Wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht.
Het gegeven dat Yuri (onze heldere van Gelder) wederom in opspraak is, doet vele mensen, inclusief natuurlijk alle sensatiebeluste journalisten, direct weer de link naar zijn oude cocaïneverslaving leggen. Er zijn niet eens concrete bewijzen voor zijn meest recente aantijging! Hij mag simpelweg niet meedoen met de rest. Uit de selectie gebonjourd wegens niet nader te noemen beweegreden. Dus wat zwetsen ze nou in die sportrubriek?
Want ... Met de neus op de feiten:
‘Er is geen enkel spoor van cocaïne gesignaleerd in zijn meest verse plasje.’
Aldus Yuri’s advocaat over de conclusie van diens bondsarts.
Maar nu? Toch laten ze je vallen Yuri. En niet op een donszacht matje.
De bond, je management, maar ook je sponsor.
‘Lotto, voor je het weet ben je militair … euh … miljonair!’
Je weet maar niet waarom dingen zo zijn. Dat besef je nog niet Yuri. Maar besef komt met de tijd, dat heb ik per slot van rekening geleerd.
Hopelijk gaat het goed met je. Ik kan me weldegelijk voorstellen hoe jij je soms moet voelen. Toen destijds de spelen door je neus geboord werden bijvoorbeeld. Keihard getraind, soepel gepresteerd, maar de spelen gingen ten onrechte aan je neus voorbij.
Het is zeker niet mijn bedoeling, om mijn neus in andermans zaken te stoppen. Toch. Ik moest je hoe dan ook de groetjes doen van Epke Zonderland. Hij mist je verregaand het meest. Hoofdzakelijk het stiekem sigaretjes roken in het materiaalhok. Dat mist hij enorm. Die zalige momenten van innig genot.
Epke is integraal van slag door jouw gemis. Onlangs is hij tijdens de krachttraining door zijn rug gegaan toen hij schielijk aan jou moest denken.
Soms voelt hij zich door jou bij de neus genomen. Maar hij heeft het beste met je voor. Dat mag je dan ook wel weten.
#
Even tussen neus en lippen door; sport en drugs gaan dus simpelweg niet samen.
In de film ‘The Basketball Diaries’ (1995) zit een trieste maar krachtige moraal. Leonardo di Caprio speelt in deze film een fervent basketballer. Zijn veelbelovende team doet een gooi naar nationale roem.
U raadt het al, Leo gaat veel liever slikken-spuiten-snuiven-schreeuwen-huilen, dan basketballen. Hij belandt ook geheel volgens prognose: 'in de goot!'
Het begon nochtans zo onschuldig. ‘Wat écht geniaal zou zijn’, dachten Leo en een aantal van zijn teamgenoten, ‘is dat we erg triviaal een paar pep-pilletjes slikken alvorens de titelstrijd. Dan winnen we zeker!'
Tja Leo, als je niet eens het verschil weet tussen 'the pink ones or the black ones' dan flikker je tijdens de finale dus plat neer in de gymzaal!
... Halverwege de film, wanneer het begrip recidivist wat meer betekenis begint te krijgen, heeft Leo zojuist, met zijn enige twee overgebleven homies, een winkelkraak verwezenlijkt.
Eén van zijn compagnons is nogal ‘zero van de hero’ en helaas ook niet snel genoeg om 'the cops' bij te benen. (Hilarisch fragment!)
Terwijl Leo, samen met zijn overgebleven makker in een bar zit bij te komen van het sprintje, dringt de schrik pas goed door. Op een tv, in de hoek van de bar, verschijnt ineens een oude ploegmaat. Híj mag nu op nationaal niveau gaan basketballen! Híj is wel met zijn neus in de boter gevallen …
Plotsklaps ziet junk Leo zichzelf op een plek waar hij ook zou moeten zijn. Hij beseft zich nu; hij is ergens anders. Ergens waar hij niet zou moeten zijn! ... Een rilling! Een schok! Een zucht naar pijnstillers …
#
Waar kwam dat lumineuze idee destijds vandaan Yuri? Die zak met magnesiumpoeder wellicht? Per ongeluk ooit de handjes wat stroever gecreëerd met Colombiaanse export?
Het zou op zich wel een collector’s item zijn; WK-turnringen inclusief de ingevreten handafdrukken van de enige echte LOTR.
Geld was nooit het probleem toch? Wist je niet wat je met je vrije tijd aan moest dan? Tja, jij hoefde niet, zoals Leo in de film, de hele dag een beetje geil staan te kijken op het herentoilet. Jij kreeg mooi nog wat traktement van Defensie.
Alsof je met je neus in de wind loopt. Zo kijk je de wereld in, op die poster. Zoals je aan de loop van die Leopard bungelt, zo kan alleen jij dat.
Ja Yuri. Ja! Ik gun je iedere mogelijke rentree van harte. Je erelijst spreekt namelijk voor zich: driemaal Europees en eenmaal wereldkampioen. Het neusje van de zalm. Daar droom ik godverdomme van man!
Kom alsjeblieft terug Yuri. Niet uitsluitend voor sportkijkend Nederland, trainers, sponsors, applaudisserend publiek of wie dan ook. Kom terug voor jezelf gozer! Voor je eigen mensen, je familie en vrienden.
Waarom zeg ik dit? Omdat ik het helaas ook weet man, uit eigen ervaring; ‘Klote drugs!’
Welbeschouwd, nog één vraagstuk Yuri: Wat doe je in godsnaam als je tijdens een finalesessie in die ringen hangt en je krijgt jeuk aan je neus? Het zal je maar gebeuren, dacht ik. Dan word je toch even een klem op de neus gezet.