Druk bezig dwangmatig te zijn

Het stoplicht staat op rood. Zoals altijd als ik aan kom fietsen. Nooit is het zo dat ik in één keer door mag rijden. Maar ik vind het niet erg. Nu mag ik namelijk op het knopje drukken. Drie keer zelfs. Zei ik dat ik dat mag doen? Ik bedoel natuurlijk dat ik dat moet doen, het knopje drie keer indrukken. Wat zou er gebeuren als ik niet drie keer druk? Gelukkig hoef ik me daar niet druk om te maken: het zal nooit zo zijn dat ik twee keer druk. Of dat ik het niet bij drie zou laten.

Dankzij het drie keer drukken springt het stoplicht op groen en ben ik snel thuis. Het eerste wat ik doe is de computer opstarten door op het knopje te drukken. Eén keer is genoeg. Dat opstarten duurt altijd zo lang. Tijd genoeg om mezelf even goed te installeren. Ik pak m’n tas uit. De laptop leg ik links op m’n bureau, evenwijdig aan de randen van het bureaublad. Collegeblok leg ik op de rechterkant, met daarnaast m’n sleutels en portemonnee. De krant komt terecht op het tafeltje bij het raam. Zo, tas aan de kapstok links, jas gaat op rechts.

De computer is nog druk met opstarten. Dan eerst maar de televisie aan. Ik druk de knop in en pak de afstandsbediening. Eerst Teletekst. Oh nee, eerst het klokje aan. En het volume op een goed cijfer. Alleen even nummers, en het liefst 10 of 20. Maar 25 mag stiekem ook. Dan nu toch echt Teletekst. Ik druk de cijfers één voor één in en check de belangrijkste pagina’s: 601, 801, 101, 403. In die volgorde. Dan naar de Belg voor nog een rondje Teletekst: 400, 500, 499, 420. In die volgorde. Klokje nog aan? Ja, klokje nog aan. Fijn.

Het vaste tv-rondje zit erop, tijd voor het vaste internetrondje: VI.nl, Wistikal, Gmail. In die volgorde. Dan, om de een of andere reden, online Teletekst. Wie weet is er in de tussentijd nog wat nieuws. Dan kijken of Ploegleider van Dagblad van het Noorden al online staat. Jawel! Het grote puzzelen kan weer beginnen. Hoe ga ik het dit jaar aanpakken? Natuurlijk, eerst een longlist met renners die eventueel te gebruiken zijn. Maar hoe ga ik die sorteren? Alfabetisch? Per ploeg? Op aantal punten dat ze kosten? Lastig. Ga ik me later druk om maken. Maar sorteren zal ik ze.

Hoog tijd om m’n wekelijkse column te schrijven. Ik open een nieuw Word-bestand, schitterend wit, en stel het lettertype in. Tahoma, lettergrootte 11. Dat voelt goed. Waarover ga ik het deze week hebben? In ieder geval niet over het schrijven van een column. Ik denk er liever een hele dag druk over na, dan zoiets te doen. Net op tijd schiet me wat te binnen. Dat gebeurt altijd als de tijdsdruk groter wordt. Het schrijven gaat dan ineens heel snel. Zo, vijf alinea’s van elk precies 100 woorden. Dat voelt goed. Kan ik me weer druk maken om andere dingen.