Schudden met die tieten!

Soms voelt het alsof de aarde beeft. Alsof de grond openscheurt en de aarde vanuit zijn diepste binnenste een fontein van stoom de hemel instuurt die mij optilt en even zo hard weer neer smakt, waarna ik schuddend en bevend achterblijf. Natuurgeweld in zijn puurste vorm. Maar als ik dan na 20 seconden naast me kijk en mijn nachtkastje inclusief bedlampje gewoon op zijn plaats zie staan, weet ik dat het episch centrum van deze beving binnen de vier muren van mijn slaapkamer moet liggen.

Tot zover mijn bijdrage aan het veroorzaken van natuurgeweld. En ja, daarin is zeker een rol weggelegd voor mijn goedgevulde balkonnetje. Maar daar blijft het ook bij. De schade voor mijn medemens blijft beperkt, seismografen slaan niet op tilt en Tilburg blijft gewoon overeind. Afgezien van deze ontboezeming heeft niemand er zelfs weet van.

Over ontboezemingen gesproken: in Iran zijn ze vóór. Een aantal religieuze fanaten in ieder geval. Weg met die boezems, zegt hotemetooteslam Kazem Sedighi, want die veroorzaken aardbevingen. Zedeloze vrouwspersonen die hun secundaire geslachtskenmerken niet naar behoren bedekken, roepen verderf en ellende af over hun vaderland en hun landgenoten. En dat moet maar eens afgelopen zijn, vindt de vrijdagsgebedleider.

Laat ik er vooral niet al te lullig over doen. Ik heb makkelijk kletsen. In dit provinciestadje in het altijd rustige Brabant blijf ik comfortabel verstoken van natuurrampen van welke soort dan ook. Dankzij de massamedia heb ik beeld en geluid bij de enorme ravage en totale ontreddering die aardbevingen overal ter wereld veroorzaken. Maar dat is dan ook alles. Ik woon zelfs niet dicht genoeg bij Limburg om te weten wat een bevende aarde met je doet.

En nu wordt Teheran bedreigd door een zware aardbeving. Dankzij lellebellen die hun verboden appels wat al te nadrukkelijk in het fruitmandje hebben liggen. Het is een schande.

‘Hoe wereldschokkend kunnen die bonbonella’s nu werkelijk zijn?’ vroeg studente Jennifer McCreight zich af. Zij wilde wetenschappelijk bewijs en riep daarom alle vrouwen ter wereld op hun twee grote voordelen zo voordelig mogelijk uit te laten komen om het ongelijk van de Iranese hotemetoot aan te tonen. Afgelopen maandag was het zover: Boobquake 2010. Maar wat voor opschudding zij ook teweegbracht, de aarde verroerde zich niet.

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik sinds jaar en dag een enorme scepsis heb ten opzichte van iedereen die meent natuurverschijnselen te moeten verklaren vanuit een godsdienst, welke dan ook. Dat soort dingen deel ik automatisch in onder de noemer  ‘godsdienstwaanzin’, wat sowieso al een tautologie is.  De uitkomst van McCreights wetenschappelijke experimentje verbaasde me dan ook niet. Eigenlijk wist ik het al, want in Tilburg doen we zoiets al sinds jaar en dag. 

Ooit op de Tilburgse kermis geweest? Een evenement van wereldformaat waar tout le monde op afkomt om te zien en gezien te worden. Een feest van meemaken, erbij zijn, meebeleven, toeteren de kermisexploitanten door hun megafoons. Maar de pracht en praal die te voet door de straten schuift, steekt menig kermisattractie de loef af. Het meest opvallend in deze bonte stoet vreemde snoeshanen is misschien wel het hoge gehalte aan dames die met hun lillend vlees en zwaarbelaste bloezenknoopjes nog ‘laat open zijn’, zoals wij dat hier in de volksmond noemen. Toch is Tilburg nimmer door een aardbeving getroffen. En God verhoede dat dat ooit zal gebeuren.