Droge dromen

In navolging van het KRO-programma ‘Puberruil’, waarin twee pubers met totaal verschillende achtergronden hun levens een tijdje ruilen, lijkt het me een uitdaging mijn leven eens te verwisselen met dat van een geheel andere vrouw. Na wat gebrainstorm over geschikte kandidaten voor een interessant ruilleven, drong ze zich onverwacht via de televisie aan mij op: Tatjana Simic. Je kent haar vast wel, bijvoorbeeld als Oost-Europadeskundige bij het Nationaal Songfestival.

De inmiddels 46-jarigeTatjana is een veelzijdige vrouw; ze is model, zangeres en actrice. En wie kent niet haar inmiddels legendarische woorden : “Buurman, wat doet u nú?!” Verder heeft ze door middel van weinig-verhullende kalenderplaatjes en Playboyfoto’s de hele huidige dertiger- en veertigergeneratie mannen prille natte dromen bezorgd. Mocht er nu nóg geen lichtje of zo bij je opgaan, dan adviseer ik je even te googlen. Juist ja, dié Tatjana dus; die van die miljonair.

Al is Tatjana een vrouw van weinig woorden gebleken,  zie ik haar wel een intrede doen in mijn leven als juf. Naast het feit dat het een flinke boost is voor het zelfvertrouwen van kinderen om eens slimmer te kunnen zijn dan de juf, brengt zij exclusieve kennis van bepaalde zaken mee. Deze rondborstige vamp zal bijvoorbeeld de kinderen, in het bijzonder de jongetjes,  op onnavolgbare wijze de tafel van twee kunnen aanleren. En wie zal de jeugd, waarvan de ingevroren hormoontjes deze lente weer langzaamaan tot fladderen komen, beter kunnen onderwijzen over het genieten van de bloemetjes en de streken van ondeugende bijtjes? Het is tenslotte bewezen dat we het meest leren van zelf doen en ervaren. Een exclusieve ouderavond behoort overigens ook tot haar mogelijkheden.

Ik hoop dat ik me zonder al teveel  problemen haar leven als diva zal kunnen aanmeten. Waarschijnlijk zal ik moeten wennen aan het feit dat boezemvrienden mij steeds in meervoud en op borsthoogte aanspreken. Maar ik kijk nu al reikhalzend uit naar een  financiële carte blanche in de PC. En natuurlijk naar de ritjes in mijn cabrio-whatever, bijvoorbeeld  naar het huiselijke stulpje in Brasschaat. Bepakt en bezakt.

Toch voorzie ik een domper op de feestvreugde wanneer ik daar aankom. Het is tenslotte onvermijdelijk dat ik dan geconfronteerd zal worden met  Ronnie. Ik knijp ‘m nu al als ik denk aan zijn gefronste gelaat met het zure lachje. Gaat hij me vertellen dat voor mij dezelfde regels gelden als voor zijn Tatje? “Ik deel wat van mijn geld, mijn huis en mijn status met  je, in ruil daarvoor hoef jij alleen maar wat met je kontje te schudden, niets meer en niets minder. ” Ik las namelijk laatst bij de kapper dat hij deze woorden werkelijk tot zijn aanstaande heeft uitgesproken. Tatjana dacht aanvankelijk dat het een grapje was, maar ik weet nu beter. Zo zijn daar blijkbaar de verhoudingen, waarschijnlijk bij de notaris vastgelegd en ondertekend. En tot overmaat van ramp is deze gebronsde Ronnie Rich ook nog eens net m’n type niet.

Aan de andere kant hoef ik hem ook weer niet echt te vrezen. De man is 61 jaar. De kans is groot dat hij getroffen is door de meest voorkomende leeftijdsgebonden mannenkwaal. Het enige risico dat ik loop zit hem in de ongetwijfeld aanwezige voorraad erectiestimulerende blauwe pilletjes. Ik denk wel dat ik het wat dat betreft op een akkoordje kan gooien met Tat. Zij zal me maar al te graag vertellen waar de kratten viagra staan als ik haar beloof mijn negligé aan te houden. Tja, en zonder zijn wondermiddel  heeft Ronnie weinig meer in te brengen, schat ik zo in. Er zal voor hem niets anders op zitten dan de nacht op een droogje met mij door te brengen. Ik veins natuurlijk nog wel een enorme teleurstelling,  om dan in ieder geval zijn ego nog wat op te krikken. Vervolgens droom ik die nacht, tussen zijde en eendendons, mijn mooiste droom. Eén dag als diva…. “ Tat, wanneer gaan we ruilen, schat?”