Een beerput gaat open

De meesten van jullie zijn misschien al een beetje over jullie kampeertrauma's heen maar voor mij zijn ze nog volkomen actueel. Ik ga bij deze proberen ze van me af te schrijven om ze op die manier een plaatsje te geven. Ik waarschuw bij voorbaat, gevoelige zieltjes kunnen beter afhaken want er gaat een beerput open. Letterlijk!

Voor het therapeutisch shockeffect dat ik op het oog heb, ik wil er zo snel mogelijk doorheen, pak ik meteen het ergste trauma, het toiletbezoek op de camping. Rampen liggen werkelijk overal op de loer. Iets simpels en overzichtelijks als een urinoir bijvoorbeeld, wat kan er nou misgaan als je daar als man in pist? Nou, van alles! Het begint er al mee dat er op een halve meter afstand zomaar een andere vent kan komen staan pissen want om een of andere reden schijnt het als normaal gezien te worden dat mannen gezamenlijk hun blaas ledigen. Niets voor mij. Een echt groot probleem vormt de broekriem. Als die eenmaal los is, daar ontkom je niet aan, gaat hij een eigen leven leiden. Voor je het weet hangt hij er in, in die weerzinwekkende pisbak. In je eigen urineresten en, nog erger, in die van andere mannen die voor jou gebruik gemaakt hebben van diezelfde pisbak. Je kan opletten wat je wilt maar een riem is net een wichelroede, waar viezigheid is, daar wil hij heen. En vaker dan je lief is lukt het hem. En dan noem ik nog even speciaal dat ene urinoir op die ene camping in Frankrijk die een deel van zijn inhoud (pis dus) niet de afvoer in maar over de rand spoelde. Over je schoenen heen dus.

Echt zenuwslopend wordt het bezoek aan een campingsekreet bij de grote boodschap. Hoe houd je jezelf schoon in een omgeving waar viezigheid in zijn meest ranzige vorm regeert. Je moet er gewoon van uit gaan dat alles in de buurt van een plek waar mensen zich ontlasten per definitie smerig is. Overal zijn sporen van ontlasting, ook al kan je ze niet zien. Het zal niet voor niets zijn dat de verlichting op wc's minimaal is en dat de muren van die toiletten van nogal groezelige kleuren voorzien zijn. Wat je hoort gebeuren in belendende schijthokken, die naam verdienen ze, daarvan rijzen de haren rijzen me te berge. Oorverdovende explosies van diarree, je wilt niet weten waar dat allemaal heen spettert, waarschijnlijk tot tegen het plafond. Maar hoe moet ik weten wat er een uur eerder is gebeurd achter de deur waar ik me inmiddels bevind.

Je hebt al vuile handen gemaakt als je alleen nog maar binnen bent, al is het maar van de deurkruk. En dan moet het allemaal nog gebeuren. Hoe houd je de broekspijpen van je lange broek van de vloer als hem omlaag doet? En als je een korte broek draagt, hoe voorkom je dat de hele broek afzakt en op de vieze vloer belandt? Je kan van alles verzinnen om dergelijk onheil te voorkomen maar geen enkele methode is feilloos. Voor je er aan toe bent om je drol te bestemder plaatse af te leveren heb je al heel wat problemen moeten oplossen maar het ergste komt nog. De grote plaag van de kampeerder die prijs stelt op hygiëne is de plonswc. Dat is een wc waar je drol rechtstreeks en zonder collateral damage in het water van de afvoer geacht wordt te verdwijnen. Vergeet het maar. Die drol plonst er met geweld in. En dan leert de natuurkunde dat actie een even grote reactie tot gevolg heeft. De drol gaat omlaag, het water komt omhoog. Het pleewater spat tegen je billen als je geen maatregelen neemt. Die maatregelen bestaan er in mijn geval uit dat ik zo precies mogelijk net tussen de rand van de wc en het water in het gat in het midden mik. Als alles volgens plan gaat glijdt het zaakje daarna rustig het water in. Wat dat betreft ben je op een Franse hurkwc relatief goed af. Alleen kan het dan lastig worden om het zaakje alsnog het gat in te krijgen. Op een gewone plonswc gaat het sowieso zelden helemaal goed. Het minst erge, vind ik dan, is het als een deel op de rand van de wc belandt. Dat veeg ik er dan wel af met wc papier. Kraait geen haan naar. Maar als je te dicht bij het gat mikt, plonst het alsnog. En dan moet je dus eigenlijk meteen onder de douche en je broek in de was. Dan knijp ik wel eens een oogje dicht, anders houd je geen vakantie over. De nachtmerries die daar het gevolg van zijn, zijn van later zorg.