Schoonheid?

Smaken verschillen. Hoe vaak ik dat al niet gehoord heb? Gehoord! Ik zeg het zelf nooit. Ik gebruik meestal de variant die ik schaamteloos heb gejat van medecolumnist bazbo: ‘iedereen heeft het recht om geen smaak te hebben.’

Ik verlang naar schoonheid.
Bij voorkeur op een kunstzinnige manier: zinnen, boeken, foto’s, films, muziek.
Maar ook om me heen: Zíj, gesprekken, momenten, desnoods een landschap.

Schoonheid houdt me bezig. Omdat het zo’n raar begrip is. Want er is niets waarvan je kunt zeggen dat ís schoonheid.
Ik vraag me vaak af of er iets (of iemand) bestaat wat door iedereen als schoonheid wordt ervaren? Smaken verschillen maar is er een moment waarop alles samen valt? Ongeacht smaak. Een moment waarbij niemand een afwijkende mening heeft.
Zou ik hieromtrent een balletje op moeten gooien, dan zou ik voor Jeff Buckley’s Grace gaan. Of specifieker: de stem van Jeff Buckley.
(Ik weet dat er mensen zijn die het hier niet mee eens zijn. Wat belachelijk is overigens.)

Maar misschien moet ik het algemener neerzetten. Is er iets waar iedereen het over eens kan worden?
Ik weet het niet.
(Ik denk het niet.)

Dat oorlog niet leuk is?
Nederlandse kansloosheid bij het Eurovisie songfestival?
Dat Wipe-out van de televisie moet verdwijnen? (Over kansloosheid gesproken.)
Dat Wilders zijn kapsel moet herzien?
Dat vuur fascinerend is?
Dat ‘car-spotten’ via een SMS echt klinkklare kul is?
Dat the Beatles de allerbelangrijkste band aller tijden is?
Dat zíj de leukste is?

Ik krijg het mijn strot niet uit maar de laatste keer dat ik iedereen gelijkgestemd zag was tijdens het EK voetbal afgelopen zomer.
Iedereen vond het fantastisch dat Nederland op indrukwekkende wijze door de poule kwam.
Na de dramatische uitschakeling was iedereen het er over eens dat voetbal in zijn algemeenheid kut is. Zij het voor een paar uur.
Godzijdank zijn er, in het geval van voetbal, een hoop argumenten te bedenken waarom nooit iedereen dezelfde mening kan hebben.

Want dat denk ik, nu ik er nog maar weer eens uitgebreid over gedacht heb, dat er nooit iets (of iemand) zal bestaan waar iedereen dezelfde mening over heeft.

Terug naar de schoonheid:
Misschien kunnen we concluderen dat er een hoop schoonheid ontstaat doordat er niet zo iets bestaat als een gezamenlijke mening.

Maar het idee is schitterend. En het allermooiste is de zoektocht er naar.