De avonduren van een sportfanaat (deel 2: De wedstrijd)

- ‘Hey opa, vertel nog eens zo’n sappig sportverhaal van vroeger. Dat kan je altijd zo goed.’
- ‘Nou effe niet jongen. Ik heb een beetje koppijn.’
- ‘Ach toe oop? Dan schenk ik intussen een jenevertje voor je in en haal de zak tijgernoten.’
- ‘Jenever zei je; tijgernoten? (zucht…) Nou goed dan, ik laat me altijd veel te makkelijk overhalen.’

- ‘Ik herinner me dé wedstrijd van 2010 nog heel goed. Even denken… het was 11 juli en het was een snikhete dag. De avond van de wedstrijd was trouwens ook zwoeler dan zwoel.’
- ‘Alsjeblieft oop, één huppeltjeswater.’
- ‘Dank je jongen. Effe een slokkie. Mmm, ik geloof warempel dat m’n kop minder zeer doet. Maar waar waren we?’
- ‘Dé wedstrijd oop!’
- ‘Oh ja. Wel, we hadden er zo lang naar toe geleefd weet je. We zouden die avond geschiedenis gaan schrijven en voor de eerste keer kampioen worden. Het zou een reprise van de verloren finale van 1974 moeten worden. Toen stonden we er ook; waren we zwaar favoriet en toen gingen onze oosterburen met de bokaal aan de haal. Jongejonge, wat een deceptie was dat. Je kunt nu dan ook wel raden waar de wedstrijd van 2010 écht om zou gaan hè?’
- ‘Vertel oop, vertel!’
- ‘Wraak!’
- ‘Wraak?’
- ‘Wraak ja. Kijk, we hadden in de tussentijd het toernooi van ’88 wel gewonnen en toen was het ook groot feest hoor. Het maakte alles wel een beetje goed maar goed beschouwd ging het toch altijd om die ene uit ’74. Die moest hélemaal weggepoetst worden. Die zat ons toch nooit helemaal lekker.’
- ‘Hoezo dat oop?’
- Nou, sommigen beweren dat het allemaal met heel vroeger te maken had. Ik weet wel zeker dat het dat was weet je, ik was erbij.’
- ‘Ja, jij zult er niet bij zijn geweest.’
- ‘Hoe dan ook, op de keper beschouwd was ’74 veel belangrijker dan ’88. Het is altijd blijven knagen aan de natie. Oud zeer als je begrijpt wat ik bedoel?’
- ‘Nootje oop?’
- ‘Ja lekker jongen?’
- ‘Vertel nog eens wat over het team dat we in 2010 hadden oop?’
- ‘Tja, in 2010 hadden we een topteam. Arjen, Wesley, Dirk was er bij, Maarten en natuurlijk Robin. Hoewel we het hele toernooi niet echt uitblonken waren we op de cruciale momenten toch gewoon de betere ploeg. Zo zie je dat één moment van bevlieging een wedstrijd kan beslissen. Fantastische spelers weet je. En tactisch hadden ze ook best wat in hun mars.’
- ‘Ja, dat heb ik op internet gelezen oop. Het sprankelde misschien niet maar het was wel degelijk geloof ik. En hoe ging die finale dan oop?’
- ‘Jeetje, die finale, dat was er eentje om in te lijsten hoor. En een beresterke opponent. Niet onze gehoopte tegenstander, onze oosterburen werden er in de halve finale uitgeknikkerd door de furie uit het zuiden. Tja, het toernooi liep net effe anders  dan we dachten weet je.’
- ‘Het is maar goed dat we toen gewonnen hebben. Neem nog een jonkie oop?’
- ‘Je weet me wel te voeren jong. Maar je hebt helemaal gelijk, die avond schreven we inderdaad geschiedenis. Oh, ik weet het nog zo goed, ik zat op de voorste rij en kon alles goed overzien. Arjen Roelvink opende de score en Wesley Slagter maakte het tweede punt. Het werd spannend toen Dirk Kater zijn vlag en daarmee de partij verspeelde en de zuiderlingen de aansluiting weer hadden gevonden. Het werd helemaal een nagelbijter toen ook Maarten Sijs na een paar domme zetten verloor. Ik zat op het puntje van mijn stoel, alles hing af van de laatste partij van Robin en…’
- ‘Wacht effe oop. Wat bazel je nou allemaal. Roelvink, Slagter, Kater, wie zijn dat in hemelsnaam?’
- ‘Nou, de spelers van ons team natuurlijk jongen.’
- ‘Maar wat leuter je toch. Ik heb in de VI gelezen dat die jongens heel anders heten. Robben, Sneijder, Kuyt. En die keeper heette Stekelenburg hoor oop.’  
- ‘Nou moet je niet betweterig gaan doen jongen. Ik weet toch zeker nog wel wie er in het Monnickendamse Strategoteam van 2010 zaten. Ik was erbij weet je nog! We wonnen met 3-2 van onze grote opponenten, onze zuiderbuur Amsterdam. Geweldig was het, dat Groot-Amsterdams regiokampioenschap Eindelijk gingen wíj met de beker naar huis. Het had natuurlijk het aller-leukste geweest als we de finale van onze oosterbuur Marken hadden gewonnen, maar goed je kunt niet alles hebben.’
- ‘Maar oop, we hebben het over voe…’
- ‘Ja, vooral die laatste partij was een klassieker hoor. Vanaf de flanken bestookte Robin Van Pavelen de vijandelijke stelling met zijn kolonels en brak door het centrum met de generaal én de maarschalk tegelijk en…’
- ‘Oop, oop, luister nou effe! We werden wereldkampioen voetb…’
- ‘Gelukkig had hij zijn mineurs ook goed opgesteld zodat de bommen snel onschadelijk werden gemaakt en…’
- ‘Ooooop! Voetbal! …Nou dan niet, iedere keer hetzelfde liedje. Zoek het dan lekker uit, seniele ouwe gek. En die zak noten is ook van mij!’