Media-Mangel: De allerslechtste chauffeur van Nederland

Iedere zaterdagochtend bespreekt Luc van Lier een hoogte- of dieptepunt van het Nederlandse medialandschap. Vandaag aandacht voor het programma De Allerslechtste Chauffeur Van Nederland van BNN.

Erg boeiend zijn die programma's niet. Blik op de weg, Wegmisbruikers. Het nieuwtje is er wel een beetje af. Vanuit een politieauto worden stoute verkeersovertreders gefilmd, en daarna worden ze aan de kant gezet, en krijgen ze een preek en bekeuring. We hebben het nu wel gezien. Te hard rijden. Door rood. En vooral de slepende vete tussen de automobilist en het verdrijvingsvlak. BNN kwam met wat nieuws. De Allerslechtste Chauffeur van Nederland. Een van oorsprong Amerikaans format, als ik mij niet vergis. Een meesterzet.

Mensen die om volstrekt onduidelijke reden ooit zijn geslaagd voor het rijbewijs, maar een regelrecht gevaar op de weg vormen, hebben hun rijbewijs weer ingeleverd. Ze moeten op herhaling, en worden beoordeeld door een vakkundige jury. Iemand van Veilig Verkeer, een geitewollensokkencoach en nog een rij-instructeur.

De beelden zijn werkelijk hilarisch, en de deelnemers zijn met grote zorg gekozen. Een meneer die op zondag in de kerk op het orgel speelt. Als hij op de snelweg rijdt, gaat ‘ie niet harder dan zo'n 60 kilometer, en vraagt zijn vrouw of ‘ie niet te hard wil rijden, want van haast komen ongelukken. Een Rotterdamse oma, die doodsangsten uitstaat achter het stuur. Een Tokkie van net 18, die na iedere verrichting aan de handrem trekt, zodat de auto levensgevaarlijke capriolen maakt. Een jongedame die zich gigantisch laat opfokken door haar hysterische vriendin. En een schattig meiske dat nog steeds moet vragen, welk pedaal de koppeling is, en welk de rem. Maar de geweldigste van het stel, vind ik de ijdele nicht. Die zijn binnenspiegel uitsluitend gebruikt om te kijken of zijn haar wel goed zit, en zodra het ingewikkeld wordt, het stuur loslaat en met een gilletje de handen voor het gezicht slaat.

Een sfeertekening.

Moeten ze een parcours afleggen, met een verplichte snelheid van 70 kilometer. Door een paar poorten van piepschuim rijden. Tikkie links, tikkie rechts. Ingewikkelder is het niet. Opa rijdt geen 70 maar 40, en is aan het eind van de rit tevreden omdat ‘ie lekker heeft doorgereden. De nicht heeft leuke hoge gilletjes geslaakt, en een aantal poortjes in de prak gereden. De Tokkie rijdt met een noodgang vakkundig door alle poortjes, trekt aan de handrem en vermoordt zowat een cameraman.

Oefening ‘over je schouder achterom kijken'. Het meisje-van-de-pedalen vraagt aan het eind van het parcours wanneer ze nu over haar schouder moet kijken. Oma rijdt rustig en heeft de zaken beter in de hand dan ze zelf denkt. Vrouw met hysterische schreeuwvriendin krijgt een hartverzakking. Weer een kandidaat heeft eigenlijk geen flauw benul van wat er ook alweer gebeuren moest, doet dus gewoon niets en zet de auto met gierende banden stil, midden op het parcours.

Bij het inparkeren in de regen klaagt de homo dat het funest is voor zijn haar, die nattigheid. Het pedalenmeisje verbetert het Nederlandse record blikschade. De Tokkie vloekt net zo lang tot de auto goed staat.

Verkeersbordentest. Hilarisch. Bij het bord dat zegt dat je bij de eerstkomende kruising voorrang hebt, stelt iemand dat er een doodlopende weg aankomt. Bij het bord ‘parkeerverbod' zegt iemand dat je zo dadelijk voorrang moet geven. De Tokkie komt niet verder dan de constatering dat de juffrouw die de verkeersborden onthult "best een lekker wijf is". Het pedalenmeisje constateert bij het bord ‘Overstekend Wild' dat ze vanavond reebout eet. En er is helemaal niemand die weet wat het bord met de aangegeven maximale hoogte betekent. Tsja.

Erg plezierig is het uitgestreken smoelwerk van presentator Ruben Nicolai. Wanneer een compleet parcours in puin is gereden, vraagt hij droogjes aan de brokkenpiloot in kwestie of het een beetje lekker ging. Meesterlijk.

Natuurlijk. De Allerslechtste Chauffeur Van Nederland is eigenlijk niet veel meer dan een slim gecast, hilarisch rariteitenkabinet. Maar wel héél leuk. Dinsdag kijk ik beslist weer. Die saaie meneer van Blik Op De Weg kan wat mij betreft wel inpakken.