Wilders for president?

Gek word ik ervan! Dat gezever over het recht op regeren van de PVV. Of anders gezegd: dat gejank van mensen die vinden dat de PVV absoluut een plek in het kabinet heeft verdiend. Dat de stemmen van de PVV kiezers niet serieus worden genomen. Dat de PVV als de grootste winnaar van de verkiezingen, de minister president had moeten leveren. Die rotkop van Wilders die nu weer keer op keer met zijn verongelijkte toontje in het nieuws komt, omdat niemand met hem wil spelen.
En dat alles omdat ze de grootste winnaar waren? Waar halen ze het gore lef vandaan?

Inderdaad. Anderhalf miljoen mensen hebben op de PVV gestemd. Tweevijfde van de stemmen ging echter naar de VVD en de PvdA. Op een voetbaltoernooi ben je dan alles behalve een winnaar. Dan ben je gewoon de kneus op de derde of vierde plaats. Ook al deed je het deze keer een stuk beter dan bij het laatste toernooi, waar je als verrassende nieuwkomer net kwam kijken. De twee grotere kneuzen waren het CDA, dat simpelweg de helft van de kiezers verloor en Rita Verdonk met haar TON, die gewoon keurig te kennen werd gegeven dat ze op mocht rotten.
Dus nee, beste Geert. Je bent niet de grootste winnaar. Je hebt het gewoon best wel behoorlijk gedaan.

Wanneer verdient een politieke partij het absolute recht om te regeren? Als ze ook de absolute meerderheid van de stemmen hebben gekregen. Daarvoor moet een partij dus minimaal 76 zetels in de wacht slepen. En dan nog is het wijs om een partij bij het kabinet te betrekken, waarvan je redelijk zeker kunt zijn dat ze altijd met je mee stemmen. Voor je het weet, kan er tenslotte weer iemand met een raar kapsel uit je partij stappen, om voor zichzelf te beginnen En ben je je meerderheid weer kwijt.

Een andere mogelijkheid is om in ieder geval dusdanig veel stemmen te vergaren, dat je zelf je partners kunt kiezen. Een partij met, pak 'm beet, een derde van alle stemmen, heeft aan één of twee coalitiegenoten voldoende, om een absolute meerderheid te creëren. Op dat moment bepaal je zelf met wie je aan tafel gaat zitten en mogen de andere partijen hun programma dusdanig bijstellen, dat ze mee mogen doen. In principe kun je dan vrijwel alle plannen uitvoeren die je maar in gedachten had.
Tenminste, als je niet echt de meest krankzinnige plannetjes in je hoofd hebt. Een partij met een derde van alle stemmen, die besluit om alle eerstgeboren zonen van niet-ariërs af te slachten, zal toch een klein probleempje hebben om dit door de Kamer te jassen.

De realiteit is nu echter dat er zelfs geen echt grote winnaar was bij de laatste verkiezingen. De twee grootste partijen kwamen amper over de dertig zetels heen en kunnen zelfstandig echt helemaal niets meer. Zowel Rutte als Cohen kunnen pas minister president worden, als ze genoeg steun hebben van eventuele coalitiegenoten. In theorie kunnen ze het namelijk beiden worden. Er zijn geen spelregels op dat vlak. Wie de meeste vriendjes krijgt, heeft het voor het zeggen. Sterker nog: als een paar idioten nu besluit dat de Partij voor de Dieren de minister president mag leveren, is dat ook oké en hebben we onze eerste vrouwelijke minister president te pakken.
Wie mag er geen minister president leveren? De PVV! Waarom? Niet genoeg vriendjes en niet genoeg stemmers.

Er is nog een idioot argument dat nu wordt gebruikt door medestanders van de PVV. Als er nú zou worden gekozen, voorspellen peilingen dat de PVV wel dertig zetels zou hebben! Sodemieter op! We kiezen niet nu! Dat had je op 9 juni moeten doen!
En dan nog. Wat voor stemmen zijn dat nu? Stemmen uit medelijden? Proteststemmers, die 9 juni nog niet wisten dat je ook daadwerkelijk een proteststem uit kon brengen? Stemmers die 9 juni even waren vergeten dat het CDA er al eens eerder zo'n teringbende van had gemaakt? Stemmers die 9 juni te lam waren om zelf te gaan stemmen?
Nee. Een partij ontleent écht geen autoriteit aan stemmen die ze bij de verkiezingen niet hebben gehad! En dan nog. Dertig? Dat is net zoveel als de twee partijen die nu al met een dik probleem zitten.

We komen langzamerhand tot de conclusie dat de verkiezingsuitslag het verdomde moeilijk maakt een kabinet te vormen. Er is erg versplinterd gestemd. Er is geen duidelijke richting aan gegeven. Er is niet keihard voor bezuinigen gekozen en er is ook niet keihard tegen harde maatregelen gestemd. Geen overweldigende meerderheid voor een groener Nederland. Geen absolute steun om alle ongewenste vreemdelingen eruit te flikkeren. Ook geen grote groepen die op iedere hoek van de straat een tot de tanden bewapende agent, met een “license to kill” wil zetten. Geen unanieme vraag om een socialistische heilstaat. Geen grote meerderheid die de PVV aan de macht heeft willen helpen. Maar ook andere partijen hebben datzelfde probleem.

Voor zover als er dan een boodschap van de kiezers kan worden geformuleerd, is het de volgende:
Zoek het eens mooi uit, daar in Den Haag. Jullie hebben ons niet kunnen overtuigen, dus zul je nu samen je richting maar eens wat duidelijker moeten maken.

De boodschap aan de PVV is ook duidelijk. Je populariteit in de peilingen, bleek net zo relatief als die van TON. Zeer relatief dus. Op 8 juni had de PVV wellicht een paar zetels meer gehad. Op 10 juni wellicht zelfs minder. Het hing voor iedereen toch allemaal nogal stevig af van het laatste optreden, in het zoveelste debat.
Verder heeft de PVV wél voldoende steun gekregen om stevig oppositie te voeren in de Tweede Kamer. Dat zijn ze óók verplicht aan de kiezers. Als je nu alleen maar blijft janken over het feit dat je in het kabinet mee moet doen, neem je zélf de kiezer niet meer serieus.
En ik moet zeggen dat het na één dag laten vallen van de AOW-leeftijd al duidelijk die kant op ging.

De laatste boodschap aan Geert is dat hij iets moet laten zien en iets moet veranderen in Nederland, waar de meeste Nederlanders het gevoel bij hebben dat het iets oplevert voor Nederland. Anders eindigt hij in hetzelfde rijtje zielige figuren als Boer Koekoek, Rita Verdonk of die ratten van de LPF.

Goed. Het is geen geheim dat ik in dit verband stiekem hoop op een afgang. Het is alleen zo zonde van de tijd en de moeite.