Mijn tweelingbroer Paul

Heb ik wel eens verteld dat ik de helft van een eeneiige tweeling ben? Nee? Bij dezen dan! Ik ben de helft van een eeneiige tweeling. Mijn broer en ik verschillen van elkaar als de dag van de nacht.

Mijn tweelingbroer heet Paul en ziet er, in tegenstelling tot mij, niet overdreven slecht uit. Om die reden misbruik ik zijn foto ook voor mijn profiel op Hyves en tal van andere internetplaatsen. Broer heeft absoluut geen gevoel voor humor en daarom vind ik het des te leuker dat hij op straat op mijn teksten aangesproken wordt. Elke keer als hij tegen mij loopt te vervelen, zet ik voor straf weer een of ander belachelijk verhaal online. Een hoogst enkele keer komt hij daardoor met een blauw oog of een gescheurde lip thuis.

Paul heeft er geen idee van waarom hij buitenshuis zo vaak met de naam Theo aangesproken wordt en ik maak hem niet wijzer. Het heeft ook geen zin om hem op mijn blog te wijzen; de ziel kan niet lezen. Andere in het oog springende verschillen tussen hem en mij zijn: hij heeft een vlotte babbel en ik stotter, hij heeft altijd wel ergens een vriendinnetje en ik krijg al een rood hoofd bij de meest simpele en kuise gedachte aan iemand van het andere geslacht. Hij heeft de ‘looks’ en ik heb de ‘brains’, hoewel dit een relatief gegeven is want dit is slechts in vergelijking tot elkaar en niet met een grotere groep mannen.

De wilde verhalen van Paul over zijn talloze avontuurtjes hebben een bepaald verlangen in mij gewekt. Geen idee hoe de vervulling daarvan aan te pakken, totdat ik me realiseerde dat ik zowat achter de laptop woon. Anderhalve maand geleden heb ik de stoute, virtuele schoenen aangetrokken en heb ik ‘mijn’ profiel op een datingsite geplaatst. Om niet bij voorbaat kansloos te zijn op deze virtuele relatiemarkt heb ik een mengeling tussen tweelingbroer (95%) en mezelf (kan lezen en nadenken) in de beschrijving geplaatst. Een foto ontbreekt want anders val ik bij binnenkomst meteen al door de mand.

Vorige week had ik mijn eerste date en deze primeur gold niet alleen voor het internet, maar ook voor mijn hele leven. Afgesproken was dat ik Dominantrix, zo heette mijn afspraakje, om acht uur die avond zou ontmoeten in een café in de Haagse binnenstad. Al dagen tevoren was ik nerveus en niet gewoon een beetje, maar écht bloednerveus. Op de bewuste donderdag was ik dan ook al erg vroeg wakker en gedurende de dag ben ik de tel kwijt geraakt van het aantal keren dat ik een douche nam, mijn tanden poetste en mijn blaas leegde.

Extra vroeg betrad ik de duistere ruimte van iets wat door moest gaan voor een bruine kroeg. Aan de bar bestelde ik een biertje en daarna zocht ik een plek aan een tafeltje met uitzicht op de deur. Op de foto van haar internetprofiel zag ze er extreem goed uit en ik was ervan overtuigd haar in een oogopslag te zullen herkennen. Mensen kwamen en gingen en om kwart over acht had ik haar nog steeds niet binnen zien komen.

Omdat ik me met behulp van Google verdiept had in alle van belang zijnde zaken die voorafgaan aan de uiteindelijke paring, wist ik dat vrouwen denken meer begeerd te worden naarmate ze zich ongeïnteresseerder opstellen.

Het te laat komen schijnt een onmisbaar deel uit te maken van dit ritueel en ik maakte me dan ook geen zorgen. Toen om tien voor half negen de deur wederom open ging, schoot mijn hart met een klap tot bijna voorbij mijn huig.

Het uitzicht benam me de adem. Naaldhakken, netkousen, superkorte rok en een zweepje, maar dat was niet de reden van mijn plotse kortademigheid. Ik herstelde me snel, stond op en schoof een stoel van de tafel om haar een zitplaats aan te bieden. "Oma, wat leuk om u hier te zien. Kom er maar bij zitten" en galant bood ik mijn grootmoeder een plekje aan mijn tafel aan. Oma had zich duidelijk nog niet hersteld en met een rood hoofd stamelde ze "Theo, wat een verrassing, wat doe jij hier?" De smoes die ik haar opdiende ging er in als koek en op de wedervraag naar een verklaring voor haar aanwezigheid en strenge uitdossing ging ze, gelukkig alleen maar figuurlijk, met de billen bloot.

"Ach jongen, toen je opa nog leefde, had ik altijd van die heimelijke verlangens naar SM. Alleen was hij het die onze relatie van het begin tot het einde gedomineerd heeft. Nu hij er niet meer is, heb ik mijn gepimpte profiel op een datingsite gezet. Een fotootje erbij van een mooie jonge stoot en de naam Dominantrix, zo maak ik afspraakjes met mannen. Als ze me zien, schrikken ze zich vaak een ongeluk. De meesten blijven dan toch, want: geil is geil en een gat is een gat. Vanavond heb ik een afspraak met de ideale man, intelligent, alfabeet, vlotte babbel en er volgens de beschrijving uitermate goed uitziend. En zoals het een echte man betaamt, is hij te laat want wil ongeïnteresseerd overkomen. Ik geef hem nog een kwartiertje."

Ik had een date met mijn eigen oma en ze had in haar profiel net zo gelogen als ik in het mijne! Een typisch geval van de bedrieger bedrogen. Ik maakte oma wijs dat ik snel weg moest, rekende af aan de bar en ging er als een speer vandoor.