Amsterdams bestuur? Eigenwijze incompetente amateurs.

Amsterdam. Een mooie stad. De stad waar ik ben geboren en getogen. Ik woon er niet meer. Volgens mijn eigen, fundamentalistische, definitie ben ik dan ook geen echte Amsterdammer... meer. In mijn hart nog wel. Ik volg dan ook nog geïnteresseerd wat er in de stad gebeurt. De laatste tijd zijn dat geen goede dingen. Er gaat van alles mis en in plaats van dat eerst op te lossen bedenkt het stadsbestuur nog meer dingen die mis kunnen gaan. En in plaats van kunnen, bedoel ik zullen.

In de oorlog gingen er in Amsterdam nogal wat mensen in het verzet. Ze gingen ondergronds. Dat was toen iets goeds. Tegenwoordig pakt dat totaal anders uit. Het bouwen van de metro-lijn in de jaren zeventig van de vorige eeuw gaf al aan dat zoiets niet zonder slag of stoot gaat. Letterlijk, zoals de rellen in de Nieuwmarktbuurt in 1975 bewezen hebben. Er moesten flink wat panden gesloopt worden om de aanleg van de metro mogelijk te maken. Gelukkig hoefde dat met de aanleg van de Noord/Zuidlijn niet te gebeuren. Dat zou vrijwel volledig ondergronds gebeuren.

In tegenstelling met wat verwacht werd, althans volgens de deskundigen, en met deskundigen bedoel ik de volslagen amateurs die de besluiten erover genomen hebben, werden er toch panden gesloopt. Niet omdat ze in de weg stonden, maar omdat er wat lekte bij de geslagen damwanden waardoor er nogal wat verzakkingen optraden. Meerdere keren zelfs, terwijl de eerste keer alleen de onverwachte uitzondering zou zijn. De bouw werd stilgelegd, en er kwam een onderzoekje. De conclusie was nog vernietigender dan het rapport over de oorlog in Irak. Het onvoorstelbare resultaat was dat doorgaan toch de beste optie zou zijn. Het had tenslotte al zoveel geld meer gekost dan begroot, dat stoppen gelijk zou staan aan al het geld dat al geïnvesteerd was, plus boetes weggooien. Dat is het nu ook, maar in Amsterdam willen ze er liever nog iets voor terug, al zijn het maar rechtzaken en ellende.

Volgens mij heeft alles rond Amsterdam last van een tunnelvisie. Iemand heeft het idee gekregen om een tunnel te bouwen onder de Amstel door, van het Amstel Hotel tot de Stopera. Aannemer Strukton had al eerder ideeën voor het ondertunnelen van meerdere Amsterdamse grachten voor parkeerruimte, bioscopen, sportzalen en andere voorzieningen. Gek dat daar tot nog toe geen grote bijval voor gevonden is in het stadhuis. Dat komt misschien omdat de Stopera in dezelfde staat verkeert als de mentale gesteldheid van de bestuurders van de stad; het begint langzaamaan een bouwval te worden. Er is te weinig plek voor de ambtenaren, zodat er een aantal op een andere locatie zitten. Maar het gebruik van twee locaties schijnt erg duur en inefficiënt te zijn. Echt? En al die stadsdeelraden dan? Bovendien, het is in dezelfde stad. Ze hoeven niet eens in de maand al hun spullen op te pakken en in, laten we zeggen, Haarlem gaan vergaderen. Het is het Europese Parlement niet.

Maar ja, het vergroten en renoveren van de Stopera, waarvan overigens de bouw het zoveelste project was dat met veel kritiek begroet werd, kost te veel geld. Men wil het CO2-neutraal maken. Ik stel voor om het eerst maar eens O2-rijk te maken, door de ramen open te zetten en eens een frisse wind door al die bovenkamers te laten waaien. Overigens, over stadhuis gesproken, wordt het niet eens tijd dat we het echte stadhuis weer terugkrijgen? Een ideetje om geld te krijgen voor de renovatie van de Stopera is om voortaan panden niet voor veel geld aan te kopen en voor weinig te verkopen, zoals stadsdeel Oud-West heeft gedaan. Scheelt miljoenen.

Om te laten zien dat Amsterdam ook aan de toekomst denkt, is men nu al bezig met de Olympische Spelen van 2028. Het is nog lang niet zeker of Amsterdam die gaat krijgen, pas in 2016 moet het bod gedaan worden. Bod betekent dat je de bobo's van het IOC voor veel geld over laat komen en flink in de watten legt met leuke tripjes, luxe overnachtingen en exquise diners. Je moet ze een beetje masseren. Daarvoor gebruiken ze dan ook heel veel "masseuses". Dit alleen kost al miljoenen. Maar voordat er ook maar besloten is of het haalbaar is en of Amsterdam dit serieus gaat doen, maakt men nu al ruzie over de plaats waar eventueel het Olympisch dorp en de stadions moeten komen. Dus zeg niet dat Amsterdam niet op de toekomst is voorbereid. Als ze slim zijn vormeren ze nu ook alvast de commissie die moet onderzoeken waarom het budget met honderden procenten is overschreden en waarom er een gigantisch verlies is ontstaan. Dat scheelt weer tijd en geld achteraf.

De vraag is of er in 2028 nog wel een Amsterdam bestaat. Half maart gaat men beginnen met het boren van de tunnel van de Noord/Zuidlijn. Voordat ze gaan beginnen wordt de boor eerst nog gewijd door een pastoor en wordt er een beeld van Sint Barbara onthuld, de schutspatrones van de mijnwerkers en tunnelbouwers. Volgens de pastoor is dit geen garantie dat er niets gebeurt. Over vertrouwen in je geloof hebben gesproken. Dat het geen garantie is, zagen we in Berlijn, waar een instorting veroorzaakt werd door hetzelfde bedrijf dat deze tunnel gaat boren. Het schijnt een traditie te zijn bij mijnwerkers en tunnelbouwers. Alsof Hun Lieve Heer de godganse dag de kosmos af zit te speuren naar mijnen en tunnels die hij kan laten instorten, omdat er geen beeldje staat of waar niet eerst de zegen over afgeroepen is. Zo langzamerhand heb ik het idee dat het misschien maar het beste is dat als die tunnel bijna klaar is, dat dan de hele stad verdwijnt in een gigantisch gat. Zonder slachtoffers natuurlijk, hooguit de bestuurders. Misschien dat die pastoor vantevoren even een waarschuwing kan geven, al is het de vraag of men zal luisteren. Het blijven Amsterdammers natuurlijk, eigenwijs-incompetent-amateurs. Het nieuwe motto voor onder het stadswapen.