Plat Haags - De Limburgse ijskonigin
In de rubriek Plat Haags nemen ArchEnemy, TheGrandWazoo en Driek Oplopers op zondagmiddag het Nederlandse politieke landschap onder de loep. Driek vanuit zijn gezellige studeerkamer met een liter koffie, ArchEnemy vanuit zijn ziekbed met een berg medicijnen en TheGrandWazoo vanuit het gemoedelijke Limburg.
Thans heeft Limburg haar onschuld definitief verloren. Schreef ik onlangs nog over de typisch Limburgse kalmte die we in deze roerige tijden bewaren, de prachtige stille plaatsjes met kabbelende beekjes en kwetterende vogeltjes en onze culturele bijdragen versus de schreeuwende randstedelijke arrogantie - reeds zit ik verwikkeld in een xenofobe staat met een ijskoningin aan het roer. Sneeuw blijft in de heetste maand van het jaar nog liggen aan de voeten van fractievoorzitter van de PVV, Laurence Stassen. Met de ijzige ogen van een kampbeul waakt ze over de Limburgse cultuur. Een cultuur die, volgens haar partij, slechts bestaat uit schutterijen en optochten. Het was deze week meteen raak toen ze, in navolging van haar grote leider, van leer trok tegen het bouwen van een nieuwe moskee in Roermond. Dat hiervoor twee oude moskeeën worden gesloten, was haar even ontschoten. Maar het kwaad is reeds geschied. 'Haatpaleis' noemt ze het godshuis van de moslims. Het heeft nog niet geleid tot een aanslag. Sterker nog; het werd met veel hoongelach ontvangen door de moslimgemeenschap in Roermond. Zelfs haar coalitiegenoten spraken er schande van. Het is toch hilarisch om te zien dat ze zo ontzettend haar best probeert te doen om de grote leider te imiteren. Met dezelfde haat in de ogen, dezelfde ijzigheid maar dan ook nog zonder humor. Want daar kun je Geert zo nu en dan nog eens op betrappen. Verder vond ze het nodig om bij de presentatie van het coalitieakkoord niet in te gaan op vragen vanuit de staten. Het is daarom vooral duidelijk dat Laurence aan de macht heeft geroken en als je niet weet hoe je daar mee moet omgaan kan dat tamelijk gevaarlijk zijn. Ik geef haar ook maar een half jaar. De werkverhouding is nu al verziekt en de Limburger heeft een ontzettende hekel aan de nieuwe politiek zoals die nu bedreven wordt. Stassen heeft de nieuwe Haagse retoriek meegenomen naar Limburg. Maar hier gelden andere wetten, hier gaat het niet werken.
Over de landelijke PVV gesproken; hoe is het in godsnaam mogelijk dat ze nog immer niets van zich hebben laten horen over onze eigen fundamentalistische partijen zoals GodS eiGen gestaPo of de ChristenUnie. Als je als homoseksueel een plekje wil binnen de ChristenUnie dan is dat heel erg moeilijk. Zelfs Arie Slob, de nieuwbakken leider van de ChristenUnie, kon afgelopen zaterdag in de Volkskrant geen fatsoenlijk antwoord geven op de vraag of ook hij het een probleem zou vinden wanneer een homoseksueel een prominente plek inneemt binnen de ChristenUnie. Natuurlijk, de partij is tegen een minarettenverbod en vindt dat de overheid geen godsdienst mag opleggen. Maar ze hebben dit weekend wel besloten de PVV als een normale partij te behandelen, conform de Christelijke levenswijze. Heb je naasten lief. En meet met twee maten. En was je handen in onschuld. En sta met je arm omhoog gestrekt wanneer het zover is. De ChristenUnie heeft de PVV nodig en andersom. De grote bruine soep wordt geroerd. Lafbekken zijn het die hun eigen achterban veilig stellen. Want de achterban ziet wel degelijk heil in een minarettenverbod en stapt over naar de PVV. Helemaal lachwekkend is het feit dat de kieskring vindt dat er geen verschil is tussen de PVV, die moslims zou discrimineren en D66, dat christenen niet al te serieus zou nemen. Wacht eens heel even. Er bestaat dus geen verschil tussen discriminatie en het in twijfel trekken van de schepping? Tussen het stelselmatig beledigen van een bevolkingsgroep versus gezonde en verstandige scheiding van kerk en staat? Ik heb nog nooit iemand van D66 horen zeggen tegen de ChristenUnie dat ze in openbare gebouwen hun ketting met het kruisje af moeten doen. Of dat de nonnen in de Limburgse kloosters hun kapjes af moeten doen wanneer ze een openbaar gebouw binnen wandelen.
Terug naar de provincie. Mijn Limburg. Waar ik ben geboren en waar ik wellicht ook mijn laatste adem zal uitblazen. Ik had nooit gedacht dit ooit te schrijven. Maar sinds de PVV hier de scepter zwaait en de steek op heeft wil ik deze provincie koste wat het kost beschermen. 'Limburg telt mee', dat was de strekking van de provinciale verkiezingen van de PVV in de door mij zo geliefde provincie. Een slim uitgekozen term want dat is juist het grootste probleem van de Limburgers. Ze hebben het gevoel dat ze niet meetellen maar willen tegelijkertijd ook niet bij de rest horen. Het zijn geen kosmopolieten. Ze hebben zich nooit thuis gevoeld in het noorden, kijken veel Duitse of Belgische tv en hebben niks met blaaskaken uit 020. En bovendien zijn ze stront eigenwijs. Het is misschien wel de provincie met de meest eigen identiteit. Ik begrijp nu ook meer dan ooit waarom mensen trots kunnen zijn op hun provincie, dorp of stad. Ik snap zelfs dat jij, Driek, Amsterdam de mooiste stad van Nederland vindt. Het is natuurlijk van de ratten besnuffeld, maar ik begrijp het wel. Maar ken je dan ook die grote drang, en tegelijkertijd de angst, om te vertrekken? De provinciale muren komen op me af en ik kan me haast niet voorstellen dat het in de hoofdstad anders is. Het trots zijn op je eigen geboortegrond zal in mijn hoofd nooit veranderen naar het uitsluiten van andere plekken waar het ook mooi kan wezen. Je kunt nog zo trots zijn op waar je vandaan komt, er liedjes over schrijven en het voor mijn part romantiseren, er moet altijd een plek in je hoofd zijn waarbij je bewust bent van het feit dat er meer is. Moet zijn.
Maar voorlopig blijf ik hier want ik wil het in de gaten houden. Ik wil niet dat het ongelaarsd fascisme (leen ik even van Grunberg) hier de kop op steekt. Ik zal me pas verder bewegen wanneer de kalmte weer is wedergekeerd en ik twee oude mensen op een bankje tegenover een kerkje zie zitten. Ze genieten van een prachtige mei-dag en zeggen tegen elkaar: 'Zo'n fout maken we nooit meer, he?'