Zeiksijs

Welbeschouwd zijn er twee soorten vogels. Ten eerste zijn daar de goedmoedige drijfsijzen, ook wel ‘eenden’ genoemd. En ten tweede is daar de overgrote meerderheid van de zeiksijzen, zeg maar de rest van het mondiale vogelbestand. Nou hebben die zeiksijzen allerlei onhebbelijkheden, waaronder het willekeurig volschijten van het dak en de motorkap van je auto. Iets, waardoor ze ook wel schijtsijzen hadden kunnen heten. Echter, het hinderlijk volschijten van bolides is slechts een deel van hun irritante gedrag. Hetgeen alle vogelrassen bindt –met uitzondering van de drijfsijzen dan- is dat het ongelooflijke zeikerds zijn. Het zeiken, in de zin van eindeloos zeurend zingen, is de meest dominante eigenschap. Waarnaar zij derhalve ook zijn vernoemd en bij welke naam zij ook internationaal worden aangeduid: zeiksijs

Het hinderlijke aan deze vogels is dat zij zich op alle ongepaste momenten laten horen middels wat ornithologen ‘gezang’ noemen. Volstaan de drijfsijzen met een enkele ‘kwak’, hetgeen trouwens op sympathieke wijze verwijst naar wat de mannelijke helft van de wereldbevolking bij tijd en wijle te lozen heeft, de zeiksijzen zijn onveranderd op alle momenten hinderlijk auditief aanwezig.
Vooral ’s ochtends vroeg als je net aanstalten maakt om je aardse verblijf tijdelijk horizontaal voort te zetten na een nacht vol schuimkragen, is het een uitgesproken ergernis om al die pleuresvogels uitbundig te horen zingen. Dat het al weer licht begint te worden is al erg genoeg. Overigens is een slaapkamer in de regel wel te blinderen, dus het daglicht is nog wel te verdragen. Maar een raam openen, al was het maar om de opkomende kater te ontmoedigen, betekent wel dat je ongewild en ongevraagd blootstaat aan de meest gehate uiting van de natuur: vogelgezang. De zeiksijzen laten hun kwelende gekwetter juist dan horen wanneer het aantrekkelijk is om tot het ochtendgloren door te halen: in het voorjaar en de zomer. Het krappe halfjaar dat je –zonder onderkoeld te raken- luchtig en sexy gekleed het uitgaansleven in kunt duiken, het jaargetijde waarin de hormonen op oorlogssterkte zijn en de veroveringsdrift tot blakend zelfvertrouwen leidt, dat tijdsgewricht wordt danig verziekt door de diersoort die de mens in zijn vernietigingsdrang is vergeten uit te roeien: de zeiksijs! Daarmee is de zeiksijs een directe bedreiging voor het voortbestaan van de mensheid. Kanker, AIDS en oorlog zijn nog te behappen, maar in zake de zeiksijs zijn de kaarten geschud: het is de zeiksijs of de mens. Us or them! Help de zeiksijzen de wereld uit, om te beginnen uit Nederland. Dit vraagt om een internationaal gezamenlijk optreden in VN-verband. De alliantie van vrije naties dient een vuist te maken tegen de terroristische dictatuur van de zeiksijzen. Rijk en arm zal gebroederlijk dienen op te treden tegen het gevleugelde gebroed. De strijd zal bitter en hard zijn. We mogen niet versagen tot de laatste veer uit de gore nesten van deze vliegende terroristen is geblazen. Dit alles onder het motto: beter één vogel van kant dan tien op de vlucht!

© Karel Kanit