Oranje wint de finale

Of je het nou Fussball, foebal, soccer of foo'ball noemt, het tweejaarlijkse spektakel is voor miljarden fans weer losgebarsten. Ook ik zit weer aan de buis gekluisterd. Waar ik normaal zelden voetbal kijk, geen voorkeur voor een club heb en maar een handvol wedstrijden ooit in het echt heb gezien, raak ik bij elk W- respectievelijk EK weer in de ban van het spelletje. Daarmee onderscheid ik me niet van miljoenen andere Nederlanders. Ik lees artikelen over de komende wedstrijden, kijk wie favoriet is bij de bookmakers, volg de wedstrijden nauwgezet en lees zelfs de (vrij karige) sportbijlage van m'n weekend-NRC.

Wat altijd blijkt, is dat op zo'n evenement je kunt inlezen en toto'en en onderzoeken wat je wil, maar het blijft ontzettend onverspelbaar. Zoals ook nu na de eerste paar wedstrijden, waarin recente WK- of EK-winnaars als Frankrijk en Griekenland in hun hemd werden gezet, één der favorieten Engeland het aflegde tegen de Yanks door een stomme fout van hun keeper en opnieuw landen als Zuid-Korea en Uraguay zich verrassend staande weten te houden. Niets is wat het lijkt, hetgeen weer aan van alles wordt verweten. De bal is te rond, de luchtdruk te laag, de vuvuzela's toeteren te hard, de trainer is een idioot of de keeper moet vuilnisman worden. Het is een idiote roes van een stuk of 64 wedstrijden, maar sinds ik in de brugklas op school in het hok van de concierge wedstrijden begon te kijken van het WK in Zuid-Korea, ben ik om de twee jaar weer een maand zoet.

Veel voetbalfans hebben er overigens een broertje dood aan, die 'eens in de twee jaar'-supporters. Zij zouden mijns inziens het onderscheid tussen (inter)nationale competities van clubs en een evenement waarbij lándenteams tegen elkaar spelen, beter moeten inzien. De nuchtere Nederlander is doorgaans niet zo chauvinistisch, maar als er én bier gedronken, én uit de band gesprongen, én gefeest en in oranje gekleed kan worden, dan gaat zeker driekwart van de bevolking overstag en vervagen onderlinge vijandigheden tussen voebbalclubs.

Vanwege het onvoorspelbare karakter is er weinig te zeggen over hoe Nederland zal presteren. De vragen die elke twee jaar terugkomen komen nu ook weer terug. Is de verdediging goed genoeg? Kan Robben spelen? Krijgt Sneijder ruzie? Weten we onszelf niet te rijk te prijzen in de achtste- of kwartfinale, zoals gebruikelijk? Kunnen we die luchtdruk aan, is Stekelenburg te spreken over die rare Adidas-bal, ontploft Van Marwijk nog als de Zuid-Afrikanen de toeters aan de lippen zetten? Niemand weet het. Het enige wat je kunt doen, is de tv aanzetten of een kroeg opzoeken, een biertje openmaken en genieten.

Alhoewel, niemand? Een CNN-verslaggever die meerdere studies heeft gedaan, tientallen talen vloeiend spreekt én de winnaar van de afgelopen Champions League correct heeft voorspeld, voorspelt nu tegen de meeste kenners in, dat de finale zal bestaan uit Argentinië en Nederland, waarbij wij eindelijk wraak nemen voor '78. Ik heb de vrijheid genomen om zijn voorspelling toch maar even te vertalen. Vanzelfsprekend hoopt eenieder vurig dat hij gelijk krijgt.

“Ik ben niet oud genoeg om de magische dagen van Klokwerk Oranje te herinneren, toen het Nederlands elftal Planeet Voetbal verbijsterde met hun fantastische combinatie van vakkundige passes en dynamisch bewegen. Het werd dan ook terecht “totaalvoetbal” genoemd. Nederland verloor achter elkaar de WK-finales van 1974 en 1978, en die teleurstelling is niet vergeten door een land dat constant wist te verrassen op Fifa's grootste toernooi. Nu hebben ze echter alle benodigde ingrediënten om bovenaan te eindigen.

In mijn optiek is dit een extreem goed gebalanceerd elftal. Naar Arjen Robben's invloed wordt gretig uitgekeken. En hoewel de kans dat de Bayern München-speler zijn blessure te boven komt om aan de eerste wedstrijd mee te doen, klein lijken, zijn er zoveel andere wapens in zijn team. Robin van Persie zou ontzettend gretig moeten zijn na een seizoen waarin hij weinig speelde voor Arsenal. Wesley Sneijder moet op de top van zijn kunnen zijn na een historisch seizoen bij Inter. En laat ons de invloedrijke Mark van Bommel niet vergeten, die in het middenveld de toon zet. Verdedigend hebben ze ook veel talent. John Heitinga en Joris Mathijsen hebben een solide pact gesloten in de centrumverdediging.

