Stemvee krijgt politici dat het verdient

Er is geen slechter moment om naar politici te luisteren dan in verkiezingstijd. In verkiezingstijd vertellen ze ons wat ze denken dat we willen horen. Dat alles voor ons zoveel mogelijk bij het oude blijft. Dat we gewoon door kunnen gaan met consumeren, daarmee paaiden ze ons altijd al. Maar de laatste jaren zijn er politici bijgekomen die beloven dat ook de Nederlandse cultuur en identiteit, het resultaat van eeuwen van evolutie en invloeden van buitenaf, voortaan een beschermd dorpsgezicht is. Wie dit land binnenkomt met vreemde gewoonten en gebruiken, vergeleken althans met onze 'normale' Hollandse gewoonten en gebruiken, die past zich maar aan ons aan. Ons? De Henk en Ingrids zeker!?

Ik heb ze dus aan me voorbij laten gaan, het RTL4 debat, het Lagerhuisdebat, het Twitterdebat, het Hyvesdebat, het NOS debat en de rest van de debatdiarree. Ik volg maar 1 twitterende politicus en dat is omdat het een politica is, en wel een bloedmooie: Wassila Hachchi, D66, (@wassilahachchi). Niet dat ik al haar tweets lees, ik ben namelijk helemaal niet geïnteresseerd in haar en @APechtold's campagne-activiteiten. Ik volg haar om er steeds opnieuw aan herinnerd te worden hoe immigratie onze Nederlandse identiteit kan verrijken. En toch, aan de politici valt niet te ontkomen. Dus heb ik op een onbewaakt moment het geëmmer over een theedrinkende Cohen moeten aanhoren. Over breekpunten, over koopkrachtplaatjes, over draaiende concurrenten, over wie met wie wil en met wie niet.

Maar in verkiezingstijd gaat het alleen maar over geld. Wilders staat pal voor de AOW, de Christendemocraten hebben God als inspiratiebron ingeruild voor het eigen huis met overheidsbonus op de hypotheek. Vooral bij de SP gaan lonen en uitkeringen omhoog maar bij alle partijen blijven ze minstens hetzelfde en de waardevastheid van pensioenen staat nergens ter discussie. Want het consumeren moet onverminderd doorgaan! Als een alleenstaande bijstandsmoeder erbij in zou schieten bij de VVD plannen komt Mark Rutte het verschil desnoods persoonlijk aanvullen. Maar vooral de allerhoogste inkomens worden door de liberalen gewaarborgd. Daar mag geen speciale belasting voor komen, zeg maar een bonusbelasting. Dat idee noemen ze daar, nu de kredietcrisis wat lijkt te luwen, een jaloeziebelasting; oude tijden zijn weergekeerd.

Alleen de overheid gaat er op achteruit in alle plannen. Hoe dat dan moet met het blauw op straat, de files, beter openbaar vervoer, het onderwijs, de zorg voor ouderen, de ziektekosten, het ophalen van afval, de brandweer, betaalbaar wonen en investeringen in duurzame energie, je hoort er weinig over. En hoezo bezuinigen door overbodige ambtenaren te ontslaan? Waar wordt hun WW eigenlijk van betaald?

Om alle beloften betaalbaar te houden moet de economie noodgedwongen groeien. Dat moest toch al omdat al die uitstaande en alleen maar toenemende schulden van overheden en burgers ergens in de toekomst een keer terugverdiend moeten worden, in ieder geval in theorie. En ook om het vertrouwen op de beurs veilig te stellen en om de waarde van onze huizen en belegde pensioengelden te waarborgen. Als de groei van de economie even hapert, dreigt het hele kaartenhuis in storten.

Wat je zelden hoort, zeker in verkiezingstijd, zijn ideeën over hoe Nederland (inclusief de rest van de wereld) eruit gaat zien, ver na het komende kabinet. Niet over centjes en procentjes maar over het genezen van de economie van zijn groeiverslaving. Hoe voorkomen kan worden dat Nederland (de wereld) dichtgroeit met mensen, huizen, bedrijfsgebouwen, asfalt en auto's. Dierenwelzijn, klimaat. Waar geld in geïnvesteerd moet worden in plaats van waarop moet worden bezuinigd. Toch stem ik. Alle politici zijn hetzelfde maar sommige politici zijn iets minder hetzelfde dan andere.