[Tour] Contact met een vrouw

Jan (Bakoenin)

Tussen meertjes vol met zout
Reed hij urenlang op kop
Maar hij wist, straks gaat het fout
Toch was Lieuwes vlucht geen flop

“Spekglad was het. Rintje Ritsma zou er een wereldrecord op hebben kunnen schaatsen.” Dat waren de woorden van Michael Boogerd nadat hij in de etappe over de Passage du Gois la Barre-de-Monts onderuit was gegaan op de glibberige kasseien van de Passage. Ik denk dat hij ter plekke toen het gebeurde nog wel iets anders zal hebben gezegd en dan in Plat Haags.
Ook Alex Zülle verloor daar in 1999 twee minuten en was eigenlijk al kansloos voor de Tourzege.
Twee keer per dag spoelt de vloed over deze verbindingsweg tussen het eiland Noirmoutier en het vasteland. Toen het peloton met Boogerd eroverheen ging zag het wegdek groen van de algen en het zeewier. Het werd dan ook een massale valpartij waarbij sommige renners zelfs de zee in gleden.

Vandaag is de Tour de France 2011 van start gegaan. De Tourdirectie had dit keer wel rekening gehouden met de toestand van de verbindingsweg, want de renners gingen geneutraliseerd over de dijk en de echte start vond dus pas na de lange dijk plaats. Nadat de Tourdirecteur door het lint was gegaan, kon het feest beginnen.

In het begin van de etappe viel niemand vanwege die neutralisatie..
De directie had echter beter de laatste tien kilometer geneutraliseerd kunnen rijden, want eerst stond er een tante Pollewop in de weg, of liever gezegd, op de weg en daarna ging er nog een stel renners tegen de grond. Bij die laatste renners lag ook onze hoop in bange dagen: Robert Gesink, maar gelukkig was die val binnen de laatste drie kilometer en het tijdsverschil wordt in dat geval dus wel geneutraliseerd.

Ik heb toch wel extra op Gilbert gelet. Ik verwachtte namelijk dat hij ieder moment kon gaan steigeren en schuimbekken. TB-500 is namelijk een middel dat wordt gebruikt bij paarden.
Hij steigerde inderdaad, maar dat was met de finish in zicht. Toen ging de man die misschien wel een paardenmiddel in zijn lichaam heeft er als een haas vandoor.
Nou ja, dat is lullig van me. Gilbert is gewoon in dit soort aankomsten onverslaanbaar. Ik gun hem de trui wel voor een dagje. Morgen zal hij hem wel weer moeten inleveren, want als Lotto zes seconden kan verdedigen tegen ploegen als Rabo, HTC, Garmin en Radioshack, nadat ze vandaag al zo hard hebben moeten werken, dan ga ik naakt door de Kalverstraat lopen. Nou, misschien alleen in mijn onderbroek, want anders trekt het te veel publiek.

Ik was wel blij dat het tot de laatste kilometers duurde voordat het spektakel losbarstte. Ik kon nu nog even een tukje doen voor de tv, want in tegenstelling tot de meeste Nederlanders moet ik juist zaterdags vroeger opstaan dan de rest van de week. Ik moet dan om acht uur op en dat is vroeg voor een avondmens. Normaal ga ik nooit voor twee uur naar bed. Op zaterdag gaan we echter altijd met een groep een hardlooptraining doen en die begint om negen uur. Dus een beetje bijslapen overdag kwam nu wel goed uit. Maar al ruim voor de finale was ik wakker. Dat was maar goed ook, want ik was net op tijd om de Belgische verslaggever de uitspraak van de dag te horen zeggen.
“We krijgen net een bakje met twee boterhammen van de Franse organisatie en ik denk dat het beleg er een paar dagen geleden op is gedaan.”
Verder gebeurde er niet zo heel veel. Westra, Roy en Quemeneur waren meteen in het begin weggereden en werden ongeveer twintig kilometer voor de streep teruggepakt. Herbert Dijkstra vertelde wel steeds dat we Voeckler in de gaten moesten houden omdat die uit de streek was, maar ten eerste is Voeckler in de Elzas geboren en Quemeneur, een van de koplopers, komt echt uit de streek.
Het venijn zat echter in de staart, hoewel degene die het venijn veroorzaakte geen staart had. Een val brak het peloton in twee delen en de klassementsrenners Contador en Samuel Sanchez verloren daardoor 1 minuut 20. Gesink, Andy Schleck, Wiggins, Frank Schleck en vooral Evans profiteerden dus van de val van de Spanjaarden. Dit keer werd er niet gewacht zoals vorig jaar. Ze zullen de voorsprong nodig hebben in het hooggebergte. Ik ben trouwens wel benieuwd of Gilbert daar een beetje meekan met de echte klimmers.

In het zonnetje

Iedere dag vertel ik jullie iets over de renner die erg opviel in de rit. Dat kan de meest strijdlustige zijn, of een pechvogel, of een renner die iets doms deed.

Ik noemde hem onderweg al Van de Valle, want Jürgen Van de Walle was in het Belgisch kampioenschap al gevallen en viel in deze etappe weer. Maar met schaafwonden en al sleurde hij urenlang op kop van het peloton voor zijn maatje Gilbert. Petje af voor Jürgen.

Morgen een ploegentijdrit. Nu Mensjov er niet meer bij is en er dus misschien niemand valt, heeft de Raboploeg best kansen om de rit te winnen, of in ieder geval hoog te eindigen. Winnen is minder belangrijk dan tijd pakken op de concurrenten van Gesink. Dit jaar won Rabo ook al de ploegentijdrit in de Tirreno-Adriatico. Toch is HTC favoriet voor de zege, maar Radioshack acht ik ook niet kansloos. Saxo Bank lijkt een mindere ploeg te hebben voor de tijdrit dan de ploegen van Gesink en Andy Schleck. Dat komt dan goed uit, want iedere seconde die Contador achter staat op bijvoorbeeld Gesink is meegenomen. En dat zijn er nu dus al vierenzeventig. Ik denk echter niet dat er grote verschillen zullen zijn tussen de ploegen. De afstand is daarvoor te kort en het parcours te vlak. Maar je weet het nooit. Een verkeerde bocht en je gaat onderuit. Vraag maar aan de voormalige kopman van Rabo. Lars Boom denkt trouwens dat de verschillen wel groot zouden kunnen worden, omdat het steeds op en af gaat. Je zou denken dat hij het beter weet dan ik. We zullen zien.

De eerste zes etappes vinden plaats in de Vendée en Bretagne. Kanshebbers voor de eindzege in de Tour kunnen de Tour daar niet winnen, maar beslist wel verliezen. Dat hebben we vandaag al mogen meemaken, maar valpartijen kunnen in iedere etappe plaatsvinden. In de Vendée speelt de wind echter ook nogal eens een belangrijke rol. Ten tweede is er hier en daar nog wel een ander “heuveltje” dan vandaag, zoals in de vierde etappe naar Mûr-de-Bretagne.

De renners bevinden zich dus nu in de Vendée. Een mooie streek, bekend om een lekker kaasje: Curé Nantais. Het is vernoemd naar een belangrijk geestelijke uit de Vendée. Ik weet niet waarom. Misschien had hij tenenkaas die hetzelfde rook als het kaasje. De kaas heeft een rijpingstijd van vijf tot zes weken en wordt dan gewassen met pekelwater. 

Mocht je niet van Franse kaas houden dan kun je er ook allerlei gerechten met sardines krijgen en als je van zoetigheid houdt, dan moet je zeker de Gâche proberen. Dat is zoet brood. Sardines en Gâche behoren tot de lekkernijen van de streek.
Dat er vaak wind is in de Vendée blijkt wel uit het feit dat je er kunt landzeilen.   
Eens kijken of morgen de wind ook invloed heeft op de ploegentijdrit.