Een laatste woord over de coach. Bert van Marwijk heeft een aantal grote ego's weten te temmen, en heeft zijn spelers ervan overtuigd hard voor elkaar te werken. Vergeet niet dat Nederland niet meer heeft verloren sinds september 2008 en dat dat momentum enorm zal helpen in Zuid-Afrika.”
Als andere halvefinalisten noemt hij overigens Spanje en Engeland. (De voorspelling werd dan ook gemaakt vóór de blamage tegen de VS.)

Of hij gelijk krijgt zullen we wel gaan zien. Ik zit er klaar voor met mijn oranje onderbroek aan en het bier in de koelkast. Dat zal nodig blijken, omdat er vrijwel altijd wordt gescoord als ik moet plassen, en om nou de hele tijd koffie te gaan drinken, da's ook weer zo wat. Het WK zelf blijkt tot nu toe een vrolijke boel te zijn. Het valt mij toch altijd weer op dat mensen die minder materialistisch zijn, vaak veel gelukkiger lijken. Helaas is in Zuid-Afrika nog steeds sprake van een enorm gat tussen het gemiddelde inkomen van de blanke en de zwarte burger. Dit leidt ertoe dat de zwarte bevolking, die zeer grote voetbalfans zijn, geen kaartjes kunnen kopen uit geldgebrek, terwijl de zich vooral voor rugby en cricket interesserende blanke bevolking hun geld er niet aan wenst uit te geven. Gevolg is halflege stadions.

Ook tragisch kenmerkend om te zien waren de files op de enige toegangsweg naar het stadion waar de opening gevierd werd. Daardoor waren het eerste uur zo'n beetje eenderde van de stoelen nog leeg. Veel bestuurders parkeerden hun auto maar langs de snelweg en liepen verder naar het stadion. En dan die vuvuzela, die bij de Belgen al zorgde voor een verlaging van het stadiongeluid ten opzichte van de commentator, maar dat door de NOS wordt omarmd als zijnde 'cultuur' waar je vanzelfsprekend af zou moeten blijven.

Een politiek correct onzinargument; de FIFA heeft inmiddels ook al aangegeven te denken over vuvuzela-verboden als er klachten binnenkomen. Die klachten zijn er voldoende, van bezoekers, ploegen en thuispubliek, nu nog een bondscoach die er genoeg van heeft. Bert? Wel een onzinargument dat volledig in lijn is met de wanstaltige focus op Apartheid en hoe dit evenement de toekomst van Zuid-Afrika zou moeten bepalen. Eenieder die een klein beetje weet wat daar 16 jaar na dato nog steeds dagelijks gaande is, hoe er door beide partijen gehaat, verkracht, gemoord en geplunderd wordt alsof het een lieve lust is, dat de politiek na Mandela snel gecorrumpeerd lijkt te raken, en dan komt de NOS met mooie propaganda met arme bewoners die hopen dat het hiermee allemaal beter wordt. Zodra de voetbalbond de cup heeft weggegeven en zoveel mogelijk geld heeft binnengeharkt, vertrekt het circus weer en zitten de Afrikanen daar met, nou ja, niks, behalve een paar nieuwe stadions.

Ik was er vooraf al bang voor, maar ook de grote held van het postmoderne westen Nelson Mandela werd volledig buitenproportioneel verafgood. Dat werd alleen maar erger toen hem persoonlijk leed trof op de vooravond van de opening. De één na de ander moest in welke programma dan ook geëmotioneerd reageren op de ongelukkige dood van zijn achterkleinkind. Foppe de Haan huilde zelfs haast in de studio. Nou vind ik Nelson een toffe vent en is zo'n verlies ook heel vervelend, maar ik werd er een beetje treurig van. Het lijkt wel alsof we toen de Apartheid afgeschaft werd, in een soort onderbewuste guilt trip geschoten zijn die tot op vandaag voortduurt.

Maar ach, zoals een imker aan het constante gezoem van zijn bijen is gewend, zullen wij de vuvuzela ook wel gaan tolereren, zoals de bevolking van Zeeland in '53 het leven weer oppakte, proberen de supporters gespreider en creatiever naar de stadions te reizen. Amerikaanse mariniers zeggen altijd: Marines make do. En da's wat we gaan doen – want behalve de interne strubbelingen en de infrastructuur, zijn de Zuid-Afrikanen ongetwijfeld wel het vrolijkste gastland ooit. Na een vervelende dag was de openingsceremonie een verademing waar ik helemaal heppie van werd. Ik hoop die vrolijkheid weer terug te kunnen zien, vanmiddag om 13:30. Ik ga er in ieder geval voor zitten. I'll make do. En u?