De FNV is een beetje de weg kwijt
De FNV is een beetje de weg kwijt. Ze zijn namelijk in spoedberaad bijeen gekomen vanwege uitlatingen van voorzitter Agnes Jongerius. Deze had namelijk gezegd dat ze, in hun vergeefse strijd tegen het verhogen van de AOW-leeftijd van 65 naar 67 jaar, denoods met de duivel samen moesten gaan werken. De duivel in dezen was niemand minder dan de PVV van Geert Wilders. De FNV-leden stonden op hun achterste benen. Dat kan je toch niet zeggen! Dit was ook mijn eerste reactie, maar later bleek dit om een heel andere reden te zijn. Ik vind het namelijk een totaal zinloze uitspraak. Dan gaan we samenwerken met de PVV. En dan? De PVV heeft negen zetels. Niet echt een meerderheid in de kamer. De PVV was al tegen, dus daar valt ook niets te winnen, nu zijn we samen nog tegener. Het zou nut gehad hebben als de PVV twijfelde en hun stem doorslaggevend zou zijn. Dan zou je met de PVV in zee kunnen gaan en proberen ze aan jouw kant te krijgen. Nu staan ze al aan dezelfde kant te trekken aan hetzelfde dode paard. Ik zou het spoedberaad gebruikt hebben om te besluiten dat Jongerius nu echt volslagen kierewiet is geworden en dat het tijd is voor een andere richting, zoals afgaan door de zijdeur in de bestuurlijke top ook wel genoemd wordt.
Agnes was namelijk enige tijd labiel, nadat het overleg met de werkgevers, in opdracht van de SER, was stukgelopen. Dat kon ze moeilijk verkroppen. Het redden van de AOW-leeftijd zou namelijk haar 'finest hour' moeten worden. Als dat zou lukken dan was haar toekomst veiliggesteld. Dan kon helemaal niemand in bestuurlijk Nederland meer om haar heen. Deze keer ook niet figuurlijk. Maar het liep anders. De werkgevers zagen geen brood meer in het overleg. Niet het leven van de patiënt eindeloos blijven rekken en het lijden verlengen, maar gewoon de stekker eruit trekken. Iemand moet het besluit nemen, hoe moeilijk ook.
Agnes Jongerius kon dit niet 'handle-en'. Ze raakte over haar toeren. Ze voelde zich verraden en zei dat VNO-NCW 'tuig van de richel' was. Dat mag ze vinden, door het zo emotioneel te brengen en bijna in huilen uit te barsten kom je niet echt professioneel over. Als ik lid zou zijn van het FNV zou ik niet denken, 'daar zit iemand die mijn belangen goed verdedigd'. Ik zou eerder denken, 'kan iemand mevrouw even een valiumpje geven en checken of haar bloeddruk niet in de rode zone is?'
Het overdreven emotionele gedrag van Agnes Jongerius deed vermoeden dat het hele land onherstelbaar beschadigd was. Dat reeds de volgende dag busjes bij bejaardentehuizen zouden verschijnen om alle bejaarden die niet hinderlijk dement waren uit hun kamers te sleuren en weer terug te brengen naar de werkvloer. Alsof de mijnen weer open zouden gaan en iedere schoolverlater onder de achttien daar verplicht in moest gaan werken. Ze klonk als iemand die geen postcodeloterij loten had gekocht, en psychische schade had opgelopen omdat de prijs bij haar in de straat gevallen was en zij daar niet in kon meedelen.
Terwijl er feitelijk niets aan de hand was. De SER had de werkgevers- en werknemers-organisaties gevraagd om met een voorstel te komen dat een alternatief zou kunnen zijn voor de kabinetsplannen om de AOW-leeftijd te verhogen naar 67 jaar. En dat was niet gelukt. De kloof tussen werkgevers- en werknemers-organisaties was te groot. De voorzitter van de werkgevers, Bernard Wientjes, vond verder praten op de laatste middag/avond zinloos. Ze waren al maanden bezig en nog geen millimeter nader tot elkaar gekomen. De loopgravenoorlog van '14-'18 was het toppunt ven bewegelijkheid vergeleken met deze gesprekken. Dus wilde hij ermee stoppen. Niet koste wat kost het leven van de patiënt willen redden. Iemand moet het besluit nemen de stekker eruit te halen. En dat was hij.
Vrouwen in de top hebben vaak moeite met hun emoties. Je ziet het in de politiek ook. Agnes Kant, Femke Halsema, ze reageren vaak emotioneel. Laatstgenoemde noemde het idee van Jongerius nog opportunistisch en schokkend. Over emotioneel gesproken. Op zich prima om in de saaie politieke speeltuin wat emotie te brengen, het nadeel is dat ze het niet goed brengen. Het is de verkeerde emotie. Het is niet de emotie van betrokkenheid, het is de emotie van een kind waar niet naar geluisterd wordt. De emotie van een kind dat zich niet serieus genomen voelt en misschien wel kwaad is omdat het niet beter zijn punt naar voren kan brengen. Zoals de heer Wientjes al zei bij Pauw en Witteman, 'Ik heb niets tegen Agnes Jongerius. Wij zijn daar afgevaardigden van twee organisaties. Het is niet persoonlijk.' Vrouwen hebben vaak de neiging het zich persoonlijk aan te trekken.
Mannen hebben daar minder last van. Die kunnen elkaar aan de onderhandelingstafel afmaken en vervolgens een biertje met elkaar drinken. Die zien het meer als een spel. Ook niet helemaal de bedoeling natuurlijk, het is godverdomme mijn leven en geld waar ze beslissingen over nemen. Dat is geen spelletje. Maar voor hen zelf is het beter. Hoewel ook mannen last van hun emoties kunnen hebben aan de onderhandelingstafel en uit wraak hun tegenstander niets gunnen. Ook niet goed. Maar zij weten meer het zakelijke en het persoonlijke te scheiden, iets wat Agnes Jongerius de avond van de 30e september niet kon.
Maar dat was niet de reden waarom de FNV-leden boos waren. De FNV-leden waren boos omdat Jongerius had voorgesteld om samen te werken met de PVV. En dat strookt niet met de principes van het FNV. Edith Snoey, voorzitster van ABVAKABO FNV, zegt dat de FNV een organisatie is die respect heeft voor anderen en niemand wil uitsluiten, en dat samenwerken met de PVV om die reden niet aan de orde kan zijn. De titel van haar blog hierover is 'De PVV is een "no go area" voor ons'. Twee echt briljante redenaties: 'We gaan samenwerken met een partij die al aan onze kant staat' en 'We sluiten niemand uit, behalve de PVV want die sluiten groepen uit'. En dat zijn dan de voorzitters, zou het toeval zijn dat het vrouwen zijn? Het kan in elk geval geen toeval zijn dat de laatste uitspraak van de voorzitter van de ambtenarenbond is.
En het resultaat van het spoedberaad? Dat Agnes Jongerius niet zelf gaat praten met Geert Wilders. Ze willen wel een gesprek met de PVV, alleen om hun standpunten toe te lichten. Om te zeggen dat zij ook niet willen dat de AOW-leeftijd omhoog gaat naar 67 jaar. Als Geert verstandig is dan trekt hij zijn uitnodiging om te praten in. Het heeft geen zin om oeverloos te praten over wat je al weet en waar je zelf ook in gelooft. Alhoewel, preken voor eigen parochie is iets waar Geert ook wel goed in is.