Help, ik word dik!

Fijn. Geweldig. Leuk. Gouden bergen waren mij beloofd in het boek. Alleen maar voordelen. Een win-winsituatie. Nou... Na twee maanden zet ik daar wel een beetje mijn vraagtekens bij, eerlijk gezegd. Ik was zó gemotiveerd. Droomde van een gezond lichaam, een mooiere huid met minder rimpels, een onafhankelijke geest, een blije familie, meer geld op mijn bankrekening een fris ruikend interieur en een lekker ruikende garderobe. En ik moet zeggen: dat klopt allemaal. Ik ben twee maanden geleden gestopt met roken, en veel van de gouden bergen zijn bewaarheid geworden.

Al heel snel na het doven van mijn laatste sigaret merkte ik, dat mijn huid zachter werd. Kijk, dat gaf de burger moed! De volgende verandering vond een poosje later plaats: mijn rokershoestje verdween. Ook niet verkeerd! Mijn dochter merkte op een dag op, dat mijn tanden zo wit waren geworden! Een compliment dat ik in mijn binnenzak kon steken. Ik voelde me weldra fitter, gezonder, energieker, iedereen vond me stoer en sterk, ik hield 150 euro in mijn zak, en op de momenten dat ik het moeilijk had, omdat ik mijn sigaretje toch wel miste zo nu en dan, dacht ik aan al deze voordelen.

Maar nu ondervind ik een groot nadeel. Help! Ik word dik! Nu begrijp ik wel, waarom je vijf keer minder rimpels krijgt, als je gestopt bent met roken! Mijn kop zwelt gewoon op, dus tja, dan trekken die rimpels vanzelf strak. Als ik denk aan mijn superslanke zusjes, dan moet ik er niet aan denken om hen binnenkort onder ogen te komen. O, en dan gaan we ook nog op vakantie in augustus! In bikini? Ik dacht het niet... Misschien bekeer ik me nog snel tot de Islam, zodat ik in een boerkini op het strand kan liggen.

Ik kijk in de spiegel, en zie, dat ik van top tot teen ben aangekomen. De leuke zomerkleding die ik vorig jaar heb aangeschaft, en die natuurlijk nog lang niet versleten is aangezien we hier in dit kikkerlandje maar drie dagen zon per jaar hebben, pas ik niet meer. Mijn strapless BH krijg ik met geen mogelijkheid meer dicht. Alle kleding met het labeltje 36 erin, kan ik wel wegdoen. Of niet? Hopen op betere tijden? Ondanks het feit, dat ik niet meer ben gaan snoepen, kom ik toch aan. Natuurlijk, je stofwisseling verandert wat, als je stopt met roken. Maar zo veel?

Je zou er toch bijna weer van gaan roken. Ja? Net, nu ik zo trots op mezelf ben, omdat ik nog nooit zo lang van het roken af ben geweest als nu? Net, nu ik niet meer de hele dag aan sigaretten denk? Net, nu ik zo veel geld apart heb kunnen zetten, omdat ik dat heb overgehouden door niet te roken?
Nee. Ik doe het niet. Dan maar wat dikker. Die leuke broek, die altijd zo mooi stond, daar kan ik mijn zusje misschien wel een plezier mee doen. Dat jasje? Daar aasde mijn dochter sowieso al tijden op. Ze zal juichen, als zij het mag hebben. Moet ik echt de stad in om alles een maat groter te kopen? Of zal ik wachten. Misschien val ik nog wel af. Ga ik nou echt het geld dat ik bespaard heb door niet te roken, aan nieuwe kleding uitgeven? Omdat ik mijn broeken niet meer dicht kan krijgen? Heb ik dat er voor over?

Nog een nadeel. Ik heb mezelf een bezoekje aan de mondhygiëniste beloofd, om alle rookrestanten weg te laten bikken en slijpen. Dan zijn de uiterlijke sporen van het roken zo goed als uitgewist. Het valt een beetje tegen. Er zal een aantal behandelingen nodig zijn om mijn kiezen rookvrij te maken. Ik moet aan de gang met gel, spoelmiddel, tandenstokers en borsteltjes. Het lijkt de mondhygiëniste wel noodzakelijk, dat ik voorlopig elke drie maanden terug blijf komen. Het kost slechts 100 euro per uur. Maar ik heb toch geld overgehouden, de afgelopen maanden! En een deel krijg ik terug van de verzekering.

Ik loop door de stad. In elke hand een paar tassen. Blij kom ik thuis met al mijn spulletjes. "Geef maar een modeshow," zegt mijn man, en hij gaat er uitgebreid voor zitten. Ik haal de nieuwe broeken tevoorschijn. Maat 38, zegt het label onbarmhartig. Maar de broek zit als gegoten en staat prachtig. Ik voel me niet langer een rolmops in te kleine kleren. De nieuwe shirts sluiten mooi om mijn grotere borsten. Kijk, dat is dan wel weer een voordeel! Als alles groeit, groeien borsten mee. Mijn man vindt me mooi. En hij vindt een kilootje erbij helemaal niet erg. "Liever een kilootje erbij, en gezond omdat je niet meer rookt, dan een kilootje minder en een pakje per dag roken. Ik heb je liever nog heel veel jaren bij me," zegt hij, terwijl hij zijn armen om mij heen slaat.

Ik probeer me er maar mee te verzoenen. Niet meer zo slank als ik was. Jammer. Maar toch krijg ik de laatste tijd veel meer complimenten dan eerst. "Wat zie je er goed uit!" "Wat straal jij!" Dat zijn dan toch wel weer opmerkingen om te koesteren.

Nog één hindernis te nemen. Aanstaande zaterdag ga ik samen met mijn dochter wéér de stad in. Om een bikini te kopen. Want ook mijn bikini past niet meer. Maar durf ik daadwerkelijk over een paar weken mezelf te vertonen in een bikini op het Hollandse strand? Help! Is er nog een sigarenboer open?