Pedagogisch pak rammel

RedactieColumns

Afgelopen stuurde de volgende submit in:

Mag dat nou niet? Een paar jaar terug is een wet aangenomen die het slaan van kinderen verbiedt. Een tijdje terug was de kwestie echter opnieuw volop in de publiciteit toen een dominee uit Amersfoort zijn gemeente toepreekte dat kinderen slaan prima is. Daarop werd de man werd dan ook gearresteerd op verdenking van oproepen tot kindermishandeling.
Nu is hij door de hoofdzakelijk christenbashende Geenstijl-rip-off zelfbenoemd christelijk-satirische nieuwssite goedgelovig.nl ook nog verkozen tot de meest wereldvreemde christen van 2009. Ter info: deze site beperkt zich dus tot het bashen van christenen, uiteraard op een ludieke en satirische manier en zonder er inhoudelijk al te diep op in te gaan.
Om de één of andere reden vinden ze het op goedgelovig.nl trouwens nodig de woorden ludiek en satirisch veelvuldig te herhalen bij de beschrijvingen van hun jolige stunts. Bijna alsof iemand zou kunnen gaan denken dat het allemaal niet zo grappig, origineel of luchtig bedoeld is, maar gewoon lekker makkelijk eindeloos christenen bashen omdat het kan en je toch geen klappen krijgt van die lieve mensen. Maar dat is natuurlijk slechts mijn persoonlijke interpretatie als overtuig(en)d niet-christen.

Goed, ik dwaal af. Een hele hoop ophef dus over zowel de kwestie pedagogische tik (kotsbenaming) als de wereldvreemde dominee.

Nu kan het zijn dat ik net zo wereldvreemd ben als deze dominee, maar wat was er eigenlijk mis met het geven van een tik aan kleine kinderen? Naar mijn idee zijn kleine kinderen niet vatbaar voor argumentatie of verbale waarschuwingen van hun ouders, daar de inhoud daarvan niet tot ze doordringt. Bij kleine kinderen ontbreekt ook het besef dat ze iemand anders iets aandoen, is allemaal genetisch ingebouwd enzo. Dat is ook de reden dat er op basisscholen veel meer gepest wordt dan waar dan ook. Enfin, je kunt als ouder eigenlijk maximaal dreigen met slaapkamerarrest of vroeg naar bed, maar het nadeel van die vormen van straf zijn dat de uitvoering van de straf niet altijd direct op het moment van de slechte daad volgt. Omdat de straf pas te laat gevoeld wordt is de consequentie van een verkeerde daad dus niet altijd goed zichtbaar bij het kind en weerhoudt een vertraagde straf een klein kind er minder effectief van om dezelfde stoute daad te herhalen. (Iemand ooit een puppy opgevoed? Gelijk boos toespreken en op zijn neus rammen, anders wordt 'ie vals.) Daarnaast werkt dit onbegrip van de straf een gevoel van onredelijkheid tegenover de ouders in de hand, waardoor kinderen hun ouders niet meer vertrouwen.

Een hoop tekst verder ben ik dus van mening dat een enkele tik op zijn tijd volgens mij prima of soms zelfs het beste werkt en een tik -mits correct toegepast- zeker geen psychische (laat staan lichamelijke) schade veroorzaakt. Een zeldzame tik is namelijk ook heel wat anders dan kindermishandeling of zelfs een regelmatig pak slaag.

Enfin, de pedagogische tik is dus na enkele duizenden jaren uit de mode. Net als opvoeden in het algemeen trouwens, maar dat is logisch. Daarvoor hebben we toch de overheid?