Downloadable Content From Hell
Nog voordat Soul Calibur 4 in de winkels lag was er in de VS al downloadable content voor te krijgen. De klassieke outfits van de personages in Soul Calibur 4 zoals ze die droegen in Soul Blade en Soul Calibur 1 t/m 3. Mijn reactie na het lezen van dit nieuws was \\\\\\\"What the fuck?\\\\\\\", na het lezen dat het ook nog eens geld moest kosten kon ik alleen nog maar een traantje wegpinken. Hoe heeft het zover kunnen komen?
Laat ik positief beginnen. Downloadable content is de shit, de bomb, vet ill, viiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiies of voor degenen die niet zo vaak in de Schilderswijk, het Transvaalkwartier, de Diamantbuurt, Kanaleneiland of Rotterdam komen: geweldig. De keren dat ik een game heb uitgespeeld en dacht \\\\\\\"Damn, ik wou dat er meer van deze game was.\\\\\\\" zijn vrijwel niet te tellen. Ik had het na Quake 2, Unreal, Mortal Kombat, Mortal Kombat 2, Metal Gear Solid 1 en 4, Prince of Persia 1, 2, Sands of Time en Two Thrones om er maar eens een paar te noemen. In een aantal gevallen was er wel een mouw aan te passen: Quake 2 en Unreal ondersteunden beiden mods waardoor mensen thuis aan de slag konden om hun eigen levels te bouwen. Nu ben ik van huis uit zo lui als een varken, dus ik waagde me niet aan de leveleditors. Veel te veel gedoe en er stond al een hoop goed spul online. Gratis. Dus waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?
Deze generatie consoles is in mijn ogen de generatie die DLC groot heeft gemaakt. Nu zijn er drie soorten DLC: gratis DLC, waar je niet over mag klagen ook al is het dikke poep, betaalde DLC die de game echt verlengt en betaalde DLC die echt niets toevoegt aan de game.
De gratis DLC is makkelijk: je betaalt er niet voor en aangezien je een gegeven paard niet in de mond mag kijken, moet je niet klagen als het niets is. Je hebt hooguit wat tijd en bandbreedte weggegooid. Er is uiteraard ook kwalitateits-DLC die gratis is. Zo zijn de gratis uitbreidingen van Burnout Paradise als een vers afgebakken broodje, gedoopt in pure awesomesauce. Ook de extra levels die Army of Two kreeg waren erg vermakelijk.
Het soort DLC dat de game-ervaring verlengt of zelfs verrijkt is simpelweg een welkome aanvulling in het huidige gameswereldje. Games als Rock Band, Guitar Hero en SingStar tonen alvast aan dat men best bereid is te betalen voor extra content, zolang het maar aansluit op hun wensen en de prijs niet belachelijk hoog is. Bovendien breid je je markt voor de games uit, aangezien je mainstreamtracks op de disc kan zetten en de tracks die meer voor een niche-markt bedoeld zijn via DLC kan aanbieden. Maar niet alleen muziekgames kunnen hiervan profiteren. EA heeft nu bijvoorbeeld een systeem ontwikkeld waarbij de laatste transfers direct doorgevoerd worden in de sportgames. Speelt Suarèz tijdelijk in het tweede van Ajax omdat meneer moeite heeft met lopen in het penaltygebied, dan verdwijnt hij ook direct uit de A-selectie in FIFA 09. Overigens is dit wel een betaalde dienst, maar dit is het eerste jaar gratis. Dit soort DLC is alleen maar aan te moedigen en ik hoop van harte dat we hier meer van zullen zien.
En dan nu, da-da-da-daaaaaaaaa, de crap-a-ton, de strontbak, de DLC die niets toevoegt en veel te duur is. Waarom denken developers in \\\\\\\'s hemelsnaam dat we zitten te wachten op de classic outfits van karakters uit Soul Calibur 4? Laat ik de vraag anders stellen. Waarom denken ze dat we er dusdanig op zitten te wachten dat we bereid zijn er voor te betalen? Ik zal het jullie vertellen: omdat we dat ook nog doen. Iedereen lachte zich het apelazarus toen er betaalde DLC voor Elder Scrolls IV: Oblivion uitkwam. Je kon onder meer een harnas voor je paard kopen. Het had totaal geen invloed op de game, maar je had een mooi glimmend harnas op je paard hangen. En het werkte! Als eksters doken de RPG-gamers op dit stukje glinsterend metaal en trokken massaal hun creditcard om een virtueel harnas op hun paard te hangen, zonder dat dat op enige wijze de game beïnvloedde. Zolang jullie, ik, wij dit soort meuk blijven kopen, is er geen reden voor developers om dit soort meuk niet te maken. \\\\\\\"Ja, maar SD, je hoeft het toch niet te kopen\\\\\\\" hoor ik jullie nu vanachter het beeldscherm denken. Daar hebben jullie een punt, maar wanneer we met z\\\\\\\'n allen kappen met het kopen van dit soort rotzooi en onze creditcards laten leegstromen op DLC die wel iets toevoegt aan de games die wij spelen, is het voordeel tweeledig: minder vervuiling op XBL MarketPlace en PSN Store én developers worden gedwongen om kwaliteits-DLC te maken of helemaal geen DLC.
Een schonere MarketPlace of Store begint bij jezelf.