Vogelvrije kinderverkrachters

Na bijna een half jaar te zijn aangegaapt door een blauw-wit te koop bord, kregen we vorige week eindelijk nieuwe buren. Voordat de verhuiswagen goed en wel tot stilstand kwam, speurde ik op stopkinderpornonu.org naar een bebaarde vijftiger met overgewicht. Tevergeefs gelukkig. Voor de zekerheid ook nog maar even stopkinderseks.com geraadpleegd, maar ook daar geen spoor van mijn nieuwbakken buurman. Vriendelijk zwaaide ik door het raam en aaide opgelucht over de bolle buik van mevrouw drulovic. Bij ons in de straat zijt ge veilig.

Het zal je maar gebeuren als ouders van jonge kinderen: een pedoseksuele buurman. Vroeger was men ongewis van dergelijke tijdbommen, maar tegenwoordig wordt het kwaad in de kiem gesmoord. Met dank aan het wereld wijde web. Iemand die in vol ornaat op internet prijkt als beëdigd kinderverkrachter kan een rustig leventje met huisje-boompje-beestje wel vergeten, laat staan met kindje. Dat ondervond uithangbord van deze weinig verheffende diersoort Sytze van der Velde, pardon Sytze van der V., vorige maand aan den lijve. Na 27 maanden gevangenisstraf dacht hij lekker anoniem in de op vier na grootste stad van Nederland te kunnen mijmeren over prepuberale jongetjes. Maar daar staken de eerder genoemde internetsites een stokje voor. En alsof dat nog niet genoeg was, legde burgemeester van Eindhoven Rob van Gijzel de 61-jarige kindervriend een stadsverbod op onder het mom: kinderen verkrachten doe je maar elders. Eindhoven de gekste moet natuurlijk wel een geuzennaam blijven, geen harde realiteit.

Het stadsverbod is inmiddels door de rechter verboden, maar of Sytze daar iets mee opschiet is zeer de vraag. Hij leeft als legale ongewenste vreemdeling zo onzichtbaar mogelijk in zijn auto, die hij elke nacht op een andere plek parkeert. Het is de enige manier om de woedende menigte te ontlopen. Althans, tot ook het kenteken binnenkort op internet wordt gepubliceerd. Hoe begrijpelijk de haatcampagne ook is, het feit blijft dat hij zijn straf heeft geaccepteerd en (voorlopig) afgerond. Natuurlijk zijn de ideeën en daden van het Eindhovense monster verwerpelijk, maar Nederland is een rechtsstaat waarin een misdrijf uitsluitend mag worden gesanctioneerd door een onafhankelijke rechter. Mutatis mutandis houdt dit in dat een delict is ‘kwijtgescholden’ wanneer de gerechtelijke straf achter de rug is. Kinderverkrachter of niet.

Toch lijkt het leeuwendeel van de Nederlanders het recht op dit punt nogal krom te vinden. Inventiviteit viert hoogtij onder de FOK!kers, maar de -letterlijk en figuurlijk- gemene deler van alle reacties bestaat uit een niet al te rooskleurig toekomstbeeld voor onze Brabantse vriend. De één ziet hem het liefst aan een strop in de boom bungelen, de ander hoopt dat de vieze teringlijer niet meer rustig over straat kan lopen, een derde wil hem een groot hakmes en een handleiding gehaktballetjes koken doen toekomen, weer anderen willen de beste man opruimen, op een verlaten eilandje afzetten, of wensen hem zelfs de doodstraf toe.
Dit lijken wellicht wat loze en schreeuwerige kreten van anonieme omstanders, maar toch representeren ze volgens mij heel aardig de heersende publieke opinie. Forumtopics zijn de kruistochten van de 21e eeuw. De emotionele reacties roepen bij mij de vraag op of het Wetboek van Strafrecht wel afdoende rekening houdt met het gerechtigheidsgevoel van de burger. Want hoewel de democratie historisch en logisch gezien niet noodzakelijkerwijs tot de rechtsstaatidee behoort, wordt het tegenwoordig toch algemeen beschouwd als een onmisbaar element ervan.

Het rechtvaardigheidsgevoel is van oudsher een zeer belangrijke pijler van het strafrechtsysteem. Reeds in het oude testament is te lezen: "Wie een ander zodanig slaat dat deze sterft, moet ter dood gebracht worden." (Exodus 21:12). De eerder beschreven reacties worden allemaal ingegeven door het gerechtigheidsprincipe.
In plaats daarvan wordt de bestraffende blik in Nederland vaak op de toekomst gericht. Men straft vanuit het nuttigheidsprincipe. Zo blijkt dat daders na een alternatieve straf minder vaak de wet overtreden dan na een gevangenisstraf. Door een gerichte behandeling of gedragsinterventie wordt getracht het recidiverisico te reduceren.

Dit is natuurlijk een nobel streven. Er wordt alles aan gedaan om mensen op het rechte pad te krijgen, waarbij de maatschappij als grote winnaar uit de bus zou moeten komen. Om twee redenen vind ik die gedachte echter te idealistisch wanneer het gaat om mensen als Van der V. Ten eerste blijkt uit ervaring dat slechts een klein percentage pedoseksuelen geholpen wordt door behandeling. Het merendeel vergrijpt zich vroeg of laat opnieuw aan kinderen. Zo was het ook niet de eerste keer dat Sytze de fout in ging. Ten tweede blijkt uit de reacties in de media dat de gerechtigheid in het geding komt. Boontje komt er met een zeer genadig loontje vanaf.

Deze week maakte staatssecretaris van Justitie Nebahat Albayrak bekend dat de zogenaamde 'Fokkensregeling' bij tbs zal worden afgeschaft. Voortaan zullen tbs'ers die ook een gevangenisstraf hebben gekregen, deze eerst helemaal moeten uitzitten voordat ze naar een tbs-kliniek gaan. Tot op heden was het mogelijk dat ze slechts eenderde van de opgelegde gevangenisstraf uitzaten.
De reden die Albayrak gaf voor deze wetswijziging was in het licht van het voorgaande interessant. De regeling doet volgens haar onvoldoende recht aan de gevoelens van de slachtoffers en nabestaanden.

Juist: exact hetzelfde als wat het geval lijkt te zijn bij de straffen voor zedendelicten. Misschien kan de staatssecretaris haar pijlen nu daar op gaan richten? Dan kunnen we de gehaktballetjes weer gewoon bij de slager halen.