Smeren en slikken

Esther (Estherschrijft)

“Schat?”
“Ja?”
“Dat bitietus extensus, hè…”
“Bedoel je bifidus essenis? Wat is daarmee?”
“Dat moeten we toch ook eens in huis halen.”
“Oké. Waarom eigenlijk? Wat heb je eraan?”
“Nou, dat is goed voor je darmen.”
“Oh! Heb je weer reclame zitten kijken? Er is toch niets mis met onze darmen?”
“Maar als het niet baat, dan schaadt het ook niet. Schijnt toch iets te zijn dat het lichaam zelf niet voldoende aanmaakt. Dan is het toch handig dat je dat aan kunt vullen? Kan geen kwaad, toch?”
“Tom, als het lichaam er meer van nodig had, dan maakte het lichaam dat zelf wel aan. Ik vind het maar onzin.”
“Neem het toch maar eens een keer mee als je in de supermarkt komt. Ik wil dat wel eens proberen.”
“Nou goed, jij je zin.”
“En al qaida defensie….”
“L. casei defensis….”
“Ja, dat! Dat wil ik ook proberen.”
“Waarom in godsnaam? Laat me raden. Ook goed voor je, maar wordt niet genoeg door het lichaam zelf aangemaakt?”
“Precies. Goed voor de spijsvertering. Gaat een opgeblazen gevoel tegen. Zou jij ook eens moeten nemen, Tina.”
“Hoezo dat dan?”
“Nou, raak je ook eens van dat opgeblazen gevoel af.”
“Daar heb ik nooit last van!”
“O. Ik dacht…. Nou ja, vroeger was je buik platter. Heeft dat dan niet te maken met een opgeblazen gevoel?”
“Nou, Tom! Hou op! Nee! Ik word ook gewoon ouder! Jij bent toch ook niet meer zo slank en strak als vroeger?”
“Ik wist niet dat je kwaad werd! Wilde je alleen maar helpen…”
“Hou er nou maar over op! Ik neem die rotzooi wel voor je mee, maar val mij er nu niet meer mee lastig.”
“Over ouder worden gesproken….”
“Wat nou weer?”
“Parelextract, dat is iets voor jou!”
“Wat?”
“Parelextract. Gaat je haar van glanzen.”
“Wat is er mis met mijn haar?”
“Niet zo heel veel. Maar vroeger glansde het meer. Ik dacht: met parelextract kun je de natuur een handje helpen.”
“Tjeezus Tom! Dat ze maar fijn sieraden van die parels maken. Daar maak je mij veel blijer mee.”
“Het is misschien ook wel parels voor de zwijnen werpen. Haha!”
“Nu moet je echt ophouden, hoor! Ik vind het niet om te lachen.”
“Nee, zou ik niet doen als ik jou was. Dan trek je nog meer groeven door je gezicht. Hahaha…”
“Als je nog wilt dat ik die zooi voor je meebreng, kun je beter nu je muil houden.”
“O, maar daar hebben ze ook een oplossing voor, hoor! Dat heet Q10. Smeer je zo die doorploegde akker mee glad.”
“Tom, nou moet jij eens even goed luisteren! Ik ben nou eenmaal geen twintig meer. Jij trouwens ook niet. Heb je jezelf nog wel eens in de spiegel bekeken de laatste tijd? Is het je opgevallen dat jouw six pack veranderd is in een beertender? En dat je tegenwoordig te lang bent voor je haargrens? Daar helpt zelfs geen parelextract meer aan.”
“Ik wist niet dat je kwaad werd…..”  
“Godgloeiende, Tom! Jij toch altijd met je negatief gedoe en je reclameonzin! Daar maak je me alleen maar onzeker mee. Mijn darmen werken prima en parels krijg ik graag van je, maar dan voor om mijn hals. En of ik mijn gezicht glad wil plamuren met Q10 dat maak ik Z11 wel uit!”
“……?”
“Eh… zelf, bedoel ik.”