Handhelds zijn voor asocialen

Het is je vast wel eens overkomen dat je een keer mee moest terwijl je liever was gaan gamen op je handheld. Je moet van je moeder verplicht mee naar het verjaardagsfeestje van één of andere vage bekende uit haar breiclubje. Of je moet mee op familievisite, want het is al weer zo lang geleden dat je je tante hebt gezien! Niet dat ze ooit op jouw verjaardag is geweest of zo, maar blijkbaar vinden andere mensen het bijzonder belangrijk dat je op zulke rondjes sociaal ook je gezicht laat zien. Je hebt niks met die mensen, maar je moet wel eens in de zoveel keer komen opdraven om koffie en gebak te eten.

Na een kwartier zinloos geblaat verveel je je de pleuris. De opgezette muziek is totaal niet jouw smaak en na het veertiende kopje koffie en tweede stukje gebak begin je verveeld in de rondte te kijken. Maar laat vooral niet je blik naar de trots uitgestalde rotzooi in de kasten dwalen, want je kunt er vergif op innemen dat de heer of mevrouw des huizes je blik opmerkt en uitgebreid begint te vertellen over de zeer avontuurlijke vakanties waar al die troep vandaan komt. Help!

Ben je niet met eigen vervoer gekomen, dan wordt het helemaal dramatisch, want dan moet je ook nog eens wachten tot je chaffeur het gewauwel helemaal zat is. Zijn er meer leeftijdsgenoten dan houd je het waarschijnlijk nog wel even uit, maar kun je geen wederzijdse interesses vinden dan kan zo'n avondje heel lang duren. Gelukkig kun je op de heen- en terugweg in ieder geval wel even met een DS of PSP je zinnen verzetten al wordt dat niet altijd in dank afgenomen als je lid bent van een praatgrage familie. Verveeld begin je met je mobiele telefoon te prutsen en zie je af en toe anderen hetzelfde doen. Nagels pulken en irritant met het lepeltje in je lege koffiekop roeren zijn ook populaire opties.

Ik heb eens opgelet op zulke social events en het valt me op dat meestal de ene helft van de bonte verzameling mensen elkaar geweldig vindt, maar de andere helft totaal niets met elkaar heeft. Vrouwen die hun schoonbroer of -zus helemaal niks vinden, maar wel mee moeten naar het rondje sociaal. Mannen die het liefst de hele dag voetbal keken, maar nu verplicht mee moeten naar het open huis van één van echtgenotes vriendinnen.

Dat zul je nooit elkaar recht in het gezicht mogen zeggen, want dan ben je asociaal. Je hoort er nu eenmaal bij dus dit soort jaarlijks terugkerende kwellingen moet je gewoon doorstaan. Gelukkig heb je een handheld die je kunt gebruiken om deze tijdsmarteling om te zetten in plezierig vermaak! Even afzonderen van de groep, handheld aanzetten, oortjes in en gamen maar!

Tot je wordt ontdekt. Studies tonen aan dat er in zulke gevallen twee soorten mensen zijn richting gamers: de geïnteresseerde en de afkeurende. De afkeurende kijkt sip naar je en snapt er geen fluit van wat je zo leuk vindt aan "zo'n kastje". Hij of zij is meestal zwaar teleurgesteld dat je geen interesse toont in de sociale activiteiten van vandaag. Dat wordt natuurlijk uitgebreid aan de rest van de familie verteld zodat iedereen weet dat jij een rasechte asociaal bent.

De geïnteresseerde kan vreemd genoeg nog irritanter zijn. Zit je net lekker "in the zone" te gamen en stijgt je humeur zienderogen, komt er een vervelend persoon vragen welke games je allemaal hebt of dat er meegedaan mag worden. Van gamen zelf zal niks meer komen. De hele avond mag je uitleggen waarom je zo gigantisch veel tijd en geld aan je favoriete hobby besteed. De moordneigingen komen als een ver familielid er van uit gaat dat eigenaar zijn van een handheld automatisch betekent dat je alles van technologie weet. Vragen zoals hoe hij toch zo goedkoop mogelijk een peperdure webserver moet opzetten en waar je illegale films binnenhaalt. Zeggen dat je daar geen zin in hebt mag niet van het sociale wetboek. Je mag alleen achter de schermen een rothekel aan een familielid hebben.

Niet dat het wat uitmaakt of je dat verteld aan anderen, want die hebben inmiddels allang gehoord dat jij zelf een asociaal bent die liever gaat gamen dan met de mensen spreken. Je bent contactgestoord, vreemd en misschien zelfs wel een beetje autistisch. Intelligent, dat wel. Wie weet wat ze toch nog aan je hebben? "Maar waarom zoveel tijd in die spelletjes? Dat is toch zinloos!". Verweer je zelf ook niet dat de hele dag voetbal kijken of theeleuten met vriendinnen ook zinloos vermaak is, want dat is tenminste sociaal! Jij niet, jij zit te gamen op zo'n klein kutschermpje.

Weet je wat echt asociaal is? Dat er midden in een gesprek op een ruim vantevoren aangekondigd sociaal event opeens een mobiele telefoon gaat en heel de kamer stil moet zijn, omdat het gesprek op de gsm altijd voorrang heeft. Iedereen valt stil als er een mobiele telefoon afgaat en iedere persoon die het kreng opneemt verwacht van de ruimte om zich heen dat het stil is! Bij telefoon (zelfs al zijn die draadloos) met vaste aansluiting souffleert iedereen mee. Iedereen moet weten wie je belt en wat er aan de hand is, maar bij een gsm moeten de bekken dicht. De eigenaar van de mobiele telefoon blijft ook altijd staan, loopt zelden weg van het geklets. Afzonderen om even rustig het gesprek te voeren zul je minder zien dan mensen die om zich heen zwaaien dat de rest stil moet zijn. Dat is pas autistisch! Dat is pas afhankelijk zijn van een apparaat met een kutschermpje! Dat is pas asociaal!

Wat mij betreft kan het bellen via de PSP niet snel genoeg komen. Ik hoop dat ik een superirritante ringtone kan instellen en heerlijk contactgestoord, maar zonder schaamte, mijn handheld uit mijn tas of broekzak kan pakken met de woorden: "Wacht even, ik word gebeld!" en heel de sociale groep mijn handheld de totale voorrang geeft. Helemaal geweldig zou zijn dat ik gewoon door kon gaan met gamen tijdens het gesprek en niemand mij durft lastig te vallen, laat staan dat ze kutopmerkingen gaan maken. Rust!