Afrikaantje pesten
Zuid-Afrika lijkt mij een mooi land. Ik stel me uitgestrekte vlakten voor waar je volop kunt genieten van een grote verzameling wilde dieren en een prachtige natuur. Zou Sepp Blatter daar vorige week ook aan gedacht hebben? Sepp is voorzitter van de FIFA en in die rol aanwezig in Kaapstad bij de loting van het wereldkampioenschap voetbal. Volgend jaar wordt er weer gevoetbald om de bal van goud en voor het eerst vindt dit plaats op het continent Afrika. Het principe van een loting is mij volkomen duidelijk. Je pakt een lootje uit bak A en eentje uit bak B en dan weet je tegen wie je moet spelen. Wat mij echter niet duidelijk is, is de zielige poppenkast die daarmee gepaard gaat. Een loting is niet bepaald een gebeurtenis waar je heel erg opgewonden van wordt. Witte balletjes met een papiertje erin die in een glazen bol liggen te wachten tot ze eruit gehaald worden. Daarna volgen vaak de inhoudelijk sterke reacties op de uitkomsten. Denk aan opmerkingen als ‘deze loting mogen we niet onderschatten’ of ‘we zullen waakzaam moeten zijn’. De yuppenkliek van de FIFA vindt de loting wél spannend en maakt er daarom een grootse happening van. Het is natuurlijk héél erg belangrijk voor iedereen om te weten bij welke landen je in de groep zit. En dus worden alle belangrijke mensen uit het voetbalwereldje en voorál de mensen die zichzelf belangrijk vinden, ingevlogen om het schitterende schouwspel van de loting bij te wonen. Zodra de camera’s op deze lieden gericht zijn, weten ze niet hoe gauw ze moeten roepen dat het zo fantastisch is voor het Afrikaanse volk dat het voetbal eindelijk op hun grondgebied plaatsvindt. Nou, wat is de ‘echte’ Zuid-Afrikaan er blij mee, ik heb de beelden gezien.
Daar waar de grijze elite langzaam over de rode loper richting de zaal schrijdt, staan de hongernegers buiten de hekken toe te kijken. Watertandend kijken Oom Tom en zijn kornuiten toe hoe al die omhooggevallen trainers met hun gelifte vrouwen grijnzend aansluiten in de rij voor het uitbundige buffetdiner. En het eten is me toch lekker in Afrika! Heerlijk die inheemse, met veel zorg geplukte vruchten. Een journalist vraagt buiten één van de locals tussen de tralies van het hek door of hij ook zo dolgelukkig is dat het voetbal eindelijk ‘thuis’ is. De man antwoordt verontwaardigd dat hij ook graag binnen had gezeten en had kunnen zien hoe de charmante Charlize Theron de lootjes uit de glazen bol haalde, maar dat hij slechts een gewoon arm Afrikaantje is en dat hij waarschijnlijk alleen maar het uitzicht verpest voor de televisiekijkers. Jammer voor hem. Binnen probeert Sepp zijn genodigden te amuseren met Zakumi, de officiële mascotte van het WK. Dit geestige luipaard is waarschijnlijk het puurste wat ze te zien krijgen van Zuid-Afrika voordat iedereen weer naar huis vliegt in zijn privéjet. Ik kan niet wachten tot het feest begint in juni.