Analyseer de analytici's analyses

Ron (Breinpijn)

Ik ben niet de enige die er op afgeeft en ik ben ook niet de eerste die er over schrijft. Dat kan me trouwens ook niets schelen want soms moet je je frustraties aan het papier toevertrouwen of de digitale snelweg opmieteren. Je gemoedsrust wordt er door verbeterd en je bloeddruk daalt zienderogen als je van je remmingen een pennenvrucht maakt.

Een van mijn grootste frustraties is het overgeanalyseer op de teevee. Vooral voetbal is een dankbaar onderwerp voor vele doorlichtingen en daar richt ik mijn, met gif doordrenkte pijlen dan ook op. 

Hoewel ik mijn uiterste best doe om geen analyses te volgen of te kijken, ontkom je er bijna niet aan. Tijdens weken waarin Europees clubvoetbal, EK’s of WK’s centraal staan, stijgt het water mij bijkans tot de lippen. Het oeverloze gezwam over opstellingen, de reden voor die opstellingen, het tactisch gevolg van die opstellingen, blessures bij beide partijen, het verloop van minuut tot minuut van de wedstrijd of de mentale instelling van de spelers komt mij onderhand danig de strot uit.
Ik heb niet veel verstand van voetbal maar eerlijk gezegd heb ik er totaal geen behoefte aan om te weten dat als, pak hem beet, Suarez rechts van de spitspositie speelt dat Cvitanich dan niet de nummer 10 is en dus hangend naar links moet acteren. Who gives a flying fuck om het feit dat wanneer Toivonen als linksbuiten wordt geposteerd dat Koevermans dan op de bank mag gaan toekijken en dat dan Dzsudzsák, bij gebrek aan een diepe spits, die rol moet gaan invullen? Wat interesseert het mij of van Bronkhorst de rol van centrale verdediger dit keer gaat overlaten aan Ron Vlaar en dat daardoor Cissé opschuift naar het middenveld alwaar hij beter tot zijn recht kan komen in de tactische ruit die dan wordt gecreëerd?
U ziet, ik word niet gehinderd door mijn feitenkennis op dit gebied, maar you’ll catch my drift.

We hebben in Nederland een aantal van die zeveraars die zich analyticus durven noemen. Ik noem Johan Derksen, Johan Cruijff, Willem van Hanegem, Youri Mulder, René van der Gijp, Jan van Halst en natuurlijk vergeet ik er dan nog een aantal die frequent over de beeldbuis schuiven.
Nu zijn er best wel een paar die mijn goedkeuring kunnen dragen, zolang ze tenminste de humor niet schuwen. Rene van der Gijp en Willem van Hanegem vind ik erg leuk omdat ze niet té serieus op de voetbalzaken ingaan.
Geheel in tegenstelling daarmee is het doordrammerige droogkloterige commentaar van Johan Derksen. Met uitgestreken smoel zwetst hij de anderen de oren van hun kop en weet het elf van de tien keer beter. Hij is de Hugo Borst der analytici. Johan, ga eerst die gigantische walrussnor afscheren en ga dan het commentaar bij de nationale kampioenschappen hazewindhondenrennen verzorgen!
Jan van Halst die met zijn stiftje cirkeltjes, zogenaamde looplijnen, buitenspelgebiedjes of lege stukjes veld waar iemand had horen te staan tekent, is het schoolvoorbeeld van een schoolmeester die wil laten zien hoe het dan wel had gemoeten. Jan, je had striptekenaar moeten worden dan had Dik Bruynesteyn zonder werk gezeten.
Bij Youri Mulder val ik altijd in slaap dus daar kan ik niks zinnigs over zeggen. Hoewel, voordat ik wegdommel staat het woord “gortdroog” altijd in mijn geheugen gegrift. Scheepsbeschuiten van vier jaar oud zijn minder droog dan Youri’s beschouwingen.
Over de Messias, JC, onze verlosser zullen we het maar niet hebben. Hoewel zijn voetbalkennis absoluut buiten kijf staat, moet je welhaast van planeet Melmac komen om Cruijffiaanse taal te kunnen volgen.
Volgt u het nog beste lezers? Het is allemaal te veel. En dan heb ik het nog niet eens over de analyses van buitenlandse wedstrijden in bijvoorbeeld de Champions League, Primera Division, Premier League of hoe al die competities ook mogen heten.
Laten we nu toch weer gewoon voetbal gaan kijken en zelf lekker denken wat wij ervan willen denken. Kortom, genieten van dat balletje, de baltovenaars en wat er op het veld gebeurt. Net zoals het vroeger ging, dat is alles wat ik wil.

Analyseren op zich is overigens niet verkeerd, begrijp me goed, maar een goede analyse hoort thuis bij ofwel de algemene beschouwingen, een politiek standpunt ofwel Discovery, National Geographic of het History channel. Bij een goed doorwrochte documentaire over, pak hem beet, het beleg van Troje hoor ik graag een heldere analyse over beide partijen, het verloop van het beleg, achtergrondinformatie over de helden van beide partijen enzovoorts. Bij een nieuw wetsontwerp, kabinetsmaatregel of crisisactie hoort een goede verklaring. Dat zijn zinnige analyses. Voetbalanalyses zijn in mijn ogen zinloos, zeker als de wedstrijd al gespeeld is.
De grote brokken televisiezendtijd die nu worden besteed aan voetbalanalyses kunnen veel beter gevuld worden met een fantastische comedyserie, een pittige Engelse detective of een interessante quiz.

Voetbalanalyses kan ik dus missen als kiespijn. Ik wil er echter nog één ding over kwijt. Het is een uitspraak die me laatst weer te binnen schoot. Het betreft hier een uitspraak van Henk Spaan. Hoe zei hij dat ook al weer treffend:
‘Vuilnisman, kan deze zak ook méé!’