[Tour] Een seconde

Jan (Bakoenin)

Gekromde ruggen op de fiets
Spannend was het wel dit jaar
Want het scheelde bijna niets
Een seconde was het maar

Tjee, ik hoef niet naakt door de Kalverstraat te lopen, want Gilbert is de trui weer kwijt. Niet dat ik daaraan twijfelde, maar je weet het toch maar nooit met een ploeg die de renner met de gele trui in de gelederen heeft. Die trui zal beslist moraal hebben gegeven, maar daar gingen ze niet harder door. Ik weet ook niet of Van den Broeck zo blij was met het werk van zijn ploeg in de eerste rit. Natuurlijk, Gilbert had de etappe gewonnen en het geel gepakt, maar de ploeg had al behoorlijk hard moeten werken en zelfs de gevallen Van de Walle had veel kopwerk verricht.
Het is altijd een dilemma voor een ploegleider. Stel, Van den Broeck wordt vijfde in Parijs en de ploeg wint geen etappes. Wat heb je dan bereikt? Maar als Van den Broeck straks tien seconden tekort komt om de Tour te winnen, dan sla je jezelf toch voor je kop?
Eindelijk heeft Hushovd weer eens een massasprint gewonnen, want zo mag je het wel noemen, als de ploegen zo dicht op elkaar finishen. Wanneer de renners namelijk tegelijk starten en de winnaar heeft vier seconden voorsprong op de nummers twee, drie en vier en er finishen meer dan zestig renners binnen de twaalf seconden dan is dat meestal een massasprint met wat achterblijvers en een tweede peloton dat wat meer tijd heeft verloren.

Hushovd pakte dus het geel, maar Evans deed ook goede zaken. De man was altijd al een plakker, maar nu zit hij vast met secondelijm. 
Rabo heeft het ook heel behoorlijk gedaan. Er was tijdens hun rit zelfs meer wind in het tweede gedeelte van het parcours dan tijdens de ritten van de laatste ploegen. Als je dan maar twaalf seconden verliest dan doe je het goed.
Garmin heeft gewonnen, maar David Millar, hun best geplaatste renner, zie ik niet als kandidaat om de Tour te winnen en hun kopman, Vande Velde, staat al bijna op twee minuten, ondanks deze winst. Belangrijk is wel dat Andy Schleck nu acht seconden voor staat op Gesink en de Tour is ooit op acht seconden beslist. Ik weet het nog, want ik stond bij de Place de la Concorde naar de tijdrit te kijken. Contador staat echter al op een aardige achterstand, want hij verloor vandaag weer tijd.

Ondertussen probeert de ploegleider van Alberto weer een van zijn trucjes op de Tourorganisatie uit. Eigenlijk zou de achterstand van zijn pupil in tijd vanaf het begin van de klim moeten worden gemeten, omdat ook de drie kilometerregel nu wel gold en normaal bij een rit met een aankomst bergop niet.
Leuk gevonden van Riis, maar ik denk niet dat het doorgaat. Weten jullie trouwens dat Riis ook een dorpje in Friesland is? Ik wel, ik heb er eens gegeten en vond die naam wel grappig.

Cofidis heeft ook een uiterst slechte tijdrit gereden, terwijl Taaramae, de kopman, gisteren wel bij de eersten was. Nu is het: Tabee Taaramae.
Dat Basken niet kunnen tijdrijden was wel bekend, maar dat Samuel Sanchez na de 1 minuut 20 van gisteren nog eens ongeveer diezelfde tijd zou verliezen en dus al op 2.36 staat, dat is toch nog verrassend.
“Parijs is nog ver.” Dat is een uitspraak van Joop Zoetemelk. Maar je kunt toch maar vast een lekkere voorsprong hebben op je concurrenten zullen Evans, Thomas, Frank en Andy Schleck, Wiggins, Martin, Klöden, Horner, Leipheimer en Gesink denken.

 In het zonnetje

Ik wil alweer een Belg in het zonnetje zetten. Thomas de Gendt. De man heeft aan de valpartij van gisteren een scheurtje in het sleutelbeen en twee gehavende duimen overgehouden. Toch stapte hij gewoon weer op vandaag.
Ik zal voor hem duimen, dat het verder goed blijft gaan deze Tour.

Een kijkje in de omgeving

Gisteren hebben we tijdens de etappe al twee edellieden de degens kunnen zien kruisen bij een of ander kasteel onderweg. In de buurt van Les Essarts waar vandaag de ploegentijdrit is verreden heb je het Parc du Puy du Fou. Dat is in het Nederlands vertaald: het park van de vulkaan van de gek. Vreemde naam voor een park. Maar het gaat dan ook over de geschiedenis van de Romeinen uit diverse tijdperken en je weet wat Obelix altijd zei over de Romeinen: “Ils sont fous, ces Romains.” Dus zo gek is die naam ook weer niet.

Overal in het bos kun je toneelstukjes zien. In de afdeling Middeleeuwen worden onder andere een steekspel en een roofvogelshow opgevoerd. Kortom, er is heel wat te zien. Ook leuk om met de kinderen heen te gaan.

Morgen gaan we naar Redon.
Redon ligt niet ver van Carnac. Ik had het in deze column al over Obelix en in Carnac vind je zijn menhirs. Veel menhirs hadden te maken met rituelen ten aanzien van de zon en de maan. In vierhonderd voor Christus arriveerden de Kelten in deze streek en maakten gebruik van de menhirs voor hun religieuze ceremoniën. Men denkt tegenwoordig dat ze ook als kalenders werden gebruikt; de menhirs dan, niet de Kelten natuurlijk.
Het is nog steeds niet bekend hoe die enorme stenen daar komen. Sommige staan alleen, maar er zijn ook steencirkels en grafheuvels. Wat dat betreft is er dus overeenkomst met Stonehenge. In Carnac ben ik nooit geweest, maar in Stonehenge wel en ik vond die plek wel iets mysterieus hebben. Er zijn allerlei verhalen over de betekenis van Stonehenge. Ik hou het maar op een kalender voor de boeren, zodat ze wisten wanneer ze moesten zaaien en oogsten. Ik was trouwens het jaar voordat ik Stonehenge zag in Egypte geweest met de piramides uit ongeveer dezelfde tijd. Die hebben wel wat meer indruk op me gemaakt.

Keltische muziek wordt tegenwoordig vooral nog in Bretagne, Schotland en Ierland gespeeld, maar de muziek bestaat al zolang er Kelten zijn. Alleen is die muziek natuurlijk geëvalueerd en er zijn tegenwoordig niet alleen maar doedelzakken meer voor het spelen van Keltische muziek.
Een zeer bekend Bretons vertolker ervan is Alan Stivell. Meer dan twintig cd’s met Keltische muziek in een modern jasje heeft hij gemaakt. De laatste was in 2009: Emerald.  Folk-rock is het.

In ieder geval lijkt het zeker dat het morgen de eerste massasprint van de Tour wordt. Cavendish en Farrar kijken er vast naar uit. Ik denk dat zij de grootste kanshebbers zijn. Outsiders: Rojas, Galymzianov, Petacchi en Hushovd. Dit keer geen oplopende laatste kilometer. Nou ja, vooruit, een klein beetje oplopend dan. Maar niet genoeg voor Gilbert.