De enge fantasie van Iraanse jodenhaters
Iran zoekt altijd wel een reden om een relletje te schoppen en ditmaal is het Olympische logo van Londen aan de beurt. Het logo zelf is heel onschuldig. Het bestaat uit enkele gezellige roze vlakjes met de tekst “London” daarin. De vlekken stellen het jaartal 2012 voor, maar een Iraanse afgevaardigde van hun Nationaal Olympische Comité, ziet er een pro-Israëlische tekst in: “ZION”. Nu zijn logo's vaker symbolisch bedoeld en ik kan er heel veel in zien, maar dit lijkt me wat vergezocht. En toch is het niet zo gek van die Jodenhaters in Iran. Het wantrouwen tegen de zionisten wordt daar nog altijd hevig gevoed.
Met de komst van Ahmadinejad is de Jodenhaat nog nooit zo erg geweest. Holocaustontkenning viert hoogtij in de grote steden en kleinzieligste dorpjes. In kinderprogramma's worden inmiddels niet meer zo onschuldige Iraanse zieltjes gevoed met wraakgevoelens jegens de Joden. Volgens deze programma's zijn Joden apen, ze zijn varkens en ze eten kinderen. Joden zijn gevaarlijk. Joden moeten dood. Een klein meisje met hoofddoek wordt een held op de staatstelevisie als ze al stotterend in jip-en-janneketaal weet te vertellen hoe de Joden Mohammed hebben verraden. In dit land wordt ieder kind opgevoed tot een psychotische fantast die vanaf jonge leeftijd de een na de andere complottheorie weet te verzinnen.
Maar niet alleen in Iran leidt een overmatig actieve fantasie tot fabuleuze verhalen. Fictie wordt ingehaald door een vorm van de werkelijkheid die veel spectaculairder is. James Bond is achterhaald in de Arabische wereld. Vergeet ook Baantjer, en Grijpstra & De Gier. In de Arabische wereld hebben agenten namelijk simpelweg superspion “De Gier” opgepakt. Het Iraanse persbureau Tabnak meldde in januari dat “de spion met persoonsnummer X63 er geen twijfel over laat bestaan dat het zionistische regime nog meer vogels zal zenden voor spionage tegen Saudi-Arabië en andere landen.” Vogels? Jawel, “De Gier” was namelijk gewoon een verdwaalde roofvogel die toevallig gechipt was om zijn vliegdata te traceren. Er was natuurlijk wel duidelijk bewijs gevonden voor de spionage: op de pootring stond “Universiteit van Tel Aviv” en X63 was het nummer dat daaraan was toegevoegd. En het komt bij geen enkel mens op dat het wel eens om een doodnormaal biologisch onderzoek zou kunnen gaan.
Gelukkig hoeft deze gier niet alleen in gevangenschap te zitten. Hij zou best gezelschap kunnen krijgen van een balkende Egyptische ezel. Hoewel deze ezel slechts een dag gevangen heeft gezeten wegens het stelen van maïs uit een akker, zou hij het prima met hem kunnen vinden. Het lijkt me voor een gier in ieder geval beter om opgesloten te zitten met een harige ezel dan met gevaarlijk gladde haaien. Het lijkt me sowieso lastig om dan als gier het hoofd boven water te houden. Die haaien kunnen ook nergens meer terecht, zeker niet in de Egyptische badplaats Sharm El Sheikh, waar je als haai niet eens wat toeristen mag oppeuzelen. Haaien zijn gevaarlijk. Ze doden onschuldige mensen en beroven de bewoners van hun zuurverdiende toeristengeld. Bovendien komen ze van nature niet eens voor in die badplaats. Het is duidelijk: die haaien moesten wel spionnen zijn van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. De haaien moesten dus dood.
En nu hebben de Joden hun invloed laten gelden op de Olympische Spelen. Als dit waar zou zijn, zouden ze van mij natuurlijk direct gelijk krijgen, want in de geschiedenis van de Olympische logo's zijn diverse bedreigingen voor Joden zichtbaar. Het logo van de Winterspelen van 1936 in het Duitse Garmisch-Partenkirchen bijvoorbeeld, waar duidelijk een gekweld gezicht te zien is van een toekomstige Holocaustslachtoffer. Niet dat ze dat in Iran zo noemen, maar wij beschaafde Nederlanders, die eerlijke geschiedenislessen hebben gehad, zien dat er duidelijk in. En het afschuwelijke logo van de Spelen in Berlijn, waar in de zomer van 1936 een enge adelaar het Olympische logo domineert. Of het logo van München in 1972, waar een gestileerde afgesloten trap, zwart en wit, eindeloos draait. Op deze zwarte bladzijde in de geschiedenis van de Spelen zijn Israëlische topatleten bruut vermoord. Het zat de Joden in al die jaren niet mee.
Nu, in 2012, krijgen zij eindelijk het Olympische logo waar ze op hebben zitten wachten. Vier roze vlekjes, die het woord “ZION” vormen. Tenminste, als we die gekke Iraniërs moeten geloven. En dat doen we natuurlijk niet. Ik zie er gewoon 2012 in. En als ik met mijn gezonde Hollandse verstand wat fantaseer, zie ik er ook nog het woord LOLZ in. Of een roze olifant. Of Lisa Simpson die een volwassen man zonder hoofd pijpt. Allemaal gezonde en doodnormale associaties. Maar zionisten? Nee, dat komt niet gelijk in mij op. En al helemaal niet op een negatieve manier. Ik hoop dat Israëliërs en Joden zich van harte welkom voelen op de Spelen. Net als de Iraanse atleten. Gewoon in 2012.
