Onnodig verkeersleed nav
U doet als ouder niets verkeerd. U valt niets te verwijten. U rijdt daar maar, gewoon vooruit. U staat daar maar, bij de overvolle afslag; netjes te wachten zonder voor te dringen. U heeft een Volvo met drieëntwintig airbags en kindvriendelijke gordels voor uw dierbare kroost. U zet de Maxi-Cosi op de bijrijderstoel te allen tijde achterstevoren; exact zoals u dat geleerd heeft bij uw rijexamen.
U bent een verantwoordelijk persoon. Helaas is niet iedereen dat, in het verkeer …
U staat, zoals wel vaker in ons land het geval is, bewegingloos te wachten op ‘de snelweg’. Een heuse file.
Plotseling doemt er in uw achteruitkijkspiegel een log gevaarte op. In spiegelbeeld leest u nog net de letters MAN of DAF. Dat zal tevens het laatste zijn dat u ooit nog zult lezen. Voor alle duidelijkheid, ik doel hier op verkeersproleten zoals truckers; de onoplettende variant.
Zoals altijd is er weer een klein groepje dat het verpest voor de rest. Met truckers is over het algemeen niets aan de hand. Ze zorgen er immers voor dat wij, de consumenten, op tijd ons gerief kunnen benutten.
De doorgewinterde trucker controleert immer zijn lading, bandenspanning en tachograaf. Als er gepauzeerd moet worden, dan gebeurt dat ook! Desnoods op parkeerplaats ‘het Oeienbosch’ langs de A67. Als er problemen spelen, dan worden die gemeld aan de centrale. Een goede trucker kent zijn verantwoordelijkheid.
Het kleine groepje dat het echter niet begrijpt (het verkeer, red.) heeft nogal een stereotype beeld geschetst van de hedendaagse trucker zoals wij die kennen. Hij scheurt plankgas ‘met de vlammen in de pijp’ over de linker rijstrook.
“Ik wil nu eigenlijk wel eens achter ‘Zeeman’ rijden ipv achter ‘Sligro’. Gek word ik, van dat lelijke, groene logo.”
Terwijl hij bezig is zijn verantwoordelijke functie te bekleden, neemt hij nog een slok van zijn halve-literblik, kijkt hij naar ‘Oh Oh Cherso’, telefoneert hij oeverloos met zijn vrouw, eet een truckersbal, verschoont zijn bed, saboteert de tachograaf en zet ‘radio Slavko Avsenik’ nog wat luider terwijl hij in zijn onderbroek een dansje doet. Het leven is een roadtrip, het leven is een feest!
Het stereotype trucker hekelt files. Zelfs zo erg, dat hij er steevast doorheen probeert te rijden. Door zijn varifocale leesbril begrijpt hij het fenomeen ‘diepte’ niet meer zo.
Het bord: ‘Pas op, langere remweg!’ vat hij op als: "Oh, dus dan heb ik langer de tijd om te remmen. Geen zorgen, in dat geval."
Dankzij zijn fijngetunede boordapparatuur is hij altijd als eerste op de hoogte van alle mogelijke stakingen. Want zeg nou zelf, je wilt toch niet zomaar een staking mislopen? Dat je na een vermoeiende rit terugkomt op de centrale en van je collega’s moet horen hoe gezellig de blokkade bij knooppunt Vaanplein wel niet was. Wat een tegenslag zou dat zijn zeg.
Neen, de heuse trucker weet zijn weg wel te vinden. (Behalve dan die kerende idioten op het viaduct bij afslag Eersel. Ja jongens, ze hebben de weg verandert! Nóg verder doorrijden en je zit in België!)
Een vrachtcombinatie in de verkeerde handen is als een dodelijk wapen. Een stormram zonder reverse-modus. ‘De chauffeur verkeerde na het dramatische ongeval in een shock.’
Tja ... Maar laten we het anders eens hebben over de mensen in die dubbelgevouwen sedan; hoe die zich voelen. Oh, mijn excuses, die zijn helaas overleden.
De moeilijkste CBR-vraag van allemaal: ‘Waarvoor dient het middelste voetpedaal?’ Of, vrij vertaald in moderne zin: ‘Jaka jest funkcja środkowego pedalu?’
TU-studenten: verzin eens een anti-kettingbotssensor voor op vrachtwagens!
Eurlings: maak dat ding ten slotte verplicht dan!
Uit alle respect wil ik de nabestaanden van dergelijke ongevallen, zoals onlangs op de A59, enorm veel sterkte wensen. Mijn medeleven aan jullie. Dit soort ongevallen zouden nimmer mogen plaatsvinden! Helaas gebeurt het nog steeds ...