ACTIE!

Bert (superworm)
In 1990 ontving een uitwonende student 620 gulden studiefinanciering. Dat was destijds ongeveer éénderde van het gemiddelde Nederlandse maandsalaris. Van dat bedrag konden studenten de huur en hun levensonderhoud vrij riant bekostigen. Omgerekend naar tegenwoordig, zouden studenten ruim vijfhonderd euro stufi moeten ontvangen. Met in veel steden een kamerhuur van bijna dertig euro per vierkante meter per maand zou dat hard nodig zijn.

Dat bedrag van vijfhonderd E is natuurlijk een illusie gebleken. De bijlage voor studenten is al die tijd vrijwel hetzelfde gebleven. Af en toe steeg-ie wat, dan werd er weer een boel afgehaald. Van 620 gulden twintig jaar geleden, is het gezakt naar 265 euro nu - nog geen zesde van het maandsalaris. Terwijl huurprijzen, vaste lasten, studiekosten en kosten voor levensonderhoud schielijk stegen, is de stufi niet of nauwelijks voor inflatie of koopkracht gecorrigeerd. Er zelfs de facto behoorlijk op achteruitgegaan. De studenten hebben het bitter moeilijk.

Daarnaast bezuinigt de staat al jaren achtereen op het hoger onderwijs. De harde knip, van zes naar vijf naar vier jaar stufi, collegegeld in twee jaar tweehonderd euro omhoog, tweede studie voor iedereen zonder rijke paps en mams onbetaalbaar gemaakt, en nu dan de nieuwste bezuiniging: de al  geringe studiefinanciering wordt tot en met 2012 volledig bevroren. Terwijl de regering de holle frase “kenniseconomie” als een hypnotiseur blijft herhalen, zakt ons onderwijs op vrijwel alle internationale ranglijsten jaar na jaar weg. Van de top via de middenmoot naar de onderklasse. De ene na de andere bezuinigingsronde zorgt voor minder docenten, dus minder colleges en minder gebouwen, subsidies, activiteiten, mogelijkheden.

De term “kenniseconomie” is verworden tot een Orwelliaanse slogan, die feitelijk het tegenovergestelde inhoudt. De steeds-minder-kenniseconomie, zo je wil. Omdat de instromende havo- en vwo'ers dankzij vier decennia onderwijsvernieuwing jaarlijks weer éven wat slechter presteren en het hoger onderwijs de middelen niet heeft noch krijgt om daar iets aan te veranderen, wordt het niveau van de studies gedwongen naar beneden bijgesteld en verworden eeuwenoude academische instituten in luttele jaren tot inhoudsloze diplomafabrieken.

Het is een ongezonde wisselwerking. Studenten krijgen het steeds krapper, moeten zonder steun van ouders vaak vol bijlenen en tientallen uren per week werken. Ze worden haast gedwongen na drie of vier jaar af te zwaaien; zo snel mogelijk de toch al overspannen arbeidsmarkt op. Tegelijkertijd snijdt het hoger onderwijs jaarlijks weer vitale organen af, worden de colleges massaler, persoonlijk contact geanonimiseerd. Uiteindelijk betaalt het Nederlandse volk de rekening in de vorm van een algeheel slechter opgeleid volk. Minder veerkrachtig, minder innovatief, minder wereldkundig. Is dit wat we willen? Niet alleen als student, maar als samenleving?

De Landelijke Studentenvakbond, USF Studentenbelangen, het Interstedelijk StudentenOverleg en nog zo een dozijn andere overkoepelende studentenvakbonden willen met hun demonstratie in Den Haag vandaag een stokje steken voor de uitholling van het onderwijs. Plasterk een halt toe roepen. De focus van “kenniseconomie” weer leggen waar het hoort: investeren in de toekomst van het volk, in plaats van elk jaar nog stringentere bezuinigingen.

Op het Plein voor de Tweede Kamer in Den Haag is om één uur een demonstratie gepland in de vorm van een hoorcollege; de studenten en instellingen gaan nu eens de regering een lesje lezen. Voor investeringen, tegen de kaasschaaf der bezuinigingen. Voor kennis, tegen stupiditeit van de overheid of anderszijds. Het onderwijs is na tig jaren vernieuwing en hervorming en bezuiniging eindelijk toe aan échte vernieuwing; die van een langdurige, stabiele kwaliteit waar we de komende decennia op kunnen voortborduren, alsmede de vruchten van plukken. Kom vandaag dus ook naar Den Haag. Dit is belangrijk. Neem vrij, meld je ziek, spijbel of laat een ander die stempel bij het UWV halen. Nederland heeft veel te lang op z'n krent gezeten. Demonstreren typisch eighties? Dacht 't niet. ACTIE!