winst zou inlopen op het verlies van Manchester op diezelfde middag, moest er iets gebeuren. Een rode kaart, twee strafschoppen en een vrije trap creëerde het mirakel: 4-4.

Conclusie: Manchester United, de kampioen van afgelopen seizoen, is de kampioen van een mogelijk nieuw schandaal. Spil en hoofdpersonage in dit verhaal: Mike Riley.