Het Rockband-effect
De Jack Thompson-mentaliteit heerst bij de massa: Gamen maakt agressief, gamen is verslavend en zonder games zou er wereldvrede zijn. Uiteraard roept de gamerscommunity dat dit onzin is, vaak gevolgd met een reeks argumenten over de educatieve waarde, dat het juist een uitlaatklep voor agressie is, en dat de invloed die het op ons heeft wel meevalt. Maar stiekem weten we allemaal wel dat het ons leventje beinvloedt.
Ontken het maar niet. Let maar op; hoe vaak zeg je achteloos \\\\\\\'LOL\\\\\\\'? Hoe vaak zoek je tevergeefs naar een Ctrl-Z knop in je boek? Of hoe vaak betrap jij jezelf erop een schets te maken van een Super Mario, een Masterchief, of een Solid Snake? Lijkt me duidelijk dat we ook in andere situaties het gamen niet kunnen loslaten.
Persoonlijk heb ik dit ook, en dan in het bijzonder met muziekgames. Dan weet je nu ook waarom ik een luidspreker heb in mijn banner. Een van mijn favoriete tijdsbestedingen is met wat vrienden te rocken op onze plastic instrumenten. Dé oplossing voor het gebrek aan muzikaal talent met de combinatie van een groot overschot aan tijd. Na Rockband een tijdje gespeeld te hebben is er bij ons thuis nu ook Guitar Hero World Tour aangeschaft, en ik ben er nu zo fanatiek in dat ik al ga hopen dat in de volgende versie van Guitar Hero een stand komt die nog moeilijker is dan Expert. Niet gezond, ik weet het.
Ik zal dé Guitar Hero- en Rockband-ervaring niet in woorden kunnen uitdrukken, maar ik kan een poging doen: “I am wanted, waaaaanteeeheeedd, dead or alive”, hoor ik Tom gillen. Zelf zet ik me schrap voor het snelle gitaarwerk dat me te wachten staat. Groen Oranje Blauw Oranje Groen Oranje Geel Oranje schiet voorbij. Een warm gevoel van trots volgt, en een brede grijns bij het zien van de enorme ‘notestreak’. Prachtig!
Lastiger is om de game los te laten. De volgende ochtend betrapte ik mezelf op het bewegen van mijn linkerhand bij het horen van One van Metellica. Maar het gaat verder: bij het volgende volstrekt willekeurige nummer zie ik een drumpartij voor me, en als ik een oranje balk zie stamp ik met mijn voet. Bij de gitaarsolo zie ik de bontgekleurde akkoorden voor me, en mijn duim krijgt langzaam ook de slag te pakken. Muziek luisteren, een andere grote hobby van me, is verzwolgen door mijn game-ambities. Maar weet je wat? Het kan me niets schelen! Zolang ik niet de neiging krijg een school overhoop te schieten, laat ik mijn linkerhand gewoon zijn gang gaan als ik muziek hoor.
Groen Oranje Blauw Oranje Groen...