Oud en Nieuw en Nu (top 2000 a-no-go)

Het is 1 januari 2011. Het is een nieuwe dag in een nieuw jaar. Vandaag begint een nieuw decennium en daarmee begin ik vandaag aan een nieuwe start, zo vertelt de kalender mij. En geen beter moment om eens naar de kalender te luisteren, dan nu.

Het is 1 januari 2011 en ik kijk terug op 2010. Wie zijn geschiedenis niet kent, weet niet hoe hij vooruit moet. Ik zet de voorgaande zin niet tussen aanhalingstekens, want ik weet de precieze quote niet meer en ik weet ook niet meer van wie hij was, als hij überhaupt al van iemand was. Ik neem mij voor om in 2011 bewuster om te gaan met belangrijke quotes.

Ik kijk terug op 2010 en in eerste instantie kijk ik vrij prettig terug op dat jaar. Als al zijn voorgaande jaren, was het best een goed jaar. Ik heb best lol gehad, zo over de breedte van het jaar. Er is gelachen en er is gefeest en er zijn herinneringen voor later gemaakt.
Maar dan kijk ik kritischer, want dat is belangrijk. Wie niet kritisch kijkt, weet niet hoe hij vooruit moet. En we moeten vooruit, ik moet vooruit. Ook al weet je niet welke kant je op moet om naar voren te gaan, toch moet je gaan, want van stilstand komt sowieso niets. Van stilstaan ga je achteruit. Dat hoor je overal, dat lees je overal, dat weet je zelf al lang. En als ik wat kritischer kijk, dan ben ik in 2010 misschien wel wat stil blijven staan. In 2010 wist ik niet waar ik heen moest en dus ging ik achteruit.

Het is 1 januari 2011 en ik besluit dat ik dit jaar weer vooruit moet. En vandaag en hier en nu besluit ik hoe;
- In 2011 ga ik een echte baan vinden. In 2009 was ik afgestudeerd, in 2010 stond ik stil en liep ik achteruit. In 2011 ga ik weer vooruit, dat neem ik mij bij dezen voor.
- In 2011 ga ik een vaste relatie nemen. In 2010 nam ik alleen maar wat tussendoortjes, als autodrop, maar dat leidt tot niets en dat is dus stilstand. Het hoort bij mijn leeftijd om een relatie te nemen, al mijn vrienden die vooruit gaan nemen er één, en ik blijf maar stilstaan en dat wil ik niet. Ik weet nog niet met wie ik mijn relatie ga nemen, maar in mijn lijst van contactpersonen zag ik nog de namen van Sarah en Lieve en Floor, of nee Fleur, en ik neem mij bij dezen voor dat ik hen morgen maar eens een gelukkig Nieuwjaar ga wensen.
- In 2011 koop ik een huis en een boom en een beest.
- In 2011 ga ik iedere dag een goede daad verrichten. In 2010 nam ik mij dit ook al wel voor, maar dat kwam er niet meer van de dagen nadat Oranje de WK-finale verloor. Dit jaar gaat het mij lukken en ik heb net al de kots van mijn huisgenootje opgeruimd, dus dat is vast 1/365.
- In 2011 ga ik beginnen met roken, zodat ik in 2011 kan stoppen met roken. Op kosten van Het Rijk natuurlijk, want in het volledig uitgeklede zorgpakket is deze behandeling dan juist weer wel opgenomen in het collectieve pakket voor 2011. We gaan samen vooruit.
- In 2011 schiet Robben de bal wél langs de tenen van Casillas in het Spaanse doel.
- In 2011 ga ik mij persoonlijk ontwikkelen, zorg ik voor financiële vooruitgang, ga ik mij ontplooien, want ik moet verder en zo gaat dat, ik moet meer, een stappenplan, meer, altijd moet ik meer en al helemaal vanaf hier en nu, per vandaag, in 2011. Geen nachten meer in kroegen, geen ochtenden in bed meer, geen dagen meer op Facebook. Ambitie, werken aan jezelf, werken aan je toekomst. Werken aan een nieuw begin, want het oude is niet goed genoeg meer.

Het zijn de laatste dagen van 2010 en ik lig ziek op de bank van mijn ouderlijk huis. Het zijn de laatste dagen voor mijn nieuwe start en ik lig stil. Ik ben doodziek en ik kan geen kant meer op. Niet meer in 2010.
Het zijn de laatste dagen van 2010 en de top 2000 staat op. Dagen achtereen staat de top 2000 onophoudelijk op. Mijn ouders horen blijkbaar bij het gros van de Nederlanders dat volledig idolaat is van de top 2000 en ik ben te ziek om er iets van te zeggen, dus zijn de laatste dagen van 2010, de laatste dagen voor 2011, de laatste dagen voor mijn nieuwe start, de dagen waarop ik de top 2000 leer kennen. En daar was 1 dag wel genoeg voor geweest.

De top 2000, zo heb ik geleerd, bestaat grofweg uit 3 onderdelen, mits je de onderbrekingen voor reclame en journaal niet meetelt. En dat doe ik niet. Het eerste en grootste deel van de top 2000 bestaat uit goede muziek vanuit de beginjaren van de popmuziek. The Beatles, The Doors, Dire Straits, Pink Floyd. Het is oude muziek, het is goede muziek, dat de basis vormt van de nieuwe muziek. Het is de basis van de muziek van nu. Zelf luister ik niet veel naar oude muziek. Ik hou mij meer bezig met nieuwe muziek. Maar wie zijn geschiedenis niet kent, weet niet hoe hij vooruit moet. En zo zal het met muziek dan ook wel zijn, denk ik.

Het tweede en toch ook nog wel grote deel van de top 2000 bestaat uit middelmatige muziek vanuit de laatste 2 decennia, van 20 jaar geleden tot nu. Anouk en Lenny Kravitz als het nog enigszins meezit, Jan Smit en de Backstreet Boys. Het is nieuwe muziek, het is muziek van nu, die voortborduurt op de basis zonder er zelf verder nog iets van te maken, zonder te vernieuwen. Het is ambitieloos, het staat stil en daardoor gaat het achteruit en zal het nooit een vaste stek kunnen vinden tussen de liedjes die de basis vormen van de top 10. Nu kan worden aangevoerd dat luisteraars hier zelf op hebben gestemd, maar tussen de keuzemogelijkheden stond amper muziek van nu die vooruit is gegaan, die de basis van vroeger heeft gebruikt om vooruit te gaan, die de basis vormt van de stromingen van de toekomst. Amper Muse, amper Radiohead, en elektronische muziek en hiphop zijn al helemaal verbannen uit de top 2000. Alles wat vernieuwend is en alles wat op vernieuwende muziekfestivals als Lowlands staat, staat niet in de top 2000. De top 2000 is de lijst van de basis, de lijst van de stilstand, de lijst van de achteruitgang.

Het derde en voor mij meest verrassende deel van de top 2000 bestaat uit de deejay die de ingezonden berichten van luisteraars voorleest. Nu wist ik al wel dat de top 2000 een populaire radio-uitzending was en ik had dan ook wel verwacht dat luisteraars er positieve berichtjes over zouden sturen. Maar de laatste dagen van 2010 op de bank bij mijn ouders hoor ik de ene na de andere liefdesbetuiging aan een lijst met 2000 liedjes voorbijkomen.

‘Wilma uit Weesp mailt: ‘Ik zoek al dagen naar een moment om naar de supermarkt te gaan, een moment om mij te gaan wassen, om een uurtje te gaan slapen. Maar iedere keer als ik wil gaan, komt er weer zo’n lekker nummertje voorbij en dan word ik als vanzelf weer teruggezogen in mijn luie stoel, pal naar de radio gestationeerd, waar zoals ieder jaar de top 2000 mij weer in de hemel doet wanen’’
‘2010 is geen goed jaar voor mij geweest, maar nu ik de laatste dagen lekker uit kan rusten op de bank, kopje thee erbij, een honingdropje in mijn mond en de zalige klanken van de top 2000 in mijn oren, valt het verlies van mijn baan, huis en kinderen eigenlijk nog best wel mee, schrijft Linda uit Bunnik.’

‘Ik hou van de top 2000, ik geil op de top 2000, ik bedrijf de liefde met de top 2000. Gisteren betrapte mijn vrouw mij terwijl ik de liefde bedreef met de top 2000. Ik dacht even dat ze boos zou worden, maar toen kwam er een liedje van Abba voorbij en mijn vrouw kleedde zich uit, ze duwde mij van bed en zij bracht de top 2000 naar haar toe. Ik twijfelde even, maar toen kwam ik erbij, en toen kwam ik erin. Ik kwam klaar in de top 2000, en de top 2000 kwam klaar in mijn vrouw. Groeten, Henk uit Venlo.’

Echt waar. Dit heb ik echt gehoord. Ik mag dan wel ziek zijn geweest, maar dit heb ik eerlijk waar echt gehoord, in drievoud. De top 2000 maakt mensen knettergek. Een lijst met liedjes, met goede oude liedjes en middelmatige nieuwe liedjes, die iedereen ook gewoon kan downloaden en op zijn iPhone kan knallen en kan luisteren wanneer hij of zij wil. Zo’n lijst maakt mensen in 2010 nog altijd knettergek.

Het is 1 januari 2011 en het begint alweer te schemeren. Vandaag begin ik aan een nieuw jaar, aan een nieuw decennium. Vandaag maak ik een nieuwe start. Maar nu ben ik brak. Het is 1 januari 2011 en ik lig nog in bed en ik denk aan de dagen hiervoor, de dagen waarop ik nog kon luisteren naar de top 2000. Ik denk aan al die luisteraars, aan al die obsessieve fans uit al die plaatsen uit Nederland waar de tijd stilstaat, waar de mensen achteruitgaan. Ik denk aan al die luisteraars en mijn eerste gedachten houden het midden tussen walging en medelijden en dat maakt dit midden een vrij treurig geheel. Mijn tweede, mijn derde en mijn vierde gedachten zijn niet veel anders dan mijn eerste gedachte. Maar ik lig hier al een tijdje en ik merk dat ik de top 2000 een beetje begin te missen. The Kinks, The Cure, Nick & Simon zelfs. Ze staan niet op mijn iPhone.

Ik denk aan de top 2000 en ik denk dat ik in 2011 weer wil gaan luisteren, wil gaan stemmen zelfs, en misschien schrijf ik wel een kort briefje naar de deejay.  Het is 1 januari 2011 en ik besluit dat ik dit jaar niet vooruit hoef.  Waarom nog vooruit als het goed is zoals het was, zoals het nu is en zoals het dus ook zal worden, als het maar gewoon zo kan blijven?

Het is 1 januari 2011 en morgen is het 2 januari en op maandag is het alweer de 3e dag in het nieuwe jaar van hetzelfde leven dat ik al zesentwintig jaar leidt met plezier, en het enige dat ik wil is dat alles zo blijft en dat alles zo gaat als in 2010 en dat dit jaar de Eagles op Lowlands mogen spelen. En dan is alles goed.

Als Robben dit jaar de bal dan maar wél langs de tenen van Casillas kan schieten.