Gezeik van Halsema ondergeschikt aan kredietcrisis
Het is een mooie maandag, in juni van het jaar 2009.
Zo juist is er vanuit Amerika slecht nieuws gekomen, dit heeft als gevolg dat de dollar zakt.
De Amerikanen hebben er genoeg van en besluiten massaal om hun dollars in te wisselen voor euro's, winkels accepteren alleen nog maar euro's, en fabrieken willen ook alleen nog maar euro's. De amerikanen eisen uitbetaling in euro's, en dag voor dag zakt de dollar. Doordat Amerika opeens heel veel euro's nodig heeft, ontstaat er in de EU een tekort aan euro's.
Ondertussen is de regering druk bezig met de financiële begroting, maar telkens worden zij gestoord door mevrouw Halsema die over de milieucrisis begint.
Twee dagen later heeft Amerika zoveel euro's geëist dat in Europa een eurocrisis ontstaan, de Europese bank geeft een signaal af maar dit wordt niet gehoord.
Fabrieken raken door hun euro's heen, en krijgen geen opdrachten meer.
Winkels hebben geen euro's meer om hun personeel te betalen en orders neer te zetten.
Personeel heeft geen euro's meer om inkopen te doen.
De Europese economie zal stil komen te liggen door gebrek aan euro's, de weinige euro's die we nog hebben stoppen we veilig weg in een sok, op zoek naar een vervanger.
Weer een dag later wordt de noodklok geluid en Wouter Bos haast zich naar Brussel. Na uren vergaderen is de uitkomst dat Duitsland en Frankrijk het niet eens kunnen worden over het bijdrukken van geld, en de kwestie zal volgende maand verder behandeld worden.
Het laatste beetje economie wat nog overeind stond stort in, en buiten is het donker en is alles dichtgespijkerd.
Nederlanders ruilen massaal hun laatste paar euro's in voor yuannen en ponden, en een zeer groot aantal Nederlanders pakt zijn boeltje en verhuist naar China.
Europa: van westerse supermacht naar derdewereldland in een week. Dat is dichterbij dan u denkt, het gevaar loert elke dag.
Wilt u dat als stemmer op GroenLinks of de Partij voor de Dieren op u geweten hebben